Την τελευταία φορά που είχαμε συναντηθεί, τον Απρίλιο του 2008, τελείωνε τη συνεργασία του με το Alter, ήταν πολύ εκνευρισμένος, θύμωνε με την AGB, με τα νούμερα, με όσα του καταλόγιζαν- κριτικοί, εφημερίδες, συνάδελφοί του. Ταυτόχρονα, οι αντιδράσεις του κόσμου, έξω από το στούντιο της ΙΜΑΚΟ, στο Νέο Ηράκλειο, δημιουργούσαν σκηνές λατρείας: Τον αγκάλιαζαν, γελούσαν με όσα τους έλεγε, του μιλούσαν για τον Γεωργίου, τον Αλέφαντο, πολλούς από εκείνους που σατίριζε μέσα από τις εκπομπές του- ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές. Την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου, που συναντηθήκαμε ξανά, έδειχνε ήρεμος, χαμογελούσε συνεχώς, δεν κοίταξε ποτέ του το ρολόι του «για δεκάδες εκκρεμότητες», όπως έκανε παλιά.
-Τι κάνετε επαγγελματικά αυτή την περίοδο;
-Ασχολούμαι με το site μου, το mycomedy.gr και τo matheclick, ένα παιχνίδι στο facebook που έχουμε στήσει σε συνεργασία με μία μεγάλη διαφημιστική εταιρεία και με χορηγό τον ΟΠΑΠ. Αυτό είναι ένα interactive παιχνίδι, κάτι σαν το fatus olous, με τη διαφορά ότι οι users είναι συνδεδεμένοι on line και κληρώνονται για να παίξουν 300 παίκτες κάθε φορά- κάθε Τετάρτη, στις 8 το βράδυ, που μεταδίδεται-, αφού οι συμμετοχές ξεπερνούν τις 30 χιλιάδες. Στο τέλος, κερδίζουν οι 10 πιο γρήγοροι.
-Σας έλειψε η τηλεόραση;
-Δεν θα το λεγα, γιατί δεν μου έλειψε η επικοινωνία με τον κόσμο. Το διαδίκτυο είναι ένας καινούργιος τρόπος επικοινωνίας για μένα, πιο άμεσος, πιο σύγχρονος.
-Η τηλεόραση τι είναι;
-Οι πιτσιρικάδες που με συναντούν μου μιλούν για το matheclick, με ρωτούν πότε θα κληρωθούν για να παίξουν ενώ, ένας κύριος, γύρω στα 70, θα μου πει «κύριε Μητσικώστα, τι γίνεται; Σας χάσαμε!». Κατάλαβα πια ότι δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους. Το γεγονός ότι παλιά με παρακολουθούσαν ο πατέρας, ο παππούς και ο εγγονός, κάπου μου άρεσε, αλλά και κάπου δεν μου άρεσε. Άλλωστε, η τηλεόραση πλέον ασχολείται- ως επί το πλείστον- με το κοινό 15-44, κάτι δηλαδή που αφορά και το κοινό που ξέρει από internet. Αυτό έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση πια που ίσως το κάνουμε δύο φορές τη βδομάδα.
-Είχατε τηλεοπτικές προτάσεις και τις απορρίψατε;
-Δεν απέρριψα τις συζητήσεις, αλλά πρόσεξα ότι δεν υπάρχει κάποιος που να με θέλει διακαώς-δεν ξέρω για ποιους λόγους. Ενώ ο κόσμος με ζητάει, οι υπεύθυνοι των καναλιών δεν κάθισαν να μου κάνουν συγκεκριμένη πρόταση, σε αντίθεση με αυτό που γίνεται στο internet. Όταν όμως κάποιος σε θέλει θα βρει τρόπο ή concept για να σε εντάξει στο πρόγραμμα του. Αυτό επίσης που έχει ακουστεί και λέγεται ότι «ο Μητσικώστας έχει την ομάδα του, έχει πολλούς από πίσω, ζητάει πολλά λεφτά», δεν ισχύει. Εγώ μπορώ να ελιχθώ και με 100 άτομα μαζί μου, αλλά και με τρία.
-Από πότε ασχολείστε με το internet;
-Από το 1997, από τότε που ήταν αργές οι συνδέσεις.
-Πως σας φαίνεται σήμερα η ελληνική τηλεόραση;
-Η τηλεόραση ζει στον κόσμο της. Αλλά και οι ίδιοι οι τηλεορασάνθρωποι, αυτοί που υπηρετούν δηλαδή το Μέσον, ζουν στο δικό τους κόσμο, τον γυάλινο. Όταν βγεις όμως έξω και μιλήσεις με τον κόσμο, σου λένε οι άνθρωποι «μα, με τι ασχολούνται αυτοί; Τι μας νοιάζει ποιος παντρεύτηκε; Δεν μας ενδιαφέρει το σχόλιο του άλλου σε αυτό που βλέπουμε στις ειδήσεις. Εμείς δεν έχουμε δουλειά! Εσείς στην τηλεόραση έχετε κάνει το δικό σας γκέτο, είστε όλοι βολεμένοι». Κάντε μία βόλτα και αυτό θα σας πουν. Σκεφτείτε ότι εγώ δεν έχω υπηρετήσει την τηλεόραση συνεχόμενα χρόνια: Υπήρξα τρία χρόνια εκτός, τώρα είμαι δύο χρόνια εκτός. Οι περισσότεροι από αυτούς που σήμερα βρίσκονται στην τηλεόραση, μερικά πρωτοκλασάτα ονόματα, έχουν εθιστεί από αυτήν. Κάποιοι τηλεπαρουσιαστές και δημοσιογράφοι, αν δεν βγουν 6 μήνες στην τηλεόραση, μπορεί και να τρελαθούν.
-Εσείς κινδυνεύσατε ποτέ;
-Όχι, έχω διέξοδο. Τώρα έχω αυτό το web παιχνίδι, κάποια στιγμή αυτό θα ανοίξει και με άλλα παρόμοια.
-Η τηλεόραση περνάει πια σε δεύτερη μοίρα για σας;
-Δεν θέλω να πω ότι είμαι πιο μπροστά από την εποχή μας, αλλά πάντα σκεφτόμουνα αλλιώς. Ο Μπιλ Γκέιτς έχει πει ότι «σε τρία χρόνια θα βλέπουμε την τηλεόραση και θα γελάμε, θα είναι ένα κομοδίνο για το σπίτι». Εγώ δεν είμαι tech freak, ασχολούμαι και με άλλα πράγματα, διαβάζω για παράδειγμα βιβλία, πηγαίνω βόλτες, αλλά ασχολούμαι εντατικά με αυτό γιατί πιστεύω ότι αυτό θα είναι το μέλλον. Την ενημέρωσή μου και τη διασκέδαση μου θέλω πια να την ορίζω εγώ, όχι οι άλλοι. Να επιλέγω ο ίδιος πότε θα δω και τι. Θεωρώ ότι η τηλεόραση γερνάει μαζί με τους τηλεθεατές της. Αν δεν εκσυγχρονιστεί και αν δεν περάσει σε άλλο μήκος κύματος, θα πεθάνει πολύ πιο γρήγορα.
-Η δημοσιότητα σας έφερε ποτέ σε δύσκολη θέση;
-Όχι. Έχω βρει τρόπους να αποσυμπιέζομαι. Αν τύχει μια μέρα και με χαιρετήσουν το πρωί 10 άτομα, το μεσημέρι 30 και το απόγευμα άλλοι τόσοι, το βράδυ θα κλειστώ σίγουρα σε ένα δωμάτιο και να μην θέλω να δω κανέναν. Αισθάνομαι ότι γέμισα, ότι δεν μπορώ. Επειδή είμαι και ζυγός στο ζώδιο και έχω μία καλή σχέση με το μέτρο, δεν θέλω να υπερχειλίζω από την υπερβολική αγάπη των άλλων, αλλά ούτε και να δίνω υπερβολική αγάπη. Άλλωστε, η κατάσταση που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα οφείλεται στο ότι είχαμε υπερχειλίσει από λεφτά, από οικονομική ματαιοδοξία και έτσι χάναμε το σήμερα, το να ξυπνάμε το πρωί και να λέμε «δόξα τω Θεώ, να είμαι καλά εγώ και τα αγαπημένα μου πρόσωπα».
-Είχατε πέσει και εσείς σε αυτή την παγίδα;
-Κάποια στιγμή όλοι χύνουμε την καρδάρα με το γάλα, είχαμε γίνει όλοι υπερκαταναλωτικοί. Θα σας πω το πιο απλό: Παίρναμε, ας πούμε, πέντε παντελόνια και φοράγαμε τα δύο. Τώρα λες «αφού φοράω δύο παντελόνια, τόσα θα πάρω μέχρι να λιώσουν».
-Αν βρισκόσασταν σήμερα σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι και, λόγω της κρίσης, δεν σας πλήρωναν στην ώρα σας, πως θα αντιδρούσατε;
-Μπαίνοντας σε αυτό το χώρο, έχει τύχει και να μην πληρωθώ από κανάλι, και να μου χρωστάνε λεφτά, και να πάμε στα δικαστήρια. Κατάλαβα λοιπόν ότι θα έπρεπε να κάνω κουμάντο όταν θα είχα δύο ή τρεις δουλειές, όταν τα επαγγελματικά μου πάνε καλά και μου αποφέρουν ένα σεβαστό ποσό, ώστε να έχω στα δύσκολα ένα backup. Για αυτούς όμως που ζουν από ένα μισθό- είστε είναι δημοσιογράφοι, είτε τεχνικοί- είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα και το ξέρω πάρα πολύ καλά. Εγώ έκανα υπομονή σε αυτές τις περιπτώσεις, έτυχε μάλιστα να καθυστερήσουν για να με πληρώσουν και δύο και τρεις μήνες. Ωστόσο η άποψή μου σ αυτό είναι ότι η κρίση πάντα υπήρχε, αλλά εγώ πιστεύω ότι πάντα οι κρίσεις δημιουργούν ευκαιρίες. Μία από αυτές λοιπόν τις ευκαιρίες είναι το internet. Εμένα με βρήκε μία κρίση τηλεοπτική- ακόμη και εργασιακή- αλλά, μέσα από αυτό, εγώ «εκμεταλλεύτηκα» το διαδίκτυο.
-Έχετε ηρεμήσει πια;
-Πάντα ήρεμος είμαι. Έχω κάνει την αποτοξίνωσή μου το 1998, όταν ήμουν πάλι δύο χρόνια εκτός τηλεόρασης. Τότε, είχα πάθει ένα σοκ, σκεφτόμουν «τώρα τι θα κάνω; Θα ξαναγυρίσω στην τηλεόραση; Θα έχω πάλι απήχηση;».
-Τώρα τι λέτε;
-Δεν με απασχολεί. Ξέρω ότι θα επιστρέψω, ο κόσμος με θέλει, έχω πολλά πράγματα ακόμη στο κεφάλι μου για να κάνω. Τώρα κάνω αποτοξίνωση.
-Είστε μοναχικός άνθρωπος;
-Δεν θα το έλεγα. Είμαι μοναχικός στον τρόπο σκέψης. Για να στοχαστείς δηλαδή καλύτερα πνευματικά, πρέπει να είσαι μοναχικός. Αυτό το είχα από μικρός. Ακόμη και τώρα, αν με βάλεις σε ένα περιβάλλον που να έχει χιλιάδες κόσμου, το μυαλό μου θα κάνει focus σε κάτι που θα δω, σε κάτι που θα μου πουν σε ανύποπτη στιγμή. Με συγκλονίζει, για παράδειγμα, να παρατηρώ τα μάτια, το βλέμμα- πάντα κάτι μου θυμίζουν, κάπου αλλού με πάνε.
-Η κόρη σας, η Μάρθα, που είναι 14 χρόνων, δεν είναι η ισορροπία σας;
-Τα παιδιά τραβάνε το δικό τους δρόμο, δεν πρέπει να αποτελούν ισορροπίες κανενός, είναι ξεχωριστές οντότητες. Εμένα μου αρέσει να είμαι και φίλος, εκτός από πατέρας, να μου μιλάει τα προσωπικά της, να μου ανοίγεται. Μπορεί να μου πει «μπαμπά, να βάλω αυτή τη φωτογραφία στο twitter;» και της απαντάω «όχι προσωπικά, πρόσεξε» ή «μπαμπά να μπω στο διαδίκτυο;» και της λέω «πρόσεξε με ποιους μιλάς, μην λες πολλά», χωρίς όμως να της επιβάλλομαι.
-Σας μιλάει για τα προσωπικά της;
-Καμιά φορά, ναι. Αλλά όχι με το ζόρι.
-Οι μελαγχολίες που είχατε στο παρελθόν, δεν υπάρχουν πια;
-Δεν είχα ποτέ μελαγχολίες. Απλώς, ο τρόπος που προσπαθώ να ανοίξω το πνεύμα μου, μέσα από ένα βιβλίο για παράδειγμα, με οδηγεί σε πιο μοναχικούς δρόμους.
-Έχετε εξομολογηθεί ποτέ;
-Ναι. Πως σας ήρθε αυτό; Ξεκίνησα να εξομολογούμαι πριν από πέντε χρόνια, σε κάποιο Γέροντα.
-Παλιά, δεν είχατε στενή σχέση με τη θρησκεία;
-Είχα. Κοίτα, διάβασα σε κάποιο βιβλίο ότι η εξομολόγηση είναι πιο πάνω και από τη θεία κοινωνία... Αυτή τη διαδικασία λοιπόν την έχω μάθει πια και με κάνει πολύ ευτυχισμένο. Όλα τα άλλα που αφορούν αυτό το θέμα, είναι πολύ προσωπικά και δεν θα επεκταθώ.
Δημοσίευση στο περιοδικό People, τον Φεβρουάριο του 2011.
