Φοράει στο λαιμό της το κρεταίο πεντάστερο φυλακτό με τους 5
βαφτιστικούς σταυρούς- αυτό που σπάνια αποχωρίζεται-, ταΐζει με τους
πεντανόστιμους κεφτέδες που είχε φτιάξει από το μεσημέρι στο σπίτι της, στο
Ψυχικό, το σκυλί της, τη δίχρονη Σαλώμη (που μόλις ακούει το όνομά της, σηκώνει
το κεφάλι και τα αφτιά της- σαν να είναι μετενσάρκωση κάποιας ανθρώπινης μορφής
των βιβλίων της- και την κοιτάει κατάματα), και ανάβει αρωματικά κεριά στο
γραφείο της, στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου, «που κάνουν καλό στον εγκέφαλο, στην
ψυχή και στην καρδιά». Στα χέρια της κρατάει το βιβλίο της «Ντάσταρ», που μόλις
κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη. «Η ιστορία του βιβλίου ξεκινάει στην
Τροία το 1853», λέει καθώς το ξεφυλλίζει. «Η ηρωίδα του βιβλίου μου, η Ντάσταρ
μεγαλώνει στα φτωχόσπιτα των αγροτών αλλά στην πραγματικότητα είναι η θεά της
αρχαίας Τροίας, η οποία ξανάρχεται στη ζωή προκειμένου να βρει τον αγαπημένο
της, Έκτορα. Η Ντάσταρ είναι μία ιστορία που την διηγείται η ίδια η Κατίνα και,
αν ανοίξεις την τράπουλα της Κατίνας, ένα από τα τραπουλόχαρτά της είναι η
Ντάσταρ. Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία της».
-Πολλές γυναίκες λένε ότι «η Μειμαρίδη ξέρει όλα τα μυστικά
για να κρατήσετε ζωντανή τη σχέση σας ή κάποιον άντρα μαζί σας για πάντα». Τι
λέτε γι αυτό;
-Δίκιο έχουν! Το πιο σημαντικό μυστικό για μία γυναίκα είναι
να μην φοβάται ότι αυτός θα φύγει. Όταν ερωτεύεσαι, λες «το σπίτι μου, το
αυτοκίνητό μου, ο άντρας μου». Δεν είναι έτσι! Αυτός είναι ένα ξένο κρέας που
έχει και δικές του επιθυμίες και δικές του φοβίες και δεν μπορείς να τον
καθυποτάξεις. Τα κορίτσια θέλουν έλεγχο στη σχέση, αλλά τότε η σχέση πάσχει.
-Για ποιο λόγο;
-Γιατί δεν είναι ισορροπημένη. Ακούστε, όλο το παιχνίδι
μεταξύ των συντρόφων βρίσκεται στο ποιος θα έχει τον έλεγχο. Πολλές κοπέλες
έρχονται εδώ και μου λένε «Αχ, κυρία Μάρα, έχασα τον Μπάμπη!». Κι εγώ τους λέω:
«Όποιος θέλει να είναι μαζί μας, ας είναι. Όποιος δεν θέλει ας πάει στην ευχή
της Παναγίας». Γι αυτό και η θεια μου είχε ξόρκια που τα κάναμε προκειμένου να
δυναμώσουμε εμείς, γιατί τότε ο άλλος θα φοβάται ότι εμείς τελικά θα φύγουμε
και έτσι κάθεται σούζα.
-Πιάνουν αυτά τα ξόρκια;
-Ουουου! Εγώ τα κάνω από 15 χρόνων, τότε που βρήκαμε όλα τα
μαγικά και τα ξόρκια της θειάς μου. Τότε θυμάμαι μάλιστα ότι είχα ερωτευτεί
έναν Γιάννη και έπεφτα στα πατώματα. Ήρθε λοιπόν η θεια μου και μου λέει «έλα
εδώ, πάρε αυτά τα κεριά και τις κορδέλες, πες και αυτά τα λόγια και θα δεις!».
«Παράτε με!» της έλεγα, «εσύ και τα μαγικά σου!». Δεν είχα όμως τίποτα να χάσω-
γιατί ήμουνα και πολύ ερωτευμένη- και το έκανα. Σε ένα τέταρτο, ο Γιάννης
βρισκόταν περιχαρής μπροστά μου. Από τότε, τα ξόρκια τα είχα πάντοτε στην τσέπη
μου, δεν έκανα ρούπι χωρίς αυτά, αλλά σκεφτόμουν κιόλας ταυτόχρονα ότι «δεν
μπορεί, υπάρχει κάποιος μηχανισμός που τα κάνει να δουλεύουν!». Όταν τέλειωσα
λοιπόν τις σπουδές μου στην ψυχανάλυση και πήρα την ειδικότητά μου, κατάλαβα
ότι αν θέλει κανείς να εξηγήσει πώς δουλεύουν όλα αυτά, δεν έχει πάρα να
διαβάσει τον Φρόιντ.
-Κάποιες γυναίκες τα φοβούνται αυτά, λένε «είναι του
διαβόλου».
-Αυτές είναι οι χαμένες! Από χέρι! Ακόμη κι εγώ- που ξέρω
τους μηχανισμούς και γνωρίζω πώς λειτουργούν-, θα την κάνω την τελετή μου.
Διότι το ασυνείδητό σου δεν μιλά την ίδια γλώσσα μαζί σου. Αυτό παίρνει χαμπάρι
μόνο από αρώματα, από εικόνες, από τελετές. Ακούστε, το ξόρκι είναι το μέσον
για να μπορέσεις να ταυτίσεις το συνειδητό σου με το ασυνείδητο. Αν αυτό το
καταφέρεις τότε, σε διαβεβαιώ, δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο να μην επιτύχεις.
Αρκεί να ακολουθήσεις τον χρυσό κανόνα της μαγείας: Θέλω- πρέπει- μπορώ. Εγώ,
ακολουθώντας αυτό τον χρυσό κανόνα, δεν είχα ποτέ μου αποτυχίες στη ζωή.
-Κι έτσι όποιον άντρα επιθυμούσατε τον είχατε;
-Ναι! Αυτό είναι αληθές.
-Υπάρχει κάποιο ξόρκι για να βελτιώσει κάποιος την
οικονομική του κατάσταση;
-Οι θειες μου είχαν ξόρκια για τα λεφτά. Το καλύτερό τους
ήταν «το φίλτρο του βασιλικού»: Παίρνουμε μία κατσαρόλα με φρέσκα φύλλα
βασιλικού, αρχίζουμε να τα βράζουμε, βάζουμε μέσα διάφορα συγκεκριμένα
μυρωδικά, και καθόμαστε 90 λεπτά πάνω από την κατσαρόλα και τη διαβάζουμε σαν
να λέμε προσευχές. Και μετά ραντίζουμε στη δουλειά μας, στα πόδια μας ώστε να
είναι καλόστρατα και να φέρνουν δουλειές, στα χέρια μας για να πιάνουν χρυσό.
Επίσης, μια και μιλούσαμε προηγουμένως για άντρες, υπάρχει ένα βότανο που λέγεται
μπελαντόνα που, αν τη ράψουμε στον ποδόγυρο και βγούμε στο δρόμο, και δεν
έχουμε 300 κατακτήσεις εμένα να μου τρυπήστε τη μύτη! Η μπελαντόνα έχει μία
ιδιαίτερη μυρωδιά που εμάς- σαν πίθηκοι που είμαστε-, μας αγγίζει και μας
πηγαίνει πίσω στα πιο βασικά μας ένστικτα.
-Ήσασταν πιστή στις σχέσεις σας;
-Η απιστία είναι πολύ ωραίο πράγμα, αλλά εξαρτάται ποιος την
κάνει. Αν την κάνουμε εμείς έχει καλώς, αν το τρώμε όμως εμείς το κέρατο δεν
έχει κανένα νόημα. Γι αυτό και οι θειες μου έλεγαν «όποιος προλάβει πρώτος μέσα
στο γάμο!» γιατί τότε ο άλλος δεν έχει μυαλό να πάει με άλλην, τρέχει από πίσω
σου για να μαζέψει εσένα. Σαν αυτή την παλιά παροιμία που λέει «κεράτωνε τον
άντρα σου και μάγια μην του κάνεις». Το μόνο μυστικό λοιπόν για να κρατήσεις
έναν άντρα, είναι να έχεις για πάρτη σου μια μυστική ζωή!
-Να υποθέσω λοιπόν ότι εσείς είχατε πάντα το πάνω χέρι στις
σχέσεις σας;
-Τις χειριζόμουνα καλά. Η θεια μου μου έλεγε «στους άντρες
σας θα λέτε “είσαι τέλειος, είσαι ωραίος!”». Οι άνθρωποι δεν πάνε κάπου για να
κάνουν σχέση όπου θα τρώνε γκρίνια, εκτός αν είναι μαζόχες. Τεχνηέντως θα
πρέπει να δώσεις στους άντρες ένα καλό περιβάλλον: Μία καλή φωλιά, ένα καλό
φαγητό, ένα καλό sex.
Το τελευταίο πολλές γυναίκες το υποτιμούν, αλλά το ικανοποιητικό sex είναι απαραίτητο για μία
σχέση και δεν θα πρέπει να είναι δευτερεύον ούτε να λειτουργεί ως «υποχρέωση»!
-Ήταν και οι χωρισμοί σας δικές σας αποφάσεις;
-Εγώ θα τους έλεγα πρόοδο, γιατί δεν μου αρέσει η
στασιμότητα, μουχλιάζω. Και όταν μουχλιάζω, φεύγω.
-Τι φοβάστε στη ζωή σας;
-Πολλά πράγματα. Όμως πετυχαίνω, γιατί με τα ξόρκια και τα
μαγικά αλλά και με τον τρόπο της τελετής, καταφέρνω να μειώσω τον φόβο και να
αυξήσω την επιθυμία. Η θειά μου έλεγε «στη ζωή σου θα πάθεις δύο πράγματα: Αυτό
που θέλεις πάρα πολύ και αυτό που φοβάσαι πάρα πολύ, γιατί αυτό τριβελίζει
συνεχώς μες στο μυαλό σου». Όταν κάνεις το μαγικό ξόρκι και μειώσεις το φόβο,
τότε ανεβαίνει η επιθυμία και θα πραγματοποιηθεί.
-Σκεφτήκατε ποτέ μήπως σας πουν «τρελή»;
-(γελάει) Στη ζωή, αγόρι μου, πας μπροστά όταν έχεις και
λίγη τρέλα, αλλιώς ο άνθρωπος δεν θα είχε πάρει ποτέ το διαστημόπλοιο για να
πάει στο φεγγάρι. Η ζωή θέλει guts
και πίστη!
-Τι αγαπάτε πιο πολύ στη ζωή σας;
-Τα σκυλιά μου! Αγαπάω πολύ τα ζώα. Αγαπάω το νέο μου
μαγαζί- το «Μποτέ της Ευταλίας»-, αγαπάω την «ταβανοθεραπεία», το να χαζεύω για
ώρες το ταβάνι ξεκουράζοντας τον εγκέφαλό μου και σκεπτόμενη διάφορα. Ίσως και
το επόμενό μου βιβλίο. Πρέπει να ξέρεις επίσης πως όταν γράφω, γράφω για πάρτι
μου, και για κανέναν άλλον. Η χαρά μου όταν έγραφα αυτό το βιβλίο, την
«Ντάσταρ», ήταν να τελειώσω από το γραφείο μου, να πάω στο σπίτι, να χωθώ στο
κρεβάτι μου και να διαβάσω τα κείμενα!
Δημοσίευση στο περιοδικό "People", τον Δεκέμβριο του 2011.
