Η «σταρ της πολιτικής και της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα», η
βουλευτής του Κ.Κ.Ε και- για πάνω από τρεις δεκαετίες- κορυφαία δημοσιογράφος,
επιλέγει το «Down Town Κύπρου» για να μιλήσει- στην πρώτη της μεγάλη συνέντευξη σε
έντυπο μετά την επίθεσή που δέχτηκε γινόμενη η ίδια πρώτη είδηση σε όλο τον
κόσμο-, για όλα όσα την εξοργίζουν, όσα την πονούν, αυτά που την πληγώνουν, αλλά
και για όσα την κάνουν ακόμη να ελπίζει για το μέλλον της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ένα μωρό κλαίει στο βάθος του χώρου όπου τη συναντώ το πρωί
της Τετάρτης- έξι μόνο μέρες μετά τα γεγονότα της Πέμπτης τα οποία
έκαναν το γύρο του κόσμου, σε όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία του πλανήτη.
«Μακάρι να ήταν όλες οι κραυγές σαν αυτού του μωρού, το οποίο είναι εξ ορισμού
αθώο. Φαντάζομαι το ίδιο αθώοι είναι και όλοι οι φασίστες όταν γεννιούνται στην
αγκαλιά της μάνας τους», μου λέει. Στο τηλέφωνο μιλάει με δημοσιογράφο της Independent ώστε να
προγραμματίσουν τις επόμενες ώρες μία συνάντηση, ενώ έχει ήδη δρομολογήσει να
μιλήσει, μεταξύ άλλων, στο BBC,
στη Stern, στο Channel 4, στο Sky News, στο CNN- σε αρκετά Μέσα από όλο τον κόσμο
και έχοντας ήδη απορρίψει, «λόγω έλλειψης χρόνου», άλλες τόσες προτάσεις για
συνεντεύξεις από Μέσα της Ελλάδας, της Κύπρου και διεθνή-, ώστε να εξηγήσει το
βαθύτερο νόημα που κρύβεται πίσω από τα δυνατά χαστούκια που δέχτηκε, σε live τηλεοπτική
μετάδοση, από τον εκπρόσωπο τύπου της «Χρυσής Αυγής», Ηλία Κασιδιάρη. «Εγώ
επιλέγω να μιλήσω πριν από όλους τους άλλους συναδέλφους και Μέσα, σε σένα και
στην Κύπρο. Για πολλούς λόγους. Αλλά, κυρίως, για λόγους καρδιάς», μου λέει.
-Ποια είναι σήμερα τα συναισθήματά σου για όλα αυτά που
συνέβησαν, μία εβδομάδα μετά τα γεγονότα;
-Είμαι σε βαθύτατη περισυλλογή, αλλά και σε βαθύτατη οργή!
Σίγουρα, όμως, δεν είμαι πληγωμένη με την έννοια την συναισθηματική. Δεν
εξεπλάγην. Και πρέπει να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που δεν εξεπλάγη γιατί το
έχω δει πολλά χρόνια πριν το τέρας, έχω φωνάξει άπειρες φορές και έχω διωχθεί
γι αυτό. Έχω περάσει από μία αριστεροειδή Αριστερά η οποία με κατηγορούσε
«φαιοκόκκινη» όταν χρησιμοποιούσα τη λέξη «πατρίδα», και εγώ τους έλεγα «δεν
θέλω να την αφήσω στο μαύρο φασισταριό που έρχεται, σε αυτή την ιδεολογική
μαφία»- γιατί περί μαφίας πρόκειται. Και δεν σου κρύβω ότι είμαι πάρα πολύ
περήφανη που σηκώθηκα από την καρέκλα μου και ακόμη πιο περήφανη που δεν
αντέδρασα στη βαρβαρότητα με βαρβαρότητα. Άκουσε με: Έχω πολύ μεγαλύτερο σοκ
από το χαστούκι- και αυτό προέρχεται από την επόμενη μέρα. Θα στο συνοψίσω σε
ένα περιστατικό: Την Πέμπτη έγινε το συμβάν, την Παρασκευή πήγα να μιλήσω στον
Ωροπό σε μία κομματική συγκέντρωση. Είχα φτάσει 10 λεπτά νωρίτερα. Με πλησίασαν
δύο νεαρές κοπέλες- ούτε 25 χρόνων, με ντοσιέ στα χέρια- και με ρώτησαν
«μπορούμε να σας απασχολήσουμε για 10 λεπτά;». Πίστεψα ότι είναι Κνίτισσες,
συντρόφισσες. Μου είπαν «μας έστειλε το αφεντικό μας». Τα έχασα. «Για να σας
προτείνουμε ένα συμβόλαιο» συνέχισαν, «ένα συμβόλαιο προσωπικής ασφάλειας». Η
μπουνιά δεν ήταν τίποτα μπροστά σ αυτό! «Έχετε καταλάβει που βρίσκεστε; Το
αφεντικό σας σας έστειλε να κάνετε τις ηλίθιες;», τους απάντησα. Επομένως,
δείτε και την άλλη όψη του γενικευμένου εκφασισμού, μιας κοινωνίας η οποία-
προκειμένου να ζήσει- καταντάει να πουλάει συμβόλαια προσωπικής ασφάλειας και
προστασίας σε πολίτες. Αυτό έχει πίσω του ένα σχέδιο αποδόμισης όλων των
πραγμάτων που μπορεί να πιστεύουν οι Έλληνες. Και στα λέω αυτά, σαν να είμαι η
αλογόμυγα- όπως έλεγε και ο Σωκράτης- που ενοχλεί το Σύστημα την ώρα που
χρησιμοποιεί το φασιστικό του εργαλείο- γιατί οι Ναζί είναι εργαλείο για το
Σύστημα, αφού ο τρόμος πουλάει, αποφέρει χρήμα, υπαγορεύει αποφάσεις, διαλύει
συλλογικότητες και στο τέλος φέρνει τον εμφύλιο και το αίμα.
-Δεν φοβάσαι πια, όταν κυκλοφορείς στο δρόμο, μήπως δεχτείς
νέα επίθεση;
-Είδες πως ήρθα για να σε συναντήσω σήμερα. Μονάχη μου
κυκλοφορώ. Ενώ αυτοί κυκλοφορούν 50 και 60 μαζί- γιατί αυτοί είναι αγέλη λύκων.
Μετά από αυτό το επεισόδιο σας καλώ όλους σας να σκεφτείτε ποιος έθνος ξέρετε
σε αυτή την καθιμαγμένη λυκοφωλιά που λέγεται Ευρώπη- δήθεν Ενωμένη, που δεν
είναι Ευρώπη των λαών αλλά των πολυεθνικών- που να αυτοαποκαλείται
«Νεοέλληνες». Κανένα! Γιατί το πολιτικό σοκ είναι δεδομένο- το βλέπεις το τέρας
το φασιστικό να ‘ρχεται- αλλά συμβαίνει και πολιτισμικό σοκ σε αυτή την
κοινωνία όπου αυτοί οι άνθρωποι- οι αυτοαποκαλούμενοι «Χρυσή Αυγή»- πουλάνε και
αγοράζεται από τον ελληνικό λαό η ιδέα ότι είναι «απόγονοι»- τίνος; Για να
βαράνε γυναίκες; Ποιοι; Οι φύλακες του «περιβολιού της Παναγίας»; Έχουν καμία
σχέση αυτοί με το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο»; Είναι δυνατόν να έχουν σχέση με την
παράδοση οι λάτρεις του Χίτλερ και του ναζιστικού χαιρετισμού; Όμως, έχουν
κάποια σχέση με την παράδοση: Με τους Εφιάλτες. Γιατί αυτοί προδίδουν την
πατρίδα!
-Κάποιοι υποστηρίζουν ότι εσύ προκάλεσες το επεισόδιο με τον
Ηλία Κασιδιάρη, χαρακτηρίζοντας τον προηγουμένως «φασισταριό».
-Από τότε που υπάρχουν οι βασανιστές και οι φασίστες, αυτό
είναι ακριβώς το ίδιο επιχείρημα. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν αυτοί- ξέρω
ποιοι είναι. Με ενδιαφέρει, όμως, το γεγονός ότι διεκδικούν μία νομιμότητα στην
πλάτη του ελληνικού λαού. Και μάλιστα έρχονται σαν πελάτες μπορντέλου στο
κοινοβούλιο- γιατί πάντα «μπορντέλο» αποκαλούσαν τη βουλή.
-Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά που λέει «καλά της έκανε
της Κανέλλη»!
-Αυτοί είναι άξιοι της τύχης τους! Αυτοί που το είπαν αυτό
έβγαλαν τον φασισμό που έχουν μέσα τους, είδαν τη μούρη τους στον καθρέφτη και
τους άρεσε. Να την χαίρονται! Αν αυτός είναι «ο δέκατος τρίτος άθλος του
Ηρακλή»- όπως είπαν- τότε έχουν ξεχάσει τον μύθο. Γιατί ο Ηρακλής είχε να
διαλέξει ανάμεσα στην αρετή και στην κακία και τελικά διάλεξε την αρετή. Αυτά,
για το μαγκάκι του γλυκού νερού!
-Αν συναντήσεις τον Κασιδιάρη, πρόσωπο με πρόσωπο, τι θα του
πεις;
-Αν πιστεύεις ότι έχει πρόσωπο, τότε μπορεί να βρεθούμε
πρόσωπο με πρόσωπο. Αλλά αυτός φοβάται το πρόσωπο του σε τέτοιο βαθμό, που
θέλει να εξαφανίσει και τα υπόλοιπα πρόσωπα! Άλλωστε, μπορείς να τον δεις;
Πρέπει να περάσεις μέσα από 10 σάρκινα ογκώδη πυργάκια που βρίσκονται γύρω του,
για να τον κοιτάξεις. Η όλη κατάσταση είναι παθογενής για τη δημοκρατία, αγόρι
μου. Αλλά εγώ αντέχω τη δημοκρατία, αυτοί όχι. Και σας βαράω συναγερμό!
-Τα χαστούκια είναι τίτλος τιμής για σένα, Λιάνα;
-Ναι. Γιατί όταν αντιστέκεσαι και δείχνεις ποιο είναι το
τέρας, κάποια στιγμή θα σου κληρώσει. Και εμένα μου κλήρωσε.
-Είχες ξαναδεχτεί επίθεση στο παρελθόν;
-Τρεις τέσσερις φορές- πάντοτε σε κόντρα μ αυτούς. Και, τις
πιο πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, με το «κομμούνι κομμούνι θα σε κάνουμε
σαπούνι». Σοβαρά; Τίτλος τιμής είναι αν το φας αυτό το χαστούκι! Και μάλιστα, υπό τα όμματα των άλλων.
Ώστε να ξέρουν...
-Παρ’ όλα αυτά, ο Νίκος Μιχαλολιάκος, αρχηγός της «Χρυσής
Αυγής», δήλωσε ότι «το περιστατικό δεν ήταν η κηδεία, αλλά η ανάσταση της
Χρυσής Αυγής».
-Η απάντησή μου είναι πάρα πολύ απλή: Σε τούτα εδώ τα
μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει. Ίσως να έχει και δίκιο. Στο τέλος μάλιστα
μπορεί να μου στείλουν και ανθοδέσμη. Γιατί, όπως κάποιος που βάσταγε τσεκούρι
πριν από πολλά χρόνια έγινε υπουργός, φαίνεται ότι τώρα του άνοιξα καριέρα του
γεωπόνου.
-Το Ε.ΛΑ.Μ ήταν η μοναδική παράταξη στην Κύπρο που, αμέσως
μετά το επεισόδιο, εξέδωσε ανακοίνωση-στήριξης ουσιαστικά στη θέση της «Χρυσής
Αυγής»-, στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων πως ο Κασιδιάρης «περιέσωσε την
αξιοπρέπειά του».
-Να τον χαίρονται τον «αξιοπρεπή» φαπαδόρο! Άκουσέ με: Το
φαινόμενο αυτό δεν είναι φαινόμενο φυσικό- είναι πολιτικό και πολιτισμικό.
Γιατί ο ρατσισμός είναι πολύ κατώτερο είδος προσέγγισης της κοινωνίας. Και
ακυρώνει τον Αριστοτέλη που έλεγε ότι «ο άνθρωπος είναι πολιτικό ζώον»- γιατί
δεν έλεγε «ο άνθρωπος είναι πολιτικό κτήνος». Διάβασα κάπου ότι ο περί ου ο
λόγος «περιέσωσε την αξιοπρέπειά του» ήθελε κάποτε να γίνει χορευτής του ταγκό.
Κρίμα που δεν έγινε χορευτής του ταγκό… Αλλά, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν
σώζει ούτε το ταγκό ούτε η μουσική. Γιατί οι Ναζί, στα στρατόπεδα, έβαζαν τα
θύματά τους που ήξεραν μουσική να παίζουν σε κουαρτέτα υπέροχες μελωδίες, μέχρι
να πάνε και να γίνουν σαπούνι.
-Θεωρείς πως ο κίνδυνος του φασισμού υπάρχει και για την
Κύπρο;
-Βέβαια! Θα το δείτε... Αλλά το πρόβλημα δεν είναι όλοι
αυτοί. Το πρόβλημα είναι η ανοχή. Ένα έχω να πω στους αδελφούς Κύπριους και
επιτρέψτε μου: Συνέλληνες Κύπριοι, όποιος εξομοιώνεται με το τέρας, στο τέλος
του μοιάζει. Μην βάλετε το «μαύρο» του Ε.ΛΑ.Μ στη ζωή, στη βουλή και στη σημαία
σας. Υψώστε «πειρατική σημαία» στο χρυσοπράσινο φύλλο!
-Πως θα αισθανθείς, όμως, αν και το Ε.ΛΑ.Μ μπει τελικά στην
κυπριακή βουλή;
-Θα ντραπώ για λογαριασμό σας. Όπως ντρέπομαι και εδώ!
-Αρκετοί σύντροφοί σου στην Κύπρο έχουν την άποψη πως «η
Αριστερά είχε μία χρυσή ευκαιρία ώστε να κυβερνήσει για αρκετά χρόνια στο νησί αλλά,
λόγω μεγάλων λαθών της αριστερής παράταξης και του προέδρου Χριστόφια, αυτή τελικά
χάθηκε». Εσύ τι πιστεύεις;
-Σε μία πρωτοποριακή μορφή που είχε η Κύπρος, κάνοντας μία
τέτοια επιλογή, μία Κύπρος που έδειξε στ αλήθεια το δρόμο για να μην υποταγεί
σε αυτή τη σούπα της καπιταλιστικής κρίσης που ήταν το σχέδιο Ανάν, με
γεωπολιτισμούς, μετασχηματισμούς και ανταγωνισμούς ενδοκαπιταλιστικούς, ικανούς
να λιώσουν και να εξαφανίσουν λαούς ολόκληρους, όρθωσε ανάστημα. Εξακολουθώ να
πιστεύω ότι η Κύπρος θα συνεχίσει να δείχνει ότι δεν υπάρχουν μικροί και
μεγάλοι λαοί, αλλά ότι υπάρχουν μόνο μικρά και μεγάλα αναστήματα λαών. Δεν
είμαι σε θέση να σου πω που έκανε ή που δεν έκανε λάθος ο Δημήτρης Χριστόφιας,
ξέρω όμως ότι στην Κύπρο έχετε έναν διαφορετικό τρόπο διακυβέρνησης- έχετε
Εθνικό Συμβούλιο για τα Εθνικά ζητήματα-, ενώ εμείς στην Ελλάδα έχουμε πάψει να
έχουμε Εθνικά ζητήματα. Γνωρίζω, όμως, επίσης ότι όταν πιάνει πνευμονία την
Ελλάδα πάντοτε αρπάζει και η Κύπρος μία πολύ μεγάλη πούντα. Κατ αυτή την
έννοια, το φάρμακο εσείς οι Κύπριοι πρέπει να το σκεφτείτε ώστε να μην γίνει
φαρμάκι. Η Κύπρος είναι παρηγοριά δημοκρατίας για μας και σήκωνε κεφάλι όταν
εμείς εδώ ντρεπόμασταν για τον Οτσαλάν ή για όσα γίνονταν στην Γιουγκοσλαβία.
Προσέξτε το!
-Πως αντιμετωπίζεις το σοβαρό ενδεχόμενο να προσφύγει τελικά
και η Κύπρος στον Μηχανισμό Στήριξης τις επόμενες μέρες;
-Στο ευρώ δεν είναι και η Κύπρος; Είναι. Ε, τότε θα προσφύγει.
Όταν η Κύπρος έκανε την επιλογή της να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ήμουν από
αυτούς που ωρύονταν «μην κάνετε το λάθος, όπως το κάναμε κι εμείς». Πρέπει να
τη διαλύσουμε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί δεν μας αφορά. Όποιο και αν είναι
το αποτέλεσμα στις ελληνικές εκλογές ή στις κυπριακές που έπονται σε λίγους
μήνες, η ρίζα είναι το Μάαστριχτ, ενώ τώρα έρχεται και η Σύνοδος για να
εκχωρηθούν στην Κομισιόν υπερεξουσίες. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι η
πνευματική της φτώχια- δεν είναι ακόμη τα άδεια στομάχια. Αν βάλεις, όμως, στο
μέλλον τα άδεια στομάχια μαζί με τα άδεια μυαλά τι θα εισπράξεις; Έναν
αυτοκράτορα που θα τον λένε «Βρυξέλλες»; Εμείς έχουμε πολλή γνώση πίσω μας για
να πάμε άκλαφτοι, αγόρι μου! Το φώναζε ο ποιητής, το υπενθυμίζω κι εγώ τώρα: Πάρτε
μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία.
Δημοσίευση στο "Down Town Κύπρου", τον Ιούνιο του 2012.
