Η κάθε λέξη της μοιάζει λες και θα πει απνευστί μερικές από
τις θρυλικές ατάκες που έλεγε στη «Γειτονιά», το σήριαλ- ορόσημο της ελληνικής
τηλεόρασης, σε κάποιο τρυφερό ασπρόμαυρο ενσταντανέ- τρυφερή ανάμνηση από το
παρελθόν. Σαν να τη βλέπεις μαζί με τη Βλαχοπούλου, τον Κωνσταντάρα, το Βέγγο,
να την ακουμπάνε νοερά στον ώμο, ή σαν να την κοιτάς επάνω στην πίστα, στα
λαϊκά τραγούδια που είπε και λάτρεψε, τότε που οι fans της έκαναν ουρές στα νυχτερινά μαγαζιά
για να αντικρίσουν «αυτό το θηλυκό, αυτό το κορίτσι- κόλαση!». «Έχω θητεύσει
δίπλα σε Κωνσταντάρα, σε Βουτσά, σε Βέγγο, έχω παίξει πολύ πρόζα, έχω
τραγουδήσει. Το κείμενο εδώ, σε αυτή την παράσταση, με τσιγκλάει πάρα πολύ,
είμαι φαν του Πετρόπουλου- από τότε που έγραφε τα Εγκλήματα- και είμαι πολύ
ευτυχισμένη», λέει καταρχήν για το «σεσουάρ για δολοφόνους», στο οποίο φέτος
πρωταγωνιστεί. «Κι όταν είμαι καλά στη δουλειά και στη ζωή μου, τι άλλο να
ζητήσω απ το Θεό;». Ο μύθος λέει ότι η Νέλλη ήταν και ένα από τα πιο ερωτικά
πλάσματα των πρώτων ασπρόμαυρων εικόνων- αλλά και των έγχρωμων που
ακολούθησαν-, ένα αναμφισβήτητο sex symbol-
τότε που δεν υπήρχε το ρετούς και η αληθινή ομορφιά ήταν αυταπόδεικτη. Αυτό,
δηλαδή, που «μυρίζει» και σήμερα το δέρμα της, όταν την αντικρίζεις για πρώτη
φορά. «Ο έρωτας έπαιξε πολύ καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου, πολύ σημαντικό.
Άλλωστε, μέσα από τον έρωτα, ήρθε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου, ο γιος μου,
ο Μάριος, που τώρα είναι 24 και μόλις τελείωσε τις σπουδές του στη μουσική
τεχνολογία», λέει καθισμένη σε μία από τις καρέκλες του θεάτρου Αποθήκη.
-Αγαπηθήκατε πολύ έντονα στη ζωή σας;
-Και αγαπήθηκα και αγάπησα. Έκανα κυρίως μακροχρόνιες
σχέσεις- οι σχέσεις μου μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού-, γιατί εμένα
μου αρέσει να είμαι μαζί με κάποιον «δεμένη». Ίσως γιατί εκτιμώ πολύ το
αρσενικό και το σέβομαι. Το κακό είναι ότι δεν μπορώ να συνυπάρχω πολύ καιρό
μαζί με το αρσενικό και, εκ πεποιθήσεως πια, ξέρω ότι δεν θα μπορούσα να υπάρξω
παντρεμένη. Ωστόσο, έκανα δύο γάμους: Ο πρώτος μου, με τον Κώστα Μαυρομιχάλη,
που δεν ζει πια, κράτησε εννιάμιση μήνες-
συνέβη γύρω στα 20 μου χρόνια- και ο άλλος, που έγινε πολύ αργότερα,
κράτησε 15 μέρες. Αυτό ήταν λάθος δικό μου. Κάνοντας τον απολογισμό μου, ξέρω
ότι δεν θα μπορούσα πια με τίποτα να συζήσω κάτω από την ίδια στέγη με ένα
αρσενικό. Θέλω το χώρο μου, θέλω τον αέρα μου, θέλω το οξυγόνο μου. Μάλλον με
«πνίγει» η συνεχής παρουσία δίπλα μου. Ή μπορεί και να μην είμαι κορίτσι για
γάμο. Το κρεβάτι μου το θέλω για μένα!
-Πως γίνεται να κάνατε ένα γάμο που να κρατήσει 15 μόνο
μέρες;
-Αυτό έγινε πριν από 10 χρόνια, με έναν συμπαθητικό άνθρωπο,
ο οποίος θέλησε να με βοηθήσει να ξεπεράσω μία κατάσταση. Δεν είχαμε πολύ
μεγάλη σχέση προηγουμένως και θα έλεγα πως ήταν μία παρόρμηση. Παρόλα αυτά, δεν
μπορώ να καταλογίσω τίποτα σε αυτό τον άνθρωπο- εγώ φταίω για το αποτέλεσμα-
διότι, πριν από αυτόν, υπήρξε ένας έρωτας στη ζωή μου και έκτοτε δεν ένιωσα
αυτό το δυνατό κλικ που είχα αισθανθεί με εκείνον τον άντρα. Πάντα ήμουν
ειλικρινής με τις σχέσεις μου, ποτέ δεν κορόιδεψα κανέναν.
-Μέσα στις σχέσεις σας πως ήσασταν;
-Ένα παθιασμένο άτομο! Έχω ζηλέψει πολύ, με ζήλεψαν πολύ,
έχω ερωτευτεί πολύ, με ερωτεύτηκαν πολύ. Ο έρωτας ήταν οδηγός μου.
-Ο γιος σας προέρχεται από τον πρώτο γάμο σας;
-Όχι. Ο γιος μου προέρχεται από μία μεγάλη αγάπη και ήρθε σε
μια στιγμή που εγώ είχα νιώσει ότι όλα είχαν έρθει όμορφα στη ζωή μου, τότε που
έκανα τρεις δουλειές- σε θέατρο, τηλεόραση και πίστα-, τότε που δούλευα 15 ώρες
τη μέρα, τότε που είχα φτιάξει την καριέρα μου, τότε που είχα χρήματα και
αναγνωρισιμότητα. Αλλά, παρόλα αυτά, ένιωθα κενή. Όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος,
η Ρένα Βλαχοπούλου μου έλεγε «Να γίνεις μάνα! Άσε τις σεζόν και το θέατρο,
γιατί όλα αυτά θα περάσουν και δεν θα σου λένε τίποτα μετά! Δεν βλέπεις εμένα
που με κοιτάνε πώς θα με κληρονομήσουν; Που κοιτάνε πότε θα ψοφήσω για να μου
τα πάρουν; Τίποτα δεν αφήνω δικό μου πίσω». Είχε δίκιο. Ο γιος μου είναι το
καλύτερο που μου συνέβη στη ζωή.
-Ήσασταν πάντα πιστή στις σχέσεις σας;
-Όχι. Έφευγα, όμως, μόνο όταν αισθανόμουν ότι σχεδόν
τελείωνε η σχέση, όταν ένιωθα ότι το πράγμα χωλαίνει, ότι κάτι δεν πάει καλά.
Κατηγορήθηκα πολύ γι αυτό: Ότι δεν είμαι εντάξει, ότι ροκανίζω τις σχέσεις, ενώ
εγώ θεωρώ ότι ήμουν πολύ τίμια. Τις πιο πολλές φορές έλεγα απλά «έχω τελειώσει»
και- δεν το λέω εγωιστικά- αλλά συνήθως έλεγα εγώ το αντίο. Παρόλα αυτά ένιωσα
και την απόλυτη κόλαση, όταν εκείνοι έφευγαν και εγώ ήμουν ακόμη μέσα στη
σχέση.
-Πόσο κράτησε η μεγαλύτερη σχέση σας;
-Έξι χρόνια. Αλλά δεν παντρεύτηκα ποτέ με τον συγκεκριμένο
άντρα.
-Σας απάτησαν ποτέ και να το μάθετε;
-Όταν ήμουν μέσα στη σχέση, μία φορά. Το έμαθα από πολύ καλό
μου φίλο, το Γιώργο Μαζωνάκη- τον οποίο ξέρω από παιδί, λόγω μακρινής μας
συγγένειας. Πόνεσα πάρα πολύ! Σκεφτόμουν, κάποια στιγμή, ότι μπορεί και να
πληρώνω τις «αμαρτίες», τις πληγές που έδωσα στο παρελθόν σε άλλους ανθρώπους.
-Έρωτες της μιας βραδιάς ζήσατε ποτέ;
-Ναι, έχω ζήσει. Ακόμη, όμως, και με μία τέτοια σχέση, πάλι εγώ
είχα νιώσει την έλξη και τον έρωτα. Δεν ήταν κάτι του τύπου «να πάω, για να
πάω». Για να πάω με ένα αρσενικό, πήγαινε να πει ότι με τράβαγε το συγκεκριμένο
αρσενικό, ότι ήθελα να το κάνω και το κανα.
-Αναζητάτε την ασφάλεια στους άντρες;
-Ναι. Πάντα θέλω να γέρνω δίπλα σε έναν ώμο, σε μία πλάτη.
Νιώθω υπέροχα! Νιώθω ότι το αρσενικό πρέπει να είναι κατιτίς παραπάνω.
-Κοιτούσατε την οικονομική επιφάνεια του συντρόφου σας;
-Ποτέ! Μόνο η αγάπη με ενδιέφερε και τι ένιωθα εγώ γι αυτόν
τον άνθρωπο.
-Σήμερα έχετε σύντροφο;
-Όχι. Είμαι μόνη μου αρκετά χρόνια. Θα θελα πάρα πολύ να
είχε υπάρξει ένα κλικ, γιατί δεν μπορώ να είμαι με κάποιον χωρίς να είμαι
ερωτευμένη μαζί του. Ίσως, κάνοντας μία αναδρομή στη ζωή μου, να έλεγα ότι
τελικά ήμουν ερωτευμένη με τον έρωτα.
-Είστε ευτυχισμένη από τους έρωτες που έχετε ζήσει;
-Έστω κι αν αυτή τη στιγμή διανύω ερωτική μοναξιά, θεωρώ
πολύ γεμάτη τη ζωή μου από τους έρωτες που έχω ζήσει και έχω αισθανθεί μέσα στα
κύτταρα μου. Μέσα από τον έρωτα- είτε ήμουν ευτυχισμένη, είτε πολύ
δυστυχισμένη- εγώ δημιουργούσα. Μετέφερα τα συναισθήματά μου στη δουλειά μου.
-Συνήθως οι έρωτες σας ήταν μεγαλύτεροι ή μικρότεροι σας
ηλικιακά;
-Ήθελα να είναι λίγο μεγαλύτεροί μου. Αλλά μην φανταστείς
μεγάλες διαφορές. Μέχρι 10 χρόνια.
-Τι σας έλεγαν ότι τους άρεσε σ εσάς;
-Επάνω στη σκηνή έβλεπαν τη σταρ, όμως μέσα στο σπίτι ήμουν
η γατούλα, η νοικοκυρά, ασχολιόμουν με το αρσενικό μου, ήθελα να το χαϊδέψω, να
το φροντίσω, να το «υπηρετήσω». Ποτέ δεν κουβαλούσα τη «σταρ» στο σπίτι μου.
Δημοσίευση στο περιοδικό "People", τον Νοέμβριο του 2011.
