Όταν δεν μοντάρει γράφει, όταν δεν γράφει έχει γύρισμα ή ραδιόφωνο, όταν δεν έχει γύρισμα ετοιμάζει το νέο τεύχος του Όλα ή την επόμενη εκπομπή στον ΑΝΤ1. Με ηρεμία, χωρίς καμία ενόχληση, χωρίς διακοπή σκέψης. Ούτε καν από τον ήχο κλήσης του κινητού τηλεφώνου- που δεν έχει. «Το κινητό δεν είναι επικοινωνία, είναι διακοπή της ομαλής ζωής του ανθρώπου. Η επικοινωνία μπορεί να επιτευχθεί με δεκάδες άλλους τρόπους», λέει από τον δεύτερο όροφο του γραφείο του στο Πρώτο Θέμα.
-Αν θα κάνατε έναν απολογισμό της φετινής τηλεοπτικής σεζόν, τι θα λέγατε;
-Ήταν η σεζόν που σήμανε το τέλος των σταρ που δεν κάνουν εκπομπή, αλλά μόνο παρουσιάζουν τον εαυτό τους. Τελείωσε η εποχή που έβγαινε κάποιος απλά και μόνο επειδή ήταν «επιτυχημένος παρουσιαστής», έδειχνε ο σκηνοθέτης τι ωραία χείλη, τι ωραία αυτιά, τι ωραία δόντια που έχει και εκεί τελείωνε και η εκπομπή. Αν δεν έχεις πια να παρουσιάσεις μία καλή εκπομπή, γερή, δυνατή, κανείς δεν πρόκειται να σε δει για τα ωραία σου τα μάτια. Φέτος, ευτυχώς μπήκε η ταφόπλακα σε αυτό το είδος της τηλεόρασης που μας ταλαιπώρησε από τη στιγμή που δημιουργήθηκε η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα. Από την άλλη, ήταν ο θρίαμβος της βλακείας.
-Τι εννοείτε;
-Η βλακεία πλέον θριάμβευσε. Ακούσαμε πράγματα που δεν αντέχουν σε καμία κοινή λογική, πληροφορίες που δεν είχαν κανένα αντίκρισμα, συζητήσεις που ακόμη και παιδιά του δημοτικού αντιλαμβάνονταν ότι ήταν στημένες. Αν κάνεις τώρα ένα ζάπινγκ σε μικρά ή μεγαλύτερα κανάλια, θα δεις πράγματα τα οποία δεν αντέχονται από έναν τηλεθεατή που έχει μία οποιαδήποτε μίνιμουμ αντίσταση στο να χαύει οτιδήποτε του προσφέρεται.
-Εσείς τι δεν αντέχετε να παρακολουθείτε στην τηλεόραση;
-Τα δελτία ειδήσεων. Η ανοησία, η βλακεία, η αγραμματοσύνη, η μη δυνατότητα ουσιαστικής κριτικής των γεγονότων, αποθεώνεται στα δελτία ειδήσεων.
-Η Ρούλα και η Μενεγάκη δεν παραμένουν οι μεγάλες σταρ της ελληνικής τηλεόρασης;
-Οι μεγάλοι σταρ τελείωσαν. Αν δεις, οι εκπομπές που θριάμβευσαν φέτος, είναι καλές εκπομπές που έγιναν με ανθρώπους που δεν έχουν τα χαρακτηριστικά των μεγάλων σταρ. Ο Πούμπουρας και ο Βλάχος είχαν μία ιδέα που έχει δουλέψει παντού και αυτοί οι δύο άνθρωποι μπόρεσαν να την εξυπηρετήσουν, παρουσιάζοντας την με αξιοπρέπεια. Φέτος οι εκπομπές ήταν οι σταρ. Σταρ ήταν το Dancing, το Just the two of us, οι οποίες όμως χρειάζονται και έναν αξιοπρεπή παρουσιαστή ώστε να συνδυαστεί το καλό αποτέλεσμα. Ο Καπουτζίδης στο Just the 2 of us, δεν ήταν ο Καπουτζίδης του Παρά πέντε, αλλά ο Καπουτζίδης που έβαλε το ταλέντο του σε κάτι το συγκεκριμένο. Το ίδιο έκανε και η Ζέτα. Υπηρέτησαν και οι δύο το είδος της εκπομπής που τους είχε δοθεί. Παλαιότερα, οι παρουσιαστές είχαν αγαπημένη τους ατάκα «άσε, θα το πάρω εγώ επάνω μου», θεωρούσαν ότι θα έπρεπε να χορέψουν οι ίδιοι, να μιλήσουν για τη μάνα τους, τα συναισθηματικά τους και στην πραγματικότητα αυτό που βλέπαμε ήταν μία από τα ίδια. Αυτό έχει αλλάξει
-Ποιους βαρεθήκατε να βλέπετε στην τηλεόραση;
-Τους πανελίστες- αναμασούν τα ίδια πράγματα, βαριούνται, μερικές φορές χασμουριούνται και οι ίδιοι- και τους ανθρώπους εκείνους που προτιμούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους παρά να αντιμετωπίζουν την κατάσταση κατάματα. Το δελτίο του Mega, που εμφανώς έχει ένα πρόβλημα τον τελευταίο καιρό, αντί να δει το πρόβλημα της επαφής του με τον κόσμο, προσπαθούν με πονηρά τερτίπια να το καλύψουν. Λένε, για παράδειγμα, ειδήσεις τη στιγμή που οι άλλοι έχουν διαφημίσεις ώστε να πάρουν καμιά μοναδούλα παραπάνω κι έτσι δεν κάνουν ουσιαστικές αλλαγές στην πλεύση τους.
-Σας κούρασαν οι πρωινές εκπομπές;
-Δεν τις βλέπω πια, ενώ ήμουν άνθρωπος που τις έβλεπε από επαγγελματική διαστροφή και επειδή ήταν διασκεδαστικές.
-Τώρα δεν είναι;
-Όχι. Είναι όλοι σε μία απίστευτη τσίτα που καταλαβαίνουν ότι το βαπόρι βουλιάζει, πιάνονται από τα μαλλιά τους προσέχοντας μήπως χαλάσουν την κόμμωση. Αυτό είναι τόσο βαρετό και τόσο πολύ εκτός εποχής. Πλήττεις θανάσιμα.
-Γιατί δηλώσατε ότι «η Μενεγάκη κάνει κάθε χρόνο χειρότερη εκπομπή»;
-Στην Ελένη λείπει η φρεσκάδα του ξέγνοιαστου που είχε, μου δίνει την εντύπωση ότι αυτό που ήταν αυθόρμητο τώρα πια είναι μελετημένο- οι απορίες, η πλάκα, το γέλιο- και πιστεύω ότι κάθε χρόνο η εκπομπή της, για διάφορους λόγους, έχει μικρότερη σκαλέτα. Αν τα θέματα, πριν από τρία χρόνια, ήταν μία σελίδα, τώρα είναι μία γραμμή: Έχουμε έναν γιατρό, δύο έρευνες, λέμε τα περιοδικά και εκεί τέλειωσε η εκπομπή. Όταν όμως αυτό διαρκεί τρεις ώρες, είναι βαρετό. Δεν μπορεί να το σώσει οποιοσδήποτε παρουσιαστής, όσο χαρισματικός κι αν είναι. Αν απέναντι βρεθούν τρεις εκπομπές με μία φρέσκια ιδέα και νέα πρόσωπα, θα διαλύσουν ό,τι υπάρχει απέναντι.
-Ένα νέο μοντέλο πρωινής εκπομπής, όπως το να παρουσιάζει ο Γιώργος Παπαδάκης, για 5 ώρες, το πρωινό πρόγραμμα του ΑΝΤ1, πιστεύετε πως θα πήγαινε καλά;
-Δεν νομίζω να το άντεχε κάποιος τηλεθεατής αυτό. Η λύση θα ήταν το ακριβώς αντίθετο: Μικρές εκπομπές βασισμένες σε καινούργιες και ωραίες ιδέες, όπως συνέβη με το Master Chef. Κάθε χρόνο, όμως, ανοίγονται και παγίδες στις οποίες πέφτουν οι επόμενοι. Φέτος ήταν οι Ράδιο Αρβύλα. Τα περισσότερα κανάλια θεώρησαν ότι αν βρουν δύο τρεις ή τέσσερις νεαρούς που να κάνουν μεταξύ τους πλάκα γιατί είναι σαν παρέα, αυτό μπορεί να τους κάνει να έχουν επιτυχημένες εκπομπές. Τραγικότερο παράδειγμα τα Ρεκόρ Γκίνες, όπου βλέπεις τρεις ανθρώπους- οι οποίοι κατά τα άλλα είναι συμπαθέστατοι- να λένε αστεία τα οποία δεν είναι αστεία και δεν λέγονται. Καμία μελέτη, κανένα αυθεντικό και αυθόρμητο χιούμορ. Αυτό έκανε κακό και στους τρεις και στην εκπομπή.
-Η τηλεόραση θα είναι διαφορετική του χρόνου;
-Θα είναι κάτι χειρότερο: Ένα πράγμα που μπορεί να οδηγήσει και σε μία πολύ κακή σχέση του τηλεθεατή με την τηλεόραση, να τον απομακρύνει και, επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, θα τον υποχρεώσει να την παρακολουθεί όπως στο Κουρδιστό Πορτοκάλι. Δηλαδή, δεν θα θέλεις να δεις τηλεόραση αλλά, επειδή δεν θα χεις τίποτε άλλο, θα είναι τα μάτια σου ανοιχτά, θα σου βάζουν κολλύριο και θα επιμένουν να παρακολουθείς ένα θέαμα το οποίο το μόνο που θα σου δημιουργεί θα είναι πρόβλημα.
-Στην καθημερινότητά σας είστε μοναχικός άνθρωπος;
-Δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνικός, είμαι περισσότερο της απομόνωσης. Διασκεδάζω πάρα πολύ καλά και μόνος μου, το ευχαριστιέμαι, παίζοντας με πράγματα τα οποία τις περισσότερες φορές, ο άλλος δεν μπορεί να τα καταλάβει: Με στρατιωτάκια, με αεροπλανάκια, με Μίκυ Μάους.
-Περάσατε μελαγχολίες στη ζωή σας;
-Βέβαια. Πάρα πολλές. Σαν τύπος τα έπαιρνα πολύ βαρύτερα τα πράγματα από ότι είναι στην πραγματικότητα και, προκειμένου να το αντιμετωπίσω αυτό, από πιτσιρικάς, όταν το ένιωσα αυτό στα 12 με 13 μου χρόνια- επειδή έβλεπα ότι δεν ήμουν ευτυχής με αυτό και καταλάβαινα ότι αν συνέχιζα έτσι θα έγερνα από την άλλη μεριά-, σκέφτηκα ότι θα πρέπει να αρχίσω να κοροϊδεύω όλα αυτά τα οποία με μελαγχολούν, με θλίβουν και με βαραίνουν. Ήταν μία διαδικασία εξισορρόπησης. Το έκανα συνειδητά και το δούλεψα μόνος μου.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό People, τον Ιούνιο του 2011.
