Ο Φώντας, το Italian greyhound σκυλάκι του Φώτη, 47, είναι μόλις εννέα μηνών και θέλει να παίξει με όλους, να το αγκαλιάσουμε, να το χαϊδέψουμε, να του δώσουμε σημασία και να αισθανθεί «μοναδικό». Το κινητό του χτυπάει συνεχώς από το Star, από την εκπομπή που παρουσιάζει κάθε απόγευμα με την Μαρία Μπακοδήμου, το «Φώτης Μαρία Live», γίνεται συνεννόηση για τα θέματα της μέρας. «Είμαι 14 χρόνια, non stop, στην τηλεόραση αλλά όχι, δεν με έχει κουράσει ποτέ το Μέσο. Η τηλεόραση ήταν ένα παιχνίδι για μένα και μάλιστα ένα παιχνίδι που το έπαιζα χωρίς κανόνες, σαν να είχαμε πάρει μία μπάλα με τη Μαρία και να παίζαμε. Έτσι το αντιμετωπίζω και έτσι το αντιμετώπιζα. Και αυτό με έχει κάνει να μην καταλαβαίνω ότι περνάει ο χρόνος», λέει στο People τη στιγμή που πίνει την πρώτη γουλιά από τον εσπρέσο που έχει ετοιμάσει ο ίδιος, στο σπίτι του στο Παγκράτι. «Οι χαρές ήταν πολύ περισσότερες από τις λύπες στη δουλειά μου, μέχρι σήμερα. Ομολογώ όμως ότι θα μου άρεσε να κάνω και άλλα πράγματα, να κάνω για παράδειγμα μία επιχείρηση που να έχει σχέση με το hoteling, με τα ξενοδοχεία, γιατί μου αρέσει πολύ το αίσθημα της φιλοξενίας».
-Έχεις πάντοτε την εικόνα του καλού παιδιού, του ευγενούς, του ανθρώπους που είναι πάντα ήρεμος και προσεκτικός στη συμπεριφορά του. Θυμώνεις ποτέ;
-Θυμώνω. Τελευταία, εδώ και μερικούς μήνες, επειδή αισθανόμουν ότι η εικόνα του «ο Φώτης είναι καλό παιδί» με είχε καταβάλει και θέλησα να την εξυπηρετώ, με είχε βάλει σε πολλές σκέψεις, με αποτέλεσμα να βλέπω έναν ψυχοθεραπευτή μία φορά την εβδομάδα. Αυτό το ξεκίνησα από τον Ιούλιο. Μου κάνει πολύ καλό. Με έκανε να διαχειριστώ το συναίσθημά μου, να μην το κουκουλώνω, να μην κρύβω, για παράδειγμα, το θυμό μου. Με έκανε να είμαι πολύ πιο «κανονικός» με τους ανθρώπους και να με καταλαβαίνουν καλύτερα. Παλιά μπορεί να με ενοχλούσε κάτι, να με θύμωνε, αλλά να μην το έλεγα για λόγους ευγένειας. Στο τέλος όμως αυτό συσσωρευόταν και γινόταν μία έκρηξη που έκανε τον άλλον να μείνει άφωνος. Τώρα έχω καλύτερες σχέσεις: Με τους φίλους μου, με τους συνεργάτες μου, με τον κόσμο γύρω μου.
-Από το 1997 που βρίσκεσαι στην τηλεόραση, ξέφυγες ποτέ;
-Καθόλου! Στις αρχές, όταν συνέβη η αναγνωρισιμότητα, ντρεπόμουν. Έλεγαν «ρε συ δεν είναι αυτός ο Φώτης που βγαίνει στην τηλεόραση;» και ήθελα λίγο να κρυφτώ. Μετά το συνήθισα. Αυτό όμως που θωρώ επιτυχία σε μένα, είναι η διαχείριση της προσωπικότητάς μου σε σχέση με την τηλεόραση. Δεν μου άλλαξε το πρόγραμμα μου. Έχω ένα παπάκι, το καβαλάω, βάζω το κράνος μου, πάω στη δουλειά μου, το μεσημέρι του Σαββάτου θα πάω για μια μπιρίτσα στο Γκάζι ή για να φάω κάτι στου Ψυρρή. Η αναγνωρισιμότητα δεν άλλαξε τη ζωή μου.
-Η προσωπική σου ζωή, δεν έχει επηρεαστεί;
-Όχι. Καθόλου.
-Δεν σε φλερτάρουν περισσότερο από τότε που έγινες αναγνωρίσιμος;
-Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Άσε που εγώ δεν αντιλαμβάνομαι αν αυτό είναι τηλεοπτικός θαυμασμός ή πραγματικό φλερτ. Μένω για λίγο και σκέφτομαι «Τώρα τι γίνεται;». Οποιοσδήποτε άνθρωπος πάντως, όταν τον φλερτάρουν, κολακεύεται.
-Επηρέασε ποτέ η επαγγελματική σου ζωή την προσωπική;
-Μέσα σε 14 χρόνια δουλειάς, οποιοσδήποτε επαγγελματίας, θα είχε τα πάνω και τα κάτω του, τις χαρές και τις στενοχώριες. Με είχαν στενοχωρήσει κάποιες συνεργασίες, αλλά σε αυτά έχω πολύ μεγάλο σύμμαχο τη Μαρία. Αυτό λοιπόν που μου συμβαίνει στη δουλειά, μπορεί να το κουβαλήσω στο σπίτι και, το σφάλμα μου μέχρι τώρα, είναι που δεν επικοινωνούσα αυτό που γινόταν στη δουλειά μου, έλεγα «άστο!». Ήμουνα στενοχωρημένος και, θέλοντας να μην στενοχωρήσω και τον άλλον, δεν το έλεγα, δεν εκφραζόμουνα. Η εικόνα μου είναι ενός ανθρώπου που περνάει καλά, που έχει μια καλή ζωή. Ήταν λάθος μου όμως που συντηρούσα αυτή την εικόνα, του «είμαι καλά», και στην προσωπική μου ζωή.
-Δηλαδή; Τι δυσκολίες πέρασες;
-Αρκετές. Πέρασα διάφορες καταστάσεις που αφορούσαν την υγεία, αυτό είναι κάτι που με τρομάζει. Σε περιόδους που ήμουνα πολύ δοσμένος στη δουλειά, έζησα δυσκολίες που είχαν να κάνουν με τους γονείς μου. Την περίοδο της Eurovision, το 2007, η μητέρα μου, η Μαρία, είχε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα με την υγεία της- είχε καρκίνο στον πνεύμονα. Ωστόσο, όλο αυτό, το έζησα σαν τρέλα, σχιζοφρενικά. Με θυμάμαι να φεύγω από το χειρουργείο, όταν της είχαν κάνει αφαίρεση του πνεύμονα, έπαιρνα το αυτοκίνητο, έβαζα μια «μάσκα» και πήγαινα με έναν μεγάλο κόμπο στο λαιμό σε ένα χώρο όπου χόρευα, τραγουδούσα, έκανα τρέλες. Ο ελληνικός τελικός έγινε τη στιγμή που η μάνα μου ήταν ακόμη στο χειρουργείο ενώ, την επόμενη μέρα, έπρεπε να διαχειριστώ και όλο αυτό που είχαν πέσει να μας φάνε με τις κριτικές. Η δουλειά ήταν η ψυχοθεραπεία μου, με βοήθησε πολύ σ αυτό.
-Τι έχεις κάνει για τους έρωτές σου; Έπεσες στα πατώματα;
-Δεν είμαι τόσο drama queen αλλά ναι, έχω παρακαλέσει, έχω στενοχωρηθεί, έχω πει «δώσε μου άλλη μια ευκαιρία», έχω φύγει στις 5 η ώρα το πρωί χτυπώντας μία πόρτα πίσω μου μετά από καβγά, έχω μείνει ξημερώματα μέσα σε ένα αυτοκίνητο στην πλατεία Συντάγματος γιατί είχα φύγει από το σπίτι και δεν ήξερα τι να κάνω. Δόξα τω Θεώ, μέχρι τα 35 μου, μου έχουν συμβεί όλα αυτά. Και το χαίρομαι. Γιατί και σαν πιτσιρικάς έχω κάνει πράγματα και δεν έχω πει «αχ, δεν το κανα αυτό» και να το έχω απωθημένο.
-Σου αρέσει να είσαι σε σχέσεις;
-Πάντα ήμουνα σε σχέσεις. Και μακροχρόνιες. Ωστόσο, κάνοντας την αυτοκριτική μου και κοιτώντας στο παρελθόν, θα σου έλεγα ότι ορισμένες μου σχέσεις, δεν θα έπρεπε να τις είχα συντηρήσει. Ίσως όμως το έκανα, γιατί δεν μου αρέσει να είμαι μόνος μου. Είχα μία σχέση που κράτησε 12 χρόνια, από τα 23 μου, το οποίο τελείωσε στα 35 μου. Αυτό ήταν από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου, ήταν πάρα πολύ ωραία. Μετά είχα μία άλλη σχέση που κράτησε 7 χρόνια. Έχω μείνει και μόνος μου, αλλά δεν μου πολυάρεσε.
-Είσαι πιστός;
-Τώρα πια, ναι. Δεν υπήρξα πάντοτε. Τα τελευταία όμως χρόνια, δεν με αφορά να κοιτάξω αλλού.
-Αυτή την εποχή είσαι ερωτευμένος;
-Ναι! Είμαι πολύ καλά. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Συνέβη ξαφνικά. Και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό.
-Πως αντέδρασαν οι κοντινοί σου άνθρωποι μετά την εξομολόγησή σου για την προσωπική σου ζωή στο «Βράδυ» με τον Πέτρο Κωστόπουλο;
-Χάρηκαν που άκουσαν το αυτονόητο.
-Είσαι υπέρ του συμφώνου συμβίωσης;
-Η επιστήμη έχει προχωρήσει πάρα πολύ στη γενετική, έχουμε παρένθετες μητέρες, κατεψυγμένα ωάρια που μπορεί οποιοσδήποτε άντρας να πάρει και να κάνει ένα παιδί από μόνος του, υπάρχουν γυναίκες που δανείζονται σπέρμα και κάνουν από μόνες τους παιδιά. Η πρόοδος είναι ασταμάτητη και λογικά πρέπει να δημιουργηθούν νέοι νόμοι γι αυτές τις καινούργιες οικογένειες. Σαφέστατα και είμαι υπέρ του συμφώνου συμβίωσης γιατί θα διευκολύνει τους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουν.
-Καταχρήσεις έχεις κάνει, Φώτη; Αλκοόλ μέχρι τελικής πτώσης; Ναρκωτικά;
-Στη ζωή μου έχω δοκιμάσει τα πάντα. Όταν είσαι νέος, δεν καταλαβαίνεις τον κίνδυνο, το απαγορευμένο είναι ελκυστικό και, μέσα στην πλάκα και μέσα στην περιπέτεια, έχω κάνει πολλά πράγματα. Όταν όμως δοκιμάζεις κάτι, τελειώνει εκεί, δεν θα γίνει η ζωή σου. Ήταν μέχρι εκεί.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό People, τον Φεβρουάριο του 2011. Η φωτογραφία ανήκει και δημοσιεύθηκε στην free press "Lifo" και έγινε για φιλανθρωπικό σκοπό.
