-Πως είναι η ζωή σου στην Αμερική;
-Η ζωή μου εδώ με έχει αλλάξει πολύ σαν άνθρωπο, με έχει κάνει να δω τα πράγματα διαφορετικά. Είναι ένα πολύ μεγάλο σχολείο για μένα.
-Τι έχεις κάνει επαγγελματικά μέχρι τώρα εκεί;
-Μία μικρού μήκους ταινία που πήγε στις Κάννες, μία πολύ ωραία διαφήμιση της μεγαλύτερης εταιρείας videogames της Αμερικής και μία μεγάλου μήκους ταινία η οποία θα είναι έτοιμη σε περίπου ένα μήνα, γυρίστηκε στην Nebraska, λέγεται «Goecachers» και είναι μία ταινία δράσης.
-Η καθημερινότητά σου πως είναι στο L.A;
-Συνήθως ξυπνάω νωρίς, άλλωστε δεν κοιμάμαι πολύ αργά. Ίσως γιατί το L.A είναι ένα «χωριό» που, μετά τις 2:00, όλα είναι νεκρά, δεν κυκλοφορεί κανείς, τα party έχουν τελειώσει, τα clubs έχουν κλείσει. Αν δεν έχω δουλειά ή κάποιο ραντεβού, θα πάω για τα μαθήματά υποκριτικής μου σε μία πολύ σπουδαία δασκάλα- η οποία δίδασκε τον Μπραντ Πιτ, την Σαρλίζ Θερόν, τη Χάλι Μπέρι, τον Τζίμ Κάρει, τον Αλ Πατσίνο- την Ivanna Chubbuck, θα κάνω τη γυμναστική μου, το τάε κβο ντο μου. Πρέπει να ξέρεις ότι, για όλους τους επαγγελματίες του κινηματογράφου, εδώ είσαι άλλος ένας που περιμένει στην ουρά, είσαι ένας αριθμός σε αναμονή, ξεκινάς από το μηδέν. Το γεγονός ότι μπορεί να είσαι γνωστός στην Ελλάδα δεν τους λέει κάτι, οι Αμερικάνοι δεν μασάνε από αυτά, δεν καταλαβαίνουν από «σταριλίκια».
-Έχεις απογοητευτεί;
-Αν είχα απογοητευτεί, θα ήμουνα πίσω στην Ελλάδα. Απλά, έχω προσγειωθεί και ξέρω ότι η όλη μου αντιμετώπιση είναι σαν να ξεκινάω από το μηδέν. Δεν παίρνεις εδώ ρόλο από τον πρώτο μήνα, πρέπει να καθίσεις και να αποδείξεις ότι αξίζεις. Σκέψου ότι, για να πάρεις εδώ τα χαρτιά σου και να μπεις στο σωματείο, θα πρέπει να σε καλέσει κάποιος και να παίξεις σε ένα σήριαλ ή να είσαι κομπάρσος για 3 συνεχόμενες μέρες σε κάποιο πλατό. Έκανα και αυτό. Έπαιξα ως κομπάρσος στο N.C.I.S, στο House και στην τελευταία ταινία του SpiderMan, σε παραγωγές που μπορεί να στοιχίζουν 250 χιλιάδες ευρώ την ημέρα. Αυτό δεν πιάνεται στο βιογραφικό μου αλλά, σαν εμπειρία, το να δεις δηλαδή πόσο μεγάλα είναι τα πλατό και τι πραγματικά σημαίνει Hollywood, είναι κάτι το μοναδικό.
-Στην Ελλάδα πώς ήσουνα;
-Και στην Ελλάδα ήμουνα προσγειωμένος αλλά, ο περίγυρος εκεί, σε κάνει να νιώθεις αυτό που πραγματικά έχεις καταφέρει μετά από 15 χρόνια δουλειάς. Στον πλανήτη Hollywood, αυτά δεν μετράνε, είσαι ένα μηδενικό, είσαι το απόλυτο τίποτα. Οι άνθρωποι της δουλειάς σου λένε «φίλε, κούλαρε λίγο, μπορεί να είσαι γνωστός στην Ελλάδα και να υπογράφεις αυτόγραφα, εδώ όμως δεν υπάρχεις!». Στο L.A, πρέπει να δώσεις πολύ χρόνο για να σε εμπιστευτούν. Γι αυτό και, πολλοί άνθρωποι που ήρθαν εδώ, μετά από λίγο καιρό έφυγαν.
-Πως ζεις οικονομικά εκεί;
-Είχα κάποια λεφτά στην άκρη, αλλά έχω ξεκινήσει παράλληλα να δουλεύω σαν σερβιτόρος. Είπα ότι θα ακολουθήσω την κλασσική συνταγή που ακολουθούν όλοι: Τον πρώτο χρόνο ζεις με τα λεφτά που έχεις μαζέψει, προσπαθείς να κάνεις τις γνωριμίες σου, πας στα party και, όταν τα λεφτά σου πάνε να τελειώσουν και λες «δεν θέλω να τελειώσει τόσο γρήγορα όλο αυτό που ζω», προσαρμόζεσαι στις συνθήκες της χώρας. Όλοι οι ηθοποιοί- είτε είναι star, είτε δεν είναι- δουλεύουν σαν σερβιτόροι. Το ίδιο κάνω κι εγώ.
-Καθημερινά;
-Δουλεύω part time, απογεύματα, τρεις φορές τη βδομάδα. Έρχονται πολλοί Έλληνες και τους σερβίρω- μετανάστες, τουρίστες-, ακόμη και συνάδελφοί μου, όπως ο Αλέξης ο Γεωργούλης.
-Αυτό δεν το θεωρείς υποτιμητικό για σένα;
-Υπάρχει ένα «πονηρό» ανθρωπάκι μέσα σου που λέει «κοίτα τι έκανες στην Ελλάδα και κοίτα τι κάνεις εδώ!». Απ την άλλη, αυτό σε κάνει να δεις τα πράγματα πιο ώριμα. Δεν είναι ντροπή. Θα μπορούσα να σου αραδιάζω ένα σωρό ψέματα αυτή τη στιγμή για να στο παίξω κάπως, αλλά σου λέω μόνο την αλήθεια
-Πόσα χρήματα χρειάζεσαι για να ζεις φυσιολογικά για ένα μήνα στο L.A;
-Γύρω στα 3 με 4 χιλιάρικα το μήνα. Είναι ακριβό το Λος Άντζελες, εδώ πληρώνεις ακόμη και τον αέρα που αναπνέεις. Ευτυχώς, έχω κάνει οικονομίες όσο ζούσα ακόμη στην Ελλάδα.
-Πόσο ενοίκιο πληρώνεις;
-Γύρω στα 1300 ευρώ. Μένω σε ένα loft, σε μία πολύ καλή περιοχή, στο West Hollywood.
-Σε ενοχλεί αν κάποιοι λένε «άλλος ένας που έχει πάει για να κάνει καριέρα στην Αμερική, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα»;
-Εγώ ξέρω τι κάνω, πού πάω και τι κερδίζω μέσα από όλο αυτό. Και σαν ηθοποιός και σαν άνθρωπος. Κανένας όμως δεν μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά πας να κάνεις. Υπάρχουν Έλληνες στο L.A που έρχονται και μου λένε «πως τα άφησες όλα αυτά στο pick της καριέρας σου;» και εγώ τους απαντάω «παιδιά, πάντα κάνω στη ζωή μου αυτό που γουστάρω και δεν λογαριάζω τίποτα!». Τι θα ήμουνα στην Ελλάδα; Άλλος ένας αναγνωρίσιμος ηθοποιός με ωραίο αυτοκίνητο, υπέροχο σπίτι και μια βαρετή ζωή. Νομίζω- και με την κατάσταση που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα σε σχέση με την δουλειά μας- έφυγα την κατάλληλη στιγμή, για να ζήσω εδώ αυτό που θέλω.
-Τι νοσταλγείς απ την Ελλάδα;
-Την Ελλάδα τη λατρεύω, θέλω πολύ να έρθω και να κάνω κάτι εκεί, για παράδειγμα, μία ταινία. Μου λείπουν οι παιδικοί μου φίλοι, η μαμά μου Αγγελική, ο αδελφός μου ο Φοίβος, τα σουβλάκια, τα χειμερινά μου μπάνια στην παραλία με τον Θανάση Ευθυμιάδη, η ζεστασιά των Ελλήνων, οι ατελείωτες νύχτες της Αθήνας στις οποίες δεν υπάρχει όριο.
-Για πόσο καιρό ακόμη είσαι αποφασισμένος να μείνεις στο L.A;
-Δίνω στον εαυτό μου ακόμα λίγο καιρό, γιατί βλέπω ήδη φως στο τούνελ. Όταν ήμουνα στην Ελλάδα, σκέφτηκα αντί να ανοίξω μία καφετέρια ή ένα μπαράκι να πάρω όλες μου τις οικονομίες και να επενδύσω στον εαυτό μου, σε αυτό που πιστεύω. Δεν το μετανιώνω! Θέλει τρομερά κότσια να καθίσεις εδώ, να το προσπαθήσεις και να πεις ότι δουλεύεις. Και εγώ θέλω να τα καταφέρω. Με πείσμα! Όπως έκανα μια ζωή.
Δημοσίευση στο περιοδικό People, τον Ιανουάριο του 2011.
