Κάποια παρατεταμένα «αχχχχχ», μερικά βλέμματα (όχι όμως τόσο
αδιάκριτα όσο θα νόμιζε κανείς κοιτώντας το κορμί του Γιάννη Σπαλιάρα καλυμμένο
μόνο με ένα μαύρο μαγιό), πόζες μπροστά στο φωτογραφικό φακό (τύπου αμέριμνες,
αλλά με φανερή την εξοικείωση- σχεδόν ερωτική- που έχει αποκτήσει πια ο Γιάννης
με τις κάθε είδους κάμερες στα τόσα χρόνια που βρίσκεται στο χώρο της showbiz) και ένα χαλαρό-με
κάπως βαριά, αγουροξυπνημένη φωνή- «τι θες να με ρωτήσεις τώρα εσύ; Τι “αποκάλυψη”
να σου κάνω; Δεν αρκούν οι φωτογραφίες;». Α, ναι, προσθέστε στο σκηνικό της
προηγούμενης ζεστής Τετάρτης της Αθήνας-του καύσωνα και των 41 βαθμών κελσίου-
και κάποια παγωμένα μπουκάλια νερό, μερικά από τα οποία θα έπρεπε να βρέχουν το
ήδη ιδρωμένο κορμί του Γιάννη μετρώντας έναν έναν τους 6 pack κοιλιακούς
του στην κάθοδο του νερού στους μηρούς. Για τις ανάγκες της φωτογράφησης πάντα.
-Θα σου φαινόταν παράξενο αν περπατούσες στην παραλία με το
μαγιό σου και δεν σε κοιτούσαν;
-Η αλήθεια είναι ότι θα μου φαινόταν κάπως ασυνήθιστο. Γιατί
έχω συνηθίσει να με κοιτάνε- και ειδικά στην παραλία. Και, μην με παρεξηγείς,
δεν το λέω ψωνίστικα.
-Καλέ, τι ψωνίστικα; Το είδα με τα μάτια μου τι γινόταν με
σένα καθώς πόζαρες. Αλήθεια, πως καταφέρνεις και διατηρείς αυτό το σμιλευμένο
σώμα και τους θεϊκούς σου κοιλιακούς;
-Γυμνάζομαι πάρα πολύ από παιδί. Άλλωστε, ήμουν και στην
Γυμναστική Ακαδημία και ασχολιόμουν εδώ και πολλά χρόνια με τον αθλητισμό
παίζοντας μάλιστα, κάποια στιγμή, και μπάσκετ επαγγελματικά. Επίσης, προσέχω
πολύ τη διατροφή μου: Παίρνω πάντα τροφές πλούσιες σε θρεπτική αξία- χωρίς όμως
να μετράω γραμμάρια και να φοβάμαι «μην ξεφύγω». Μην μπερδεύουμε την υγιεινή
διατροφή με τις δίαιτες.
-Θα συγκρατηθείς αν σου προκύψει μία δεύτερη τάρτα;
-Δεν μου αρέσουν τα γλυκά. Είμαι τυχερός σ αυτό.
-Ούτε αγχώνεσαι όταν παίρνεις μερικά κιλά παραπάνω;
-Είναι πολύ δύσκολο να παχύνω, δεν έχω ιδιαίτερα μεγάλες
αλλαγές στο σώμα μου. Ο μεταβολισμός μου έχει φτάσει πια σε τέτοιο σημείο που,
και να θέλω να παχύνω, δεν μπορώ.
-Αισθάνθηκες ποτέ «παρεξηγημένος» ως προς την επαγγελματική
σου ιδιότητα- και ως ηθοποιός και ως μοντέλο και ως γυμναστής;
-Ποτέ δεν το ένιωσα αυτό που λες. Ούτε αισθάνθηκα «ξένος»,
ακόμη και στο πρώτο σήριαλ που έκανα για την τηλεόραση, τον «Έρωτα», το οποίο
απ όσο ξέρω θα παίζει τώρα και σε επαναλήψεις στην Κύπρο- τη δεύτερή μου
πατρίδα.
-Πως σου είχε φανεί η ζωή στην Κύπρο, όσο έπαιζες στο «Ζωή
ποδήλατο»;
-Εξαιρετική. Άλλωστε, την Κύπρο την ξέρω από παιδί γιατί η
μητέρα μου κατάγεται από την Πάφο, από το χωριό Φύτη. Οπότε, όπως
καταλαβαίνεις, όλα τα παιδικά μου Καλοκαίρια τα έχω ζήσει εκεί. Θυμάμαι πάντα
τεράστια τραπέζια με σούβλα να στήνονται όποτε φτάναμε στην Κύπρο και, όπως
ξέρεις, οι Κύπριοι είναι πάντα της ποσότητας στο φαγητό. Δηλαδή, έπρεπε να
φτιάξουν φαγητό για 10 άτομα και τελικά μαγείρευαν για 30! (γέλια).
-Θα μπορούσες να μείνεις μόνιμα στην Κύπρο, λόγω και της
καταγωγής σου;
-Δεν νομίζω. Η Κύπρος έχει άριστη ποιότητα ζωής, είναι καλό όμως
να την έχει κάποιος σαν βάση και να ταξιδεύει συνεχώς. Επίσης, το Καλοκαίρι της
Κύπρου είναι υπέροχο αλλά το Χειμώνα νομίζω ότι σε περιορίζει. Τουλάχιστον
εμένα επαγγελματικά με περιορίζει. Έχω συνηθίσει στις μεγάλες πόλεις και την
έχω αγαπήσει πια την Αθήνα, αν και είναι μία απάνθρωπη πόλη, μία πόλη που
φτιάχτηκε για 1 εκατομμύριο κατοίκους και τελικά μένουν σ αυτήν 5. Εγώ, ευτυχώς,
μένω στα νότια προάστια, κοντά στην παραλία, και δεν ζω το δράμα του κέντρου. Ωστόσο,
τα επαγγελματικά που είναι στο χώρο το δικό μου, κινούνται κυρίως στην Αθήνα.
-Συμφωνείς με την άποψη που υπάρχει μεταξύ των Αθηναίων ότι
«οι Κύπριες γυναίκες είναι πιο συντηρητικές σε σχέση με τις Αθηναίες»;
-Σε ποιο τομέα;
-Στον ερωτικό.
-Νομίζω ότι είναι πιο συντηρητικές όσο βρίσκονται στην
Κύπρο. Όταν φεύγουν, όμως, από την Κύπρο και πάνε στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη
για να σπουδάσουν, οι Κύπριες δεν είναι τόσο συντηρητικές. Αλλά, επειδή η
Κύπρος είναι πιο μικρή και κλειστή κοινωνία σε σχέση με την Ελλάδα λογικό το
βρίσκω να είναι λίγο πιο συντηρητικές στο νησί.
-Είχες ποτέ σχέση με Κύπρια;
-Δεν έτυχε.
-Γενικά, ερωτεύεσαι εύκολα;
-Καθόλου εύκολα.
-Η τελευταία φορά που ερωτεύτηκες πότε ήταν;
-Πριν από ενάμιση χρόνο.
-Πως είσαι όταν ερωτεύεσαι;
-Είμαι φουλ στο συναίσθημα και δεν σκέφτομαι καθόλου με τη
λογική μου όταν είμαι ερωτευμένος. Ο έρωτας μας αλλάζει, είναι απρόβλεπτος,
κάνουμε πράγματα που, όταν το συνειδητοποιούμε, λέμε «εγώ αποκλείεται να το
έκανα αυτό». Είναι τέτοια, όμως, η δύναμη του έρωτα και της αγάπης που
ξεπερνάει ακόμη και εμάς τους ίδιους. Έρωτας με λογική δεν στέκει. Μπορεί να
ζηλέψεις, να γίνεις καταπιεστικός, να «χαθείς»- πράγματα που, υπό «κανονικές
συνθήκες» δεν θα τα κανες ποτέ. Τα έχω ζήσει όλα αυτά στο φουλ.
-Τώρα που δεν είσαι σε κάποια σχέση αισθάνεσαι πιο
ελεύθερος;
-Σίγουρα. Γενικά, μου αρέσει πάρα πολύ η ελευθερία και να
είμαι ανεξάρτητος. Έτσι συνήθισα από μικρός. Ζορίζομαι λίγο όταν είμαι σε μία
σχέση και μου πει η άλλη «γιατί το κανες αυτό;» ή «που πας;». Δεν τα μπορώ
αυτά.
-Προτιμάς να έχεις την ελευθερία σου ακόμη και μέσα στη
σχέση;
-Όταν η κοπέλα σου δεν ζηλεύει πολύ και δεν σε καταπιέζει,
υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να μείνεις μαζί της και ακόμη λιγότερες να
την κερατώσεις.
-Έχεις απιστήσει πολλές φορές;
-Έχω υπάρξει και πιστός και άπιστος.
-Τι μπορεί να σε κάνει να απιστήσεις;
-Η ρουτίνα, η φθορά που έρχεται λίγους μήνες μετά από μία
σχέση.
-Συνήθως οι γυναίκες κάνουν το πρώτο βήμα μαζί σου;
-Συμβαίνουν και τα δύο, αλλά προτιμώ να κάνω εγώ το πρώτο
βήμα.
-Έχεις ζήσει έντονη σεξουαλική ζωή, Γιάννη;
-Ναι...
-Έφτασες ποτέ στο σημείο να κορεστείς απ το πολύ sex;
-Έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο, αλλά μετά από λίγο ξανάρχισα.
Και η αλήθεια είναι ότι νομίζω ότι κανονικά θα έπρεπε να έχω κορεστεί με τον
αριθμό που έχω συμπληρώσει.
-Με σοκάρεις! Τι εννοείς; Για τι αριθμό μιλάμε;
-(γελάει) Ε, δεν τα λέμε αυτά.
-Στα αγόρια που σε φλερτάρουν πως αντιδράς;
-Θεωρώ ότι ο θαυμασμός και το να σε θέλει κάποιος είναι ένα
καλοπροαίρετο συναίσθημα. Ακόμη και όταν προέρχεται από άντρα. Δεν αντιδρώ
άσχημα. Εκτός κι αν κάνει κάποιος κάτι που με ενοχλήσει.
-Χρειάστηκε ποτέ να χρησιμοποιήσεις τη σωματική σου δύναμη
σε κάποια γυναίκα;
-Ναι. Συνέβη.
-Μετάνιωσες μετά γι αυτό;
-Ναι, ναι. Ζήτησα «συγνώμη» το επόμενο δευτερόλεπτο. Πιστεύω
ότι είναι αδυναμία για τον άντρα να σηκώνει χέρι σε μία γυναίκα. Δεν είναι
μαγκιά.
Δημοσίευση στο "Down Town Κύπρου" τον Αύγουστο του 2012. Οι φωτογραφίες είναι της Ολυμπίας Κρασαγάκη.
