«Δεν πιστεύω ότι οι άντρες είναι πιο αθώοι από τις γυναίκες.
Ένα μεγαλύτερο μερίδιο αθωότητας το έχουμε εμείς οι γυναίκες- ίσως γιατί
εμπιστευόμαστε πιο εύκολα και είμαστε πιο δοτικές. Απ την άλλη βέβαια, εμείς οι
γυναίκες μπορούμε πιο εύκολα να αντιληφθούμε πράγματα, λόγω του ενστίκτου που
μας χαρακτηρίζει. Εγώ πάντως, μέχρι τώρα, δεν χρειάστηκε να μπω στη διαδικασία του
να χρησιμοποιήσω τη “γυναικεία πονηριά μου” για να ξεγελάσω κάποιον άντρα. Μην
σου πω ότι μ αυτά τα θέματα είμαι τελείως χαζή και ηλίθια, γιατί δεν μπορώ να
πω ψέματα ή να προσποιηθώ κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά έχω μέσα στο μυαλό
μου».
«Δεν ξέρω αν με έχουν απατήσει ποτέ. Ή τουλάχιστον δεν μου
έχει συμβεί ποτέ και να το μάθω. Από εκεί και πέρα, ποτέ δεν μπορείς να είσαι
σίγουρη…».
«Μετά τη Eurovision,
με φλερτάρουν πιο δύσκολα οι άντρες. Ίσως να νομίζουν ότι, αν με φλερτάρουν, θα
τους ρίξω χυλόπιτα, ότι δεν θα έχουν ανταπόκριση. Ενώ παλιά, με φλέρταραν πιο
εύκολα. Γενικά πάντως, δεν ανταποδίδω εύκολα το φλερτ. Ειδικά όταν δεν θέλω.
Μου λένε μάλιστα ότι έχω την ικανότητα να το κόβω αμέσως: Με το ύφος μου και
χωρίς καν να γίνομαι κακιά ή αγενής. Επίσης, δεν μου έχει τύχει ποτέ να
φλερτάρω εγώ πρώτη. Είμαι πουριτανή σ αυτά: Θέλω ο άντρας να κάνει πάντα την
πρώτη κίνηση και αυτός να είναι ο κυνηγός, όχι εγώ».
«Για να υπάρχει “σχέση” πρέπει να συμμετέχουν και οι δύο σ
αυτήν, αλλιώς δεν υφίσταται σχέση και τότε θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να
χωρίσουν. Το δικό μου κριτήριο για να ονομάσω αυτό που βιώνω “σχέση” είναι η
επικοινωνία».
«Αυτό που ξενερώνει στους άντρες είναι η αδιαφορία: Το να
μην με ρωτάει πως κύλησε η μέρα μου, να μην ενδιαφέρεται για μένα, να μην
κοιτάει ίσως κάποιες αλλαγές που έχω κάνει στην εμφάνιση μου και να μην τις
προσέχει, να μην μου κάνει εκπλήξεις και να μην νιώθω ότι με διεκδικεί
καθημερινά. Αυτά δείχνουν ότι το τέλος του έρωτα πλησιάζει».
«Δεν ζηλεύω στις σχέσεις μου. Ίσως γιατί δεν μου αρέσει ούτε
εμένα να με ζηλεύουν. Γενικά, δεν μου αρέσει η πίεση, ο έλεγχος, τα “που ήσουν;”,
“με ποιον μίλησες;”, “τι έκανες;”, “γιατί άργησες;”. Όλα αυτά με πνίγουν».
«Στις σχέσεις μου πηγαίνω με το feeling. Κι ας διακινδυνεύσω».
«Μου αρέσουν οι μελαχρινοί άντρες, αυτούς θεωρώ sexy. Όχι οι πολύ γυμνασμένοι
και “φουσκωτοί”, αλλά εκείνοι που έχουν ένα ωραίο fit αθλητικό
κορμί. Πάντως, το καλύτερο αφροδισιακό για μια γυναίκα δεν είναι τόσο η
εξωτερική εμφάνιση όσο η προσωπικότητα και ο αυθορμητισμός που διαθέτει ένας
άντρας. Ένα κοφτερό μυαλό μπορεί να διαλύσει κάθε “ατέλεια” στην εξωτερική
εμφάνιση».
«Είμαι 23 χρόνων, δεν έχω ζήσει ακόμη πολλά πράγματα στον ερωτικό
τομέα, δεν έχω μπει μέχρι στιγμής σε μία μεγάλη σχέση, να τη ζήσω, να βιώσω
καταστάσεις όμορφες ή άσχημες, που να μπορώ να μιλάω μετά γι αυτές. Ωστόσο, θα
ήθελα πολύ να μπω κι εγώ σε μία τέτοια μεγάλη- και ίσως σημαδιακή- για τη ζωή
μου σχέση, γιατί πιστεύω ότι αυτό θα είναι κάτι που θα μου αφήσει πολλά και θα
με ολοκληρώσει- μέσα από την εμπειρία- ως προσωπικότητα, ως άνθρωπο».
«Είναι σημαντικό για μία γυναίκα να νιώθει ασφάλεια με
κάποιον άντρα και να υπάρχει κατανόηση. Αυτά είναι δύο πολύ σημαντικά στοιχεία
στην επιλογή του συντρόφου που θα ήθελα να βρεθεί δίπλα μου».
«Θεωρώ πιο κολακευτικό αν μου πει ο σύντροφός μου “μου
αρέσει η τάδε”, παρά “μου αρέσει ο Παναγιώτης και γι αυτό θέλω να χωρίσουμε”.
Τότε μάλλον θα πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ για μένα».
«Έχω στεναχωρεθεί για κάποιον άντρα, αλλά δεν έπεσα και στα
πατώματα. Τουλάχιστον μέχρι τώρα, στην ηλικία που βρίσκομαι, κάτι τέτοιο δεν το
χω ζήσει».
«Το σενάριο “γάμος”, “παιδιά”, “οικογένεια”, είναι πολύ
απομακρυσμένο αυτή τη στιγμή από τη ζωή μου. Γι αυτό το θέμα θα ξαναμιλήσουμε
σε 10 χρόνια. Αυτή τη στιγμή “χτίζω” στην καριέρα μου».
«Οι φίλες μου, ιδιαίτερα οι παιδικές, από τότε που πήγαινα
σχολείο στο Φρέναρος, είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Και σίγουρα
σημαντικότερο από το ερωτικό κομμάτι. Οι φίλες μου είναι οι άνθρωποι που θα
στραφώ αν μου συμβεί κάτι, εκείνες στις οποίες θα ακουμπήσω και θα νιώσω καλά
στην άσχημη στιγμή. Και αυτό που σου λέω είναι τσεκαρισμένο».
«Αυτή τη στιγμή προτεραιότητα στη ζωή μου έχει η καριέρα
μου. Είμαι πάρα πολύ αφοσιωμένη σ αυτό το κομμάτι και αγωνίζομαι πολύ σκληρά
για να τα καταφέρω. Δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο- ούτε καν για την προσωπική
μου ζωή. Έχω περάσει πια το στάδιο της αναγνωρισιμότητας, της πρώτης επιτυχίας,
και αυτό που με ενδιαφέρει πλέον είναι η διάρκεια. Στόχος μου είναι να
δημιουργήσω πράγματα σε αυτό που μου δίνει αναπνοή και λόγο ύπαρξης. Και αυτό
είναι το τραγούδι και η μουσική».
«Θα ξαναπήγαινα στη Eurovision. Γιατί σε σκληραγωγεί, σε κάνει πιο πειθαρχημένο ως
καλλιτέχνη, σε βάζει σε μία πορεία, σε ένα δρόμο, είναι ένα πολύ καλό κομμάτι
κάθε επαγγελματία στο τραγούδι. Είναι μία απίστευτη εμπειρία, φτάνει να έχεις
θέληση. Αν δεν έχεις θέληση για τη Eurovision, φτάνεις στο σημείο που κάποια στιγμή εξαντλείσαι».
«Κάνω αυτό που μου αρέσει, εμφανίζομαι όπως με εκφράζει και
δεν πουλάω μία “sexy εικόνα” επειδή ίσως αυτό “πρέπει να γίνει”. Είναι κάτι που
τυχαίνει κάποιες φορές, χωρίς όμως εγώ να το επιδιώκω και να το κάνω επί τούτου.
Στην καθημερινότητά μου είμαι απλή- η σκηνή και φωτογραφικός φακός είναι που με
μεταμορφώνουν. Γενικά, δεν μου αρέσει να προκαλώ».
«Εγώ δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι sexy. Είμαι γυναίκα και, όπως κάθε
γυναίκα, έχω κι εγώ τις ανασφάλειές μου. Παρόλα αυτά δεν θα άλλαζα κάτι στην
εμφάνισή μου, με δέχομαι όπως είμαι: Με τα ελαττώματά μου, με τις τυχόν
ατέλειές μου. Άλλωστε, κανείς δεν είναι τέλειος».
«Το πιο ωραίο κομπλιμέντο που μπορεί να μου κάνει κάποιος
είναι να μου πει ότι είμαι τσαμπουκάς και πεισματάρα. Γιατί αυτά τα δύο
στοιχεία θεωρώ ότι είναι μεγάλα προσόντα για έναν χαρακτήρα. Θέλω να πιστεύω
ότι τα έχω αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, αλλά δυστυχώς είμαι και πολύ τεμπέλα.
Όταν βέβαια γκαζώσω και βάλω ένα στόχο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον φέρω
εις πέρας με επιτυχία».
Δημοσίευση στο περιοδικό "Icon" τον Αύγουστο του 2012.
