-Όλα αυτά τα χρόνια που είστε στην πρώτη γραμμή των
κορυφαίων ελλήνων τραγουδιστών, πόσο έχει αλλάξει η σχέση και η επαφή σας με
τον κόσμο;
-Θεωρώ πως όλα αυτά τα χρόνια- από την αρχή μέχρι σήμερα-
είχα μία πολύ δυνατή σχέση με τον κόσμο. Ο κόσμος είναι αυτός που μας στηρίζει
σε αυτή την δουλειά που κάνουμε, ο κόσμος είναι ο αποδέκτης καλών και κακών
στοιχείων. Είναι πάντα δίπλα μας και αφουγκράζεται, μας χειροκροτά αλλά και μας
βάζει στην θέση μας όταν αυτό χρειάζεται. Δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει η επαφή
μου με τον κόσμο γιατί, πάνω από όλα, σέβομαι αυτούς που επιλέγουν να
διασκεδάσουν μαζί μου και τους ευχαριστώ για την αγάπη τους και την στήριξή
τους. Προσπαθώ πάντα να περνάει η κόσμος καλά και να φεύγει ικανοποιημένος και
πλήρης.
-Κάνοντας μία αναδρομή σε προηγούμενές σας εμφανίσεις και
δισκογραφικές δουλειές τι «ζηλεύετε» από τον Αντώνη Ρέμο που τραγουδούσε το
«Κέρμα» και το «Εμείς» στον πρώτο του δίσκο σε σχέση με το σήμερα; Την αθωότητά
του στα πράγματα; Κάποια στοιχεία του χαρακτήρα του που με το πέρασμα του
χρόνου χάθηκαν;
-Την ανεμελιά του τότε Αντώνη πάνω από όλα, τι άλλο; Όλοι
μας άλλωστε ζηλεύουμε τους νεαρότερους εαυτούς μας, αν καθίσεις λίγο και το
σκεφτείς: Μεγαλύτερος αυθορμητισμός, άγνοια κινδύνου, ελεύθερος χρόνος… Δεν
νομίζω πως αλλάζουν οι άνθρωποι, συνεπώς δεν πιστεύω ότι αλλάζει ο χαρακτήρας ή
έστω κάποια από τα στοιχεία του. Διαμόρφωση γίνεται. Στην ουσία, η βάση μένει η
ίδια.
-Θα προτιμούσατε να μην είχατε περάσει τις δυσκολίες και τις
αντιξοότητες που έχετε ζήσει στην μέχρι σήμερα πορεία σας- όπως άλλωστε, κάθε
καλλιτέχνης-, ή θεωρείτε πως όλα αυτά σας έδωσαν πολύτιμα μαθήματα μιας ζωής;
-Πιστεύω ότι τίποτα δεν έρχεται στην ζωή μας τυχαία. Ο
άνθρωπος είναι ικανός να αντέξει πολλά
αλλά και τίποτα, το θέμα όμως είναι το πώς διαχειρίζεται κανείς τις
δυσκολίες που εμφανίζονται στην ζωή, τις αντιξοότητες στην δουλειά. Έχω μάθει
να είμαι αισιόδοξος, μπορώ να δω φως στη ν άκρη του τούνελ και πάντα ευχαριστώ
τον Θεό που μπορώ να είμαι όρθιος και να παλεύω για τα προβλήματά μου. Μπορεί
να γίνομαι βαρετός αλλά η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό.
-Από πότε μετράει η σχέση σας με την Κύπρο και τους
ανθρώπους της; Τι έχετε να θυμάστε από αυτή την επαφή σας εδώ;
-Είχα και εξακολουθώ να έχω πάρα πολλούς φίλους στην Κύπρο. Έχω
γυρίσει ολόκληρη την Κύπρο, έχω επισκεφθεί χωριά, έχω νοιώσει την ύπαιθρο αλλά
και τις πολυτέλειες του όμορφου νησιού σας. Θυμάμαι πάντα με αγάπη και ένα
χαμόγελο τον πολυαγαπημένο φίλο μου Άντη, που έφυγε δυστυχώς τόσο άδικα και
νωρίς από κοντά μας. Θυμάμαι τις μεγάλες συναυλίες που έχω δώσει σε Λευκωσία,
Λεμεσσό και Λάρνακα και την θέρμη του κόσμου, θυμάμαι τα καταπληκτικά φαγητά
μετά από το τέλος των συναυλιών στον μοναδικό Ζανέττο... Έχω πολλά να θυμάμαι
από την Κύπρο, έχω ζήσει πολλά σε αυτήν και έχω πολλούς φίλους και συνεργάτες
Κύπριους.
-Πρόσφατα, σε ελληνική εφημερίδα, είδαμε να προσφέρονται
κάποια εκπτωτικά κουπόνια ώστε να έρθει ο κόσμος να σας παρακολουθήσει στην
Αθήνα πληρώνοντας πολύ λιγότερα- περισσότερο από το μισό της «κανονικής» τιμής.
Αυτό δεν είχε συμβεί ξανά έως τώρα με καλλιτέχνη του δικού σας μεγέθους;. Για
ποιο λόγο το κάνατε;
-Νομίζω ότι αυτή η κίνηση από μόνη της δεν μπορεί να κριθεί.
Η Ελλάδα διανύει μια πολύ δύσκολη οικονομικά περίοδο, πάντα υπήρχαν τρόποι να
διασκεδάσει ο κόσμος λίγο πιο φθηνά, τώρα πια είναι χρέος μας να προσφέρουμε
στον κόσμο μια διέξοδο. Από την πολύ μεγάλη αποδοχή του κόσμου προς αυτή μας την
κίνηση καταλαβαίνω ότι ο κόσμος ήθελε πολύ να έρθει, αλλά αδυνατούσε να
ανταπεξέλθει οικονομικά. Έπρεπε να κάνουμε κάποια κίνηση και για αυτούς που
θέλουν να βγουν λίγο να ξεσκάσουν, να αφήσουν λίγο στην άκρη τα προβλήματα αλλά
και για όλους αυτούς που εργάζονται στην νύχτα. Ξέρετε, υπάρχει πολύς κόσμος
που ζει τις οικογένειές του με την δουλειά του- είτε αυτός είναι σερβιτόρος,
είτε μουσικός, είτε τεχνικός, είτε παρκαδόρος. Πρέπει κάπως όλοι να εργαστούν,
έστω και με λιγότερα χρήματα. Αυτό κάνουμε όλοι. Βάζουμε νερό στο κρασί μας,
προκειμένου να εξακολουθήσουμε να γευόμαστε κρασί- μιλώντας μεταφορικά.
-Αισθάνεστε υπερήφανος όταν σας αποκαλούν «λαϊκό
τραγουδιστή» και «λαϊκό είδωλο» ή θα προτιμούσατε να μην υπήρχαν ταμπέλες δίπλα
από την ιδιότητά σας;
-Αισθάνομαι περήφανος, γεμάτος, συγκινημένος όταν ο κόσμος
με θεωρεί κομμάτι του. Είμαι τραγουδιστής, δεν με ενδιαφέρει να είμαι είδωλο,
αντιθέτως νοιώθω πολύ βολικά όταν κάποιος με αισθάνεται δίπλα του, μου χτυπάει
τον ώμο με φωνάζει με το μικρό μου όνομα.
-Εσείς τι τραγούδια, τι μουσική ακούτε στο σπίτι σας;
-Η αλήθεια είναι ότι δεν προλαβαίνω να ακούσω μουσική στο
σπίτι, συνήθως στο αυτοκίνητο ότι προλάβω και τις πιο πολλές φορές ακούω αυτά
που παίζει το ραδιόφωνο. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει στα μακρινά μου ταξίδια με
το αυτοκίνητο- εκεί επιλέγω την μουσική κυρίως ξένων καλλιτεχνών.
-Με τόση μουσική στη ζωή σας δεν σας είναι απαραίτητη πια σε
πολλές στιγμές και η απόλυτη σιωπή και απομόνωση; Την επιδιώκετε;
-Φυσικά και επιδιώκω που και που την απομόνωση με παρέα, με
φίλους, με τον άνθρωπό μου. Αναζητώ στιγμές ηρεμίας, χαλάρωσης και διασκέδασης.
Να επισημάνω ότι για μένα η μουσική είναι το απόλυτο χαλαρωτικό και
θεραπευτικό.
-Εσείς με τι διασκεδάζετε;
Διασκεδάζω με πολλά πράγματα: Μου αρέσει να βλέπω ταινίες,
μου αρέσουν πολλά παιχνίδια- παίζω πολύ συχνά με τους φίλους μου από σύγχρονα
ηλεκτρονικά μέχρι παλαιάς κοπής. Φυσικά όταν υπάρχει ελεύθερος χρόνος.
-Πίνετε αλκοόλ; Καπνίζετε;
-Ποτέ δεν ήμουν φίλος των καταχρήσεων, κάπνιζα πριν από κάποια
χρόνια, κατάλαβα ότι δεν μου κάνει καθόλου καλό και αποφάσισα να το κόψω. Το
έκανα αμέσως, μαχαίρι, και τα τελευταία
8 χρόνια δεν καπνίζω καθόλου. Το έχω διακόψει λοιπόν το τσιγάρο, έτσι
συνηθίζω να λέω. Όσο για το αλκοόλ ποτέ δεν ήμουν φίλος του, θα πιω κάποιο
κοκτέιλ «κοινωνικά», δηλαδή σε διακοπές, σε κάποια γιορτή, όμως δεν είμαι
άνθρωπος που θα βάλω στο σπίτι μου ένα ποτό «για να χαλαρώσω». Έτσι κι αλλιώς,
θεωρώ ότι για έναν ερμηνευτή το αλκοόλ είναι αργός θάνατος για την φωνή και θα
συμβούλευα όλους τους συναδέλφους να το προσέξουν.
-Κάποιοι φαντάζονται τη δουλειά σας ως μία «εύκολη εργασία»
ενός ανθρώπου που ανεβαίνει σε μία σκηνή και κάνει τον κόσμο να περνάει καλά, αμειβόμενη
μάλιστα πλουσιοπάροχα. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι αυτό;
-Καμία δουλειά δεν είναι εύκολη, όλες οι δουλειές είναι
«δουλειές» όπως ακριβώς το λέει και η λέξη, απλά συνήθως ο άνθρωπος σαν ον,
πάντα ζηλεύει αυτό που δεν μπορεί να έχει. Είναι δύσκολη η δουλειά που κάνουμε,
έχει πολλές ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες, το να ανέβεις σε μία σκηνή δεν είναι
το πιο απλό πράγμα στον κόσμο- κανείς δεν ξέρει ακριβώς αν δεν βρεθεί σε αυτή
την θέση. Θα θυμίσω ότι από την ημέρα που έχω ξεκινήσει να τραγουδάω, δεν έχω
κάνει ποτέ Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στο σπίτι με την οικογένειά μου. Δεν
κοιμάμαι ποτέ βράδυ, όπως όλος ο κόσμος. Μπορώ να βρω πολλά πράγματα που θα σας
έπειθαν ίσως ότι μόνο «εύκολη» δεν είναι η εργασία μου, όμως αυτή είναι η δική
μου δουλειά και δεν θέλω να λέω τα αρνητικά της σημεία, γιατί είναι μια δουλειά
που αγαπώ και αυτό είναι και το μόνο που μπορεί κανείς να μου προσάψει: Ότι έχω
καταφέρει το πάθος μου να το κάνω δουλειά.
-Η δική σας σχέση με τα λεφτά ποια είναι; Που τα ξοδεύετε
συνήθως;
-Μάλλον δεν τα υπολόγιζα σωστά τα λεφτά- φάνηκε από την
άνεση με την οποία ανακατεύτηκα με το ποδόσφαιρο. Όσο ζούμε μαθαίνουμε. Τα
λεφτά είναι μέσο, δεν είναι αυτοσκοπός. Πάνω από όλα πρέπει να έχουμε την υγεία
μας- κλασσικό αλλά τόσο αληθινό.
-Στο παρελθόν λέγατε ότι δεν ασχολείστε με την πολιτική. Με
την κατάσταση που επικρατεί πια στην Ελλάδα, έχετε αλλάξει γνώμη;
-Όχι, η γνώμη μου παραμένει η ίδια.
-Έχετε συμμετάσχει ποτέ σε κάποια διαδήλωση;
-Όχι, δυστυχώς δεν το έχω κάνει, αλλά κατανοώ και
συμμερίζομαι όσους συμμετέχουν σε αυτές και τους λόγους για τους οποίους
συμμετέχουν.
-Στο τραγούδι σας «κλειστά τα στόματα» ο «ήρωας» του στίχου
του Νίκου Μωραίτη κάνει πράγματα στη ζωή του και ακολουθεί την καρδιά του σε
ό,τι εκείνη του λέει παρά τα όσα του λένε όλοι οι άλλοι. Κάνετε κι εσείς το
ίδιο στη ζωή σας;
-Νομίζω αυτό το έχω αποδείξει με την πορεία μου, ακολουθώ
πάντα την καρδιά μου και σχεδόν ποτέ το μυαλό μου.
-Προδοθήκατε ποτέ από τις επιλογές σας- τόσο τις
επαγγελματικές όσο και τις προσωπικές σας;
-Ναι, από την επιλογή μου να ασχοληθώ με την αγαπημένη μου
ομάδα ακολουθώντας την καρδιά μου, φυσικά και προδόθηκα. Ακόμα το πληρώνω
εξάλλου.
-Και τι σας κάνει να ξανασηκώνεστε όταν πέφτετε;
-Η θέλησή μου, η δύναμή μου, οι δικοί μου άνθρωποι, η ιδέα
και μόνο ότι είμαι γερός, έχω την υγεία μου και η γνώση ότι τα εμπόδια είναι
για να τα προσπερνάμε. Όπως λένε «την ζωή την κερδίζεις σε γύρους όχι με
νοκ-άουτ» άρα πέφτεις και σηκώνεσαι συνεχώς. Σημασία έχει η κυριαρχία, το να
είσαι κυρίαρχος.
-Η πίστη σας στο Θεό σας βοηθά σ αυτό;
-Η πίστη μου στον Θεό με βοηθά σε πάρα πολλά πράγματα, είναι
πρωταρχική αξία η πίστη, μας βοηθάει σε πάρα πολλά πράγματα στην ζωή.
Δημοσίευση στο περιοδικό "Go", τον Απρίλιο του 2012. 
