Το 23χρονο μοντέλο προσπαθεί να ισορροπεί την ήδη γεμάτη
αντιφάσεις ζωή του.
Αν και μένει ήδη τρία χρόνια στην Αθήνα, ο Thomas δεν έχει
μάθει να κοιμάται στις 8 το πρωί. Προσπαθεί τουλάχιστον να ξυπνάει όσο γίνεται
πιο νωρίς για να μην χάνει τη μέρα και να κάνει πράγματα που του αρέσουν όπως
το να παίζει ένα παιχνίδι γνώσεων στον υπολογιστή του, να μπαίνει σε
ενημερωτικά sites γιατί τον απασχολεί ιδιαίτερα η πολιτική κατάσταση -την
οποία συγκρίνει με τις ιστορικές πληροφορίες που έχει αποκτήσει τελευταία και
αφορούν στις τακτικές της Αυστροουγγαρίας αλλά και της Γερμανίας, τις οποίες
μου αναλύει με λεπτομέρεια-, ενώ το πιο σημαντικό είναι πως δεν θέλει να χάνει
ούτε ένα μάθημα από τις παραδόσεις οικονομίας και επιχειρήσεων στο Hellenic American Univeristy όπου σπουδάζει.
«Τα βράδια εργάζομαι στο gay club Sodade, στο Γκάζι. Είμαι μπάρμαν. Αυτή είναι η
δουλειά μου και χαίρομαι πάρα πολύ που την κάνω, γιατί είναι πολύ ωραίο να
πηγαίνεις στη δουλειά σου με κέφι! Παράλληλα ασχολούμαι με το μόντελινγκ το
οποίο μου έχει δώσει πολύ καλές ευκαιρίες μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα τη
βράβευσή μου ως ωραιότερος άνδρας της Ελλάδας στα Manhunt που
έγιναν πριν από τρία χρόνια, εκπροσωπώντας μετά τη χώρα μας στα αντίστοιχα
διεθνή, που είχαν γίνει στην Μπαγκόνγκ. Ωστόσο, αν και μου γίνονται κάποιες
προτάσεις για να δοκιμαστώ πια και στο εξωτερικό λόγω του φυζίκ μου, δεν ξεχνώ
το στόχο μου, τις σπουδές μου, γιατί στο μέλλον θα ήθελα να ασχοληθώ κυρίως με
τις επιχειρήσεις – και ίσως εκτός Ελλάδας».
Καθώς μου μιλάει οι λέξεις του μπερδεύονται, εκστομίζει
κάποιες γαλλικές προτάσεις και προσπαθεί να κάνει μία γρήγορη παραπομπή τους
στην ελληνική γλώσσα. «Γιατί “Thomas”
και όχι “Θωμάς”;», τον ρωτάω το προφανές. «Ο
μπαμπάς μου είναι Βέλγος και η μητέρα μου ελληνίδα, η οποία είχε φύγει από την
Ελλάδα για να ζήσει στις Βρυξέλλες. Στο σπίτι μας, στη βόρεια Εύβοια όπου
μεγάλωσα, έμαθα να καταλαβαίνω και να μιλάω καλά και τις δύο γλώσσες, κάτι που
είναι πολύ ωραίο γιατί ταυτόχρονα αφομοίωνα δύο διαφορετικές κουλτούρες», μου εξηγεί.
Αν και ο πατέρας του είναι γιατρός, εκείνος θέλησε να ανεξαρτητοποιηθεί
από παιδί οικονομικά επιδιώκοντας να βγάζει μόνος του τα χρήματα που χρειαζόταν
στην καθημερινότητά του. Ήταν η εποχή που στα χωράφια της περιοχής του
χρειάζονταν νέους με όρεξη για δουλειά, το δοκίμασε, τα κατάφερνε γιατί «έπιαναν
τα χέρια του», όπως του έλεγαν οι συγχωριανοί του, και το συνέχισε μέχρι που
πήγε στρατό, στο κέντρο εκπαίδευσης ειδικών δυνάμεων της Αυλώνας. «Δεν σκέφτηκα
ούτε στιγμή να πω “δεν κάνω εγώ για τους αγρούς”, παρόλο που στο σχολείο ήμουν
άριστος μαθητής και ήθελα να διαβάζω πολύ. Σιγά! Μια εμπειρία θα ήταν κι αυτή!»,
λέει. «Βρήκα, άλλωστε, πολύ ενδιαφέρουσα τη δουλειά τού να μαζεύεις τριφύλλια
και μπορώ να πω ότι γνωρίζω πια πολύ καλά πότε είναι ο κατάλληλος χρόνος σποράς
του τριφυλλιού, η ιδανική ποσότητα, πότε πρέπει να γίνεται η λίπανση και πότε
το ντάνιασμα. Μέσα στα χωράφια ανδρώθηκα! Με εκφράζει απόλυτα αυτό το “μάθε
τέχνη κι άστηνε”. Ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή…».
Φλερτ στο gay club
Η δουλειά του στο club ξεκινάει στις 11 το βράδυ και
τελειώνει τις πρωινές ώρες, μέχρι να φύγουν οι τελευταίοι πελάτες. Λόγω της
εξωτερικής του εμφάνισης -για την οποία, προφανώς, εισπράττει πολύ κολακευτικά
σχόλια, αν και ισχυρίζεται πως το συνειδητοποίησε μόλις τελευταία- τα
κομπλιμέντα που του γίνονται είναι αρκετά. «Δεν κατηγοριοποιώ τους ανθρώπους,
είτε είναι gay είτε είναι straight.
Με την ίδια λογική που θα μπορούσα να δουλεύω σε ένα straight μαγαζί
μαζεύοντας χαρτάκια με τηλέφωνα από γυναίκες, συμβαίνει το αντίστοιχο τώρα με τους
άνδρες. Απλώς οι gay το κάνουν με πιο ευφάνταστο τρόπο!», μου λέει γελώντας χωρίς
να θέλει να πει περισσότερα για τη δική του προσωπική ζωή και αρκείται μόνο στο
να αυτοχαρακτηριστεί «εργένης».
Μόλις τελειώσουμε την κουβέντα μας θα πάει στο γυμναστήριο
της γειτονιάς του, στο Παγκράτι. Επίσης έχει αγχωθεί γιατί εκκρεμεί να
παραδώσει μία μελέτη στο μάθημα του crisis management, που θα πρέπει να την έχει τελειώσει μέχρι τις 22:30,
όταν θα πρέπει να φορέσει το πιο ωραίο του χαμόγελο στα «είσαι κούκλος» που σίγουρα
θα εισπράξει και αυτό το βράδυ. «Αν μη τι άλλο δεν είναι πληκτική η ζωή σου»,
του επισημαίνω φεύγοντας. «Θα την έλεγα ενδιαφέρουσα και γοητευτική», μου
απαντά, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και μία γαλλική λέξη που, δυστυχώς, δεν πρόλαβα
να τον ρωτήσω τι σημαίνει.
Δημοσίευση στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" (ένθετο "Thema People"), τον Απρίλιο του 2015. Φωτογραφίες: Γιάννης Σβίγγος (COOLIGAN by Giannis Svigos).
