ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: "ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΜΟΥ"

Ο πρωταγωνιστής του «Μπρούσκο» έχει πλέον αλλάξει, δεν έχει σχέση με το φοβισμένο αγόρι του παρελθόντος, και δείχνει να έχει εξοικειωθεί πια με την προσωπικότητά του, τον εαυτό του, την εικόνα του και τις πραγματικές του επιθυμίες.

Βρίσκεται στη Λευκωσία, μόλις έχει τελειώσει από άλλο ένα δωδεκάωρο γύρισμα για τα νέα επεισόδια του «Μπρούσκο», ξαπλώνει στον καναπέ του σπιτιού που νοικιάζει, ανάβει τσιγάρο και ξεκινά να μου μιλάει για το νέο του τραγούδι «40 βαθμούς κελσίου», σε μουσική και στίχους Ανδρέα Λάμπρου. «Το video clip, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Γεωργίου, θα γυριζόταν στην Αγία Νάπα της Κύπρου, σε ένα κρουαζιερόπλοιο, “καθώς πρέπει”. Εγώ όμως, ως τεκιλόβιος, άρχισα λίγο πριν να κερνάω την παρέα τεκίλες και αποφασίσαμε τελικά να κάνουμε το clip στο σπίτι όπου βρισκόμασταν, μία κατάσταση τύπου γκροτέσκ με άποψη».

-Πως καταφέρνεις τόσο εύκολα να παρασέρνεις τους ανθρώπους γύρω σου;

-Δεν ξέρω. Συμβαίνει. Απλά έχω τη διάθεση, μου βγαίνει και ο κόσμος γύρω μου «τσιμπάει». Δεν ξέρω αν τους κάνω καλό ή όχι...

-Μ’ έχεις μπερδέψει πάντως. Είσαι ηθοποιός ή τραγουδιστής; Ή και λίγο μοντέλο;

-Όταν ασχολείσαι με την εικόνα, είτε ως σκηνοθέτης, είτε ως ηθοποιός, είτε ως παραγωγός, είτε ως παρουσιαστής, είναι μία δουλειά. Και από την μεριά μου, δεν μπορώ να κυνηγήσω τα καλούπια ούτε τις ταμπέλες. Ό,τι σπούδασα, έτσι όπως μου το έχωσαν στο κεφάλι κι’ έτσι όπως το έκανα στην Αμερική, με αυτό τον τρόπο μου βγαίνει. Και μ’ αρέσει! Με την μουσική ασχολήθηκα από πολύ μικρό παιδί, τη φωνή τη δούλευα και στη σχολή, σπούδασα σκηνοθεσία, μετά έκανα παραγωγή και όλο αυτό λειτουργεί σε μένα σαν κάτι το ενιαίο, σαν να δίνω εικόνα στον κόσμο. Και το κάνω επειδή έχω ανάγκη να το κάνω κι’ όχι επειδή απλά πρέπει να πάω να βγάλω το μεροκάματό μου. Έτσι ξεσπάω, έτσι έχω ισορροπία. Αλλιώς θα ήμουνα με χάπια, κλεισμένος σε ένα ψυχιατρείο.

-Το modeling τι σχέση έχει με όλο αυτό;

-Είναι και αυτό εικόνα. Πριν από δυόμιση χρόνια ήρθαν οι άνθρωποι του Armani και μου πρότειναν να κάνω τη νέα του καμπάνια. Τι να έλεγα; «Όχι, συγνώμη, εγώ δεν είμαι μοντέλο»;

-Κάποια περίοδο είχες προσπαθήσει να κάνεις και καριέρα στο εξωτερικό ή κάνω λάθος;

-Πηγαίνω συνέχεια στο εξωτερικό αλλά επιλέγω να ζω στην Ελλάδα, γιατί δεν μπορώ να ζήσω μακριά από τη χώρα μου. Τα πράγματα στο εξωτερικό είναι τόσο δύσκολα όσο είναι και εδώ. Αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία. Το θέμα είναι αν μπορείς να ζήσεις μακριά από τους δικούς σου ανθρώπους. Και εγώ κατάλαβα ότι δεν μπορώ! Το γεγονός ότι έρχομαι στην Ελλάδα, κάνω κάτι και ξαναφεύγω, δεν είναι καλό για μία καριέρα που πρέπει να έχει συνέπεια, που οφείλεις να «χτίζεις» το κοινό σου και να έχεις μία σχέση μαζί του, αλλά εγώ δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, έτσι είμαι φτιαγμένος.

-Τι σε κάνει να φεύγεις;

-Νομίζω ότι δεν είμαι και πολύ στα καλά μου. Βαριέμαι εύκολα και βρίσκω ευκαιρίες για να φύγω. Θέλω να κάνω κάτι άλλο, ό,τι γουστάρω, όπου γουστάρω, χωρίς να με κρίνουν ούτε δύο άτομα.

-Έχεις θέμα με την αναγνωρισιμότητα;

-Όχι. Κανένα. Απλά μου αρέσει να φεύγω.    

-Έφτασες ποτέ στα όρια του να χάσεις τις όποιες ισορροπίες σου;

-Πολλές φορές. Το πιο έντονο συνέβη όταν δεν δούλευα, γιατί είχα επιλέξει να μην δουλέψω για μία περίοδο επειδή είχα φρικάρει. Και την έκανα. Αυτό, όμως, με έκανε τελικά να φρικάρω ακόμη περισσότερο. Είμαι εργασιομάνης, χωρίς όμως να βλέπω αυτή τη φάση σαν δουλειά αλλά σαν την ψυχοθεραπεία μου. Έτσι κι αλλιώς ήμουν δρομολογημένος για άλλα πράγματα, για τη νομική και το διπλωματικό σώμα, τα οποία και είχα ξεκινήσει να σπουδάζω. Αυτό με το οποίο ασχολούμαι είναι ένα ξέσπασμα για μένα, το κάνω για τον εαυτό μου και επειδή ακούω την πάρτυ μου. Ποτέ πάντως δεν πήγα να το παίξω τραγουδιστής με την έννοια του τραγουδιστή, ούτε μοντέλο ως επαγγελματίας του μόντελινγκ. Κατά βάση είμαι ένας ηθοποιός που κάνει και αυτά επειδή γουστάρει να πλασάρει την εικόνα του και έτσι. Δεν ξέρω αν αυτά σου ακούγονται λίγο αλαλούμ, αλλά μέσα μου ξέρω πολύ καλά τι κάνω.  

-Πως ξεσπάς;

-Με αυτό που κάνω, με το να κάνω όνειρα, με τα ταξίδια, με καλή παρέα, με απλά πράγματα.

-Πάντα, όμως, μου έδινες την εντύπωση ότι προτεραιότητά σου δεν είναι η δουλειά σου και πως μπορείς άνετα να τα διαλύσεις όλα επειδή ξαφνικά ερωτεύτηκες…

-Η δουλειά συνήθως προκύπτει μέσα από την καλοπέρασή μου με ανθρώπους. Μόνο έτσι μπορώ να το ζω. Θα ήμουν σε τρελάδικο αν γινόταν αλλιώς.

-Ερωτεύεσαι εύκολα;

-Δεν ξέρω αν ερωτεύομαι εύκολα. Όταν μου συμβαίνει όμως ερωτεύομαι στο φουλ και μένω εκεί για πολύ καιρό. Αυτό που θυμάμαι από μένα είναι μόνο μακροχρόνιες σχέσεις.

-Αυτό δεν είναι και λίγο βαρετό για έναν άντρα που δεν έχει γίνει ακόμη 30 χρόνων;

-Δεν είναι καθόλου boring. Γιατί ακόμη και μέσα στη σχέση, εγώ κάνω τρέλες. Όχι κοιτώντας όμως δεξιά και αριστερά, όπως ίσως να κατηγορούν κάποιοι εμάς τους Σκορπιούς (γελάει). Θέλω να περνάω καλά μέσα στη σχέση μου, γιατί πολύ απλά δεν θέλω να ξοδεύομαι αλλού. Ο εαυτός μου είναι ο ναός μου, τον έχω πολύ ψηλά και δεν θέλω να τον μοιράζομαι πολύ, ούτε να ξοδεύω την ενέργειά μου άσκοπα. 

-Επομένως δεν έχεις απιστήσει ποτέ…

-Ποτέ. Όποτε ήταν να φύγω έφευγα. Αλλά το εξαντλούσα μέχρι να φύγω.

-Θεωρείς λάθος την ταύτισή σου για μία περίοδο της ζωής σου με τον νυν δήμαρχο Μαραθώνα, Ηλία Ψινάκη;

-Όχι. Καθόλου λάθος. Ήταν συνεργάτης μου. Αρχικά η σχέση μας ήταν διαπροσωπική, μετά προέκυψε και η συνεργασία.

-Συνεχίζετε να έχετε επαφές;

-Βέβαια. Κι’ είμαι πολύ χαρούμενος για αυτά που έχει καταφέρει ο Ηλίας. Είναι σαν ολοκλήρωση όλα αυτά γι’ αυτόν τον άνθρωπο.

-Στο «Μπρούσκο» τι θα κάνεις;

-Μάντεψε. Τον ανισόρροπο! (γελάμε). Για να σοβαρευτούμε, κάνω ένα παιδί πολύ πληγωμένο, που βίωσε πολύ έντονα την απαξίωση και την απόρριψη από τους γονείς του. Αυτό το ρόλο τον αγαπώ πάρα πολύ, γιατί μπορώ να ταυτιστώ με πολλά συναισθήματα μέσα από αυτόν. Ο «Πάτροκλος» είναι ένας άνθρωπος που παλεύει με τους δαίμονές του, δεν κωλώνει και μέσα σε όλα αυτά ερωτεύεται κιόλας. Όπως κι αυτός, ούτε εγώ κωλώνω.

-Πουθενά;

-Κοίτα, πιο παλιά φοβόμουνα πάρα πολύ το θάνατο. Όταν σκεφτόμουν την απώλεια πολύ δικών μου ανθρώπων φρίκαρα, πάθαινα κρίσεις πανικού. Όταν άρχισα λίγο να το ψάχνω, άρχισα να φοβάμαι λιγότερο, το δούλεψα περισσότερο μέσα μου, απέκτησα διαφορετική αυτοπεποίθηση με τα θέματά μου. Κι’ έτσι κάποια πράγματα που κάποτε μου φαίνονταν μεγάλα, τώρα μου φαίνονται πολύ μικρά.

-Συνεχίζεις να παθαίνεις κρίσεις πανικού;

-Έχει πολύ καιρό να μου συμβεί. Βοηθάει βέβαια και λίγο η τεκίλα σ’ αυτό (γελάει).

-Γενικότερα, κάνεις καταχρήσεις;

-Μόνο τεκίλα και τσιγάρο κάνω. Φοβάμαι να κάνω οτιδήποτε άλλο.

-Ούτε drugs;

-Τα φοβάμαι πολύ αυτά. Δεν θέλω να πω αν είναι καλά ή κακά, είμαι πολύ open γενικά, αλλά προσωπικά εμένα δεν μου κάνει αυτό. Γουστάρω την αθλητική μου ζωή, την υγεία μου και το να έχω το γνώθις σ’ εαυτόν χωρίς να πρέπει να βάζω ουσίες στον οργανισμό μου. Θέλω να την παλεύω μόνος μου. Είναι πιο αληθινό.

-Open minded είσαι και στο θέμα του sex;

-Δεν θα δω κάποια λεσβία στο δρόμο και να πάθω σοκ. Ούτε θα σοκαριστώ αν συναντήσω κάποιον gay. Οι ταμπέλες με τρομάζουν. Είναι σαν να βλέπεις στο δρόμο έναν άσπρο, ένα μαύρο ή έναν κινέζο. So what;

-Δεν σκέφτηκες ποτέ να κάνεις sex με κάποιο άλλο αγόρι; Έστω, για να δοκιμάσεις κι’ αυτή την εμπειρία;

-Αυτό είναι λίγο πως σου βγαίνει η κάβλα εκείνη τη στιγμή. Όλα τα σκέφτεσαι, αλλά το θέμα είναι τι κάνεις και τι γουστάρεις. Γουστάρω περισσότερο τη γυναίκα τώρα.

-Μου φαίνεται πάντως ότι είσαι πολύ ερωτευμένος αυτή την περίοδο…

-(γελάει) Πάντα είμαι ερωτευμένος! Δεν μπορώ να μην είμαι ερωτευμένος. Γιατί μόνο μέσα από τον έρωτα λειτουργώ. Τον έχω ανάγκη.
Δημοσίευση στο "Πρώτο Θέμα" (Thema People"), τον Σεπτέμβριο του 2014.
http://www.protothema.gr/Stories/article/410097/theoharis-ioannidis-o-zorikos-protagonistis-tou-brousko/