8.2.15

RODRIGO CRUZ SANTOS: ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ




Από τότε μου μεγάλωνε στις φτωχογειτονιές της Βραζιλίας, το 26χρονο σήμερα μοντέλο έμαθε να ζει την κάθε του στιγμή, τον κάθε του έρωτα, με μεγάλο πάθος και ένταση.     
Η πόλη Σαλβαντόρ Ντε Μπαία είναι η «μαγική πόλη» των Βραζιλιάνων, η «πύλη προς την ευτυχία». Είναι η «Cidade de Sao Salvador de Bahia de Todos os Santos», όπως μου το λέει με την προφορά της χώρας του ο Rodrigo, που σημαίνει «πόλη του Αγίου Σωτήρα στον κόλπο των Αγίων Πάντων!». Μου τα περιγράφει όλα προσθέτοντας το εξωτικό, πολύχρωμο και κάπως πορτογαλικό ντεκόρ που έχει κρατήσει εξιδανικευμένα στο μυαλό του για την πόλη όπου γεννήθηκε. Νοσταλγεί την παραλία της Itapua, ένα τοπικό φαγητό, το acaraje, θυμάται τη διασημότερη μαγείρισσα της περιοχής, την Cira, που ο πάγκος της έγραφε «Acaraje da Cira», το νησάκι Ilha de Frades, τα μικροσκοπικά σπίτια και τα γελαστά παιδάκια που έτρεχαν ξυπόλητα στην άσφαλτο, την εκκλησία Bonfim όπου έπαιζε μικρός στο προαύλιό της. Σχεδόν συγκινείται με όλα αυτά. «Η πόλη μου φημίζεται για την εξωστρέφεια των κατοίκων της. Για την καλοσύνη και την αθωότητα τους. Και φυσικά για τον μεγάλο ερωτισμό τους. Έτσι έμαθα να λειτουργώ κι’ εγώ από παιδί. Ποτέ δεν είχα, για παράδειγμα, δεύτερες σκέψεις όταν ξεκινούσα κάτι ή όταν γνώριζα πρώτη φορά μία κοπέλα. Αν ήταν να ερωτευτώ, μου συνέβαινε αμέσως και κεραυνοβόλα. Έπεφτα με τα μούτρα. Και πάντοτε με μεγάλο πάθος! Δεν είναι τυχαίο που τα παράτησα όλα και ήρθα στην Ελλάδα επειδή ερωτεύτηκα πολύ μία γυναίκα, την Ειρήνη Χειρδάρη. Χωρίς να ξέρω ούτε μία λέξη ελληνικά!».
Ο γάμος με την Ειρήνη Χειρδάρη
Του θυμίζω τα κείμενα που έγραφε κάποτε για εκείνον, κάθε βδομάδα, στη free press «LifO», η δημοσιογράφος, sex editor και συνεργάτιδα πια στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη στον Alpha, Ειρήνη Χειρδάρη. Για εκείνο τον «υπέροχο βραζιλιάνο», το βραζιλιάνο της, με τον οποίο κυκλοφορούσε στην Αθήνα «και τον ποθούσαν κορίτσια και αγόρια». Τις περιγραφές της για το πόσο ελκυστικός ήταν στα 18 του χρόνια, «πόσο ερωτεύσιμος και αρρενωπός». Του τα αναφέρω κι’ είναι σα να τα ακούει πρώτη φορά. Με ακούει έκπληκτος. «Ο Βραζιλιάνος μου», έγραφε τότε η sex editor, «είναι Λατίνος και πάρα πολύ παθιασμένος εραστής, ένας άντρας που θέλουν όλοι!». «Μπορεί να ήταν και λίγο υπερβολικά όλα αυτά», μου εξηγεί ο Rodrigo. «Δεν σου κρύβω όμως, ότι μόνο με το πάθος λειτουργώ. Κι’ όποτε ερωτεύομαι δεν βλέπω μπροστά μου. Ναι, μπορεί να είχαμε κάποια χρόνια διαφορά με την Ειρήνη, αλλά αυτό δεν μ’ ένοιαζε! Με είχε κερδίσει ο χαρακτήρας της, το κοφτερό μυαλό της, το πόσο μεγάλη χημεία είχαμε σε όλα. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν χωρίσαμε άσχημα. Στα 18 μου κάναμε πολιτικό γάμο και ζήσαμε τρία χρόνια μαζί, παντρεμένοι. Μέχρι σήμερα παραμένουμε οικογένεια». Πίνει μία γουλιά νερό -ο Rodrigo αποφεύγει το αλκοόλ, δεν καπνίζει, δεν κάνει drugs- και συνεχίζει: «Κοίτα, επειδή είμαι άνθρωπος των συναισθημάτων, θα έκανα οτιδήποτε για ένα μεγάλο πάθος αν καταλάβαινα ότι το αξίζει ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου. Ζούμε μόνο μία ζωή και το πιο σημαντικό σ’ αυτήν είναι μόνο ο έρωτας!», μου λέει αυθόρμητα.
Με το Rodrigo είχαμε συναντηθεί στο Γκάζι, λίγο πριν ξεκινήσει η βραδιά του στο club «Yolo» όπου εργάζεται ως VIP manager, ενώ μου λέει πως ανυπομονεί για το ταξίδι που θα κάνει την επόμενη βδομάδα στη Γερμανία για κάτι δουλειές που αφορούν στο modeling, με αφορμή τις φωτογραφίες του Γιάννη Σβίγγου για τη νέα συλλογή ρούχων Cooligan, που είδαν κάποια γερμανικά πρακτορεία μοντέλων. «Αυτό το παιχνίδι με τη μόδα μου αρέσει πολύ!», μου εξηγεί. «Θυμάμαι πως τον πρώτο καιρό που είχα έρθει στην Ελλάδα και κυκλοφορούσα στους δρόμους, με κοιτούσαν περίεργα. Και οι γυναίκες και οι άντρες. Αναρωτιόμουν “τι γίνεται εδώ;”. Νόμιζα ότι με κάρφωναν με τα μάτια τους, επειδή το χρώμα μου ήταν κάπως διαφορετικό, λίγο πιο μαυριδερό. Κάποιοι φίλοι με έπεισαν πως είχα αυτό το κάτι διαφορετικό στην εμφάνιση και πως θα έπρεπε να το εκμεταλλευτώ. Έτσι ασχολήθηκα τελικά και με τις φωτογραφήσεις, με τη μόδα».

Ο έρωτας με την Αθηνά Οικονομάκου
Το ξεχωριστό dna του Rodrigo ίσως να οφείλεται και στην κάπως «περίεργη», ιδιόμορφη καταγωγή του: η μητέρα του έχει ένα μείγμα από Ινδιάνους, Βραζιλιάνους και μαύρους, ο πατέρας του είναι καθαρόαιμος Ιταλός αλλά γεννήθηκε στη Βραζιλία, η γιαγιά του είναι από τη Βενετία και ο παππούς του από τη Νάπολι. «Δεν ξέρω τελικά σε ποια φυλή έχω μοιάσει εγώ!», μου λέει και γελάει αυθόρμητα. Μου μιλάει για την οικογένειά του. Τις μεγάλες δυσκολίες που πέρασε. Τα θυμάται και συγκινείται ξανά. «Η μητέρα μου, η Ζασίρα, δουλεύει ως μαγείρισσα, ο πατέρας μου έχει ένα μαγαζί με ανταλλακτικά αυτοκινήτων, αλλά δεν υπήρξαμε ποτέ όλοι μαζί σαν οικογένεια αφού οι δυο τους δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Έζησαν απλά, για ένα διάστημα, έναν πολύ μεγάλο και παθιασμένο έρωτα απ’ τον οποίο προέκυψα εγώ! Ουσιαστικά μεγάλωσα μαζί με τη μαμά και τη γιαγιά μου. Ζήσαμε πάρα πολύ φτωχικά! Κι’ η μητέρα μου, επειδή φοβόταν μήπως κάνω κακές παρέες, προτιμούσε να μένω στο σπίτι παρά να βγαίνω έξω. Έτσι ξεκίνησα να ζωγραφίζω, κάτι που μου αρέσει να κάνω μέχρι σήμερα αφού τα κόμικς είναι μία από τις μεγάλες μου αγάπες. Όπως και η λατρεία που έχω στη μουσική!».
Από τα 12 του ξεκίνησε να δουλεύει καθημερινά, όπως άλλωστε κάνουν πολλά παιδιά στη Βραζιλία. Στην αρχή εργαζόταν ως  βοηθός σε κάποιο μαγαζί που φτιάχνουν σιδερένιες πόρτες. «Μετά ξεκίνησα να δουλεύω σε ένα café, έπειτα σε bar, σε κάποιο τουριστικό μέρος της Βραζιλίας, το Πελοουρίνιο. Στα 15 μου έφυγα από τη Βραζιλία και πήγα στην Ιταλία, με κάποιο φίλο μου, για να δουλέψω εκεί. Όλα τα άλλα μετά πήραν το δρόμο τους».
Τον επαναφέρω στο θέμα του πάθους. Του μιλάω για το αντίστοιχο που έζησε και με την πρωταγωνίστρια στη σειρά «κλεμμένα όνειρα» που μόλις ξεκίνησε να προβάλλεται ξανά στο Mega, Αθηνά Οικονομάκου. Σοβαρεύει. «Η Αθηνά αυτή την περίοδο, απ’ όσο ακούω, έχει μία σοβαρή σχέση και δεν θα ήθελα να μιλώ για εκείνη ως ένας πρώην της». «Ούτε θες να μου πεις πώς ένιωσες όταν σας έβγαλαν τις πρώτες παπαράτσι φωτογραφίες που συνοδεύτηκαν με τίτλους όπως “ο βραζιλιάνος σύντροφος της Οικονομάκου;”», επιμένω. Δυσανασχετεί. Εκνευρίζεται. «Εγώ τότε δεν έβλεπα καν ελληνική τηλεόραση. Δεν ήξερα ποια είναι η Αθηνά! Είχαμε γνωριστεί μέσω κοινών μας φίλων και είδα σε αυτήν ένα πολύ όμορφο και χαρούμενο κορίτσι. Με ενόχλησε πάρα πολύ όλο αυτό που είχε γίνει τότε με την Αθηνά και τα media. Δεν ήταν δική μου επιλογή να γίνεται όλο αυτό και δεν ήταν ωραίο να είμαι “το αγόρι μιας κοπέλας”. Είναι σαν να μην έχεις αξία εσύ ο ίδιος. Όταν ξεκίνησαν όλα αυτά πειράχτηκα πάρα πολύ!». Δεν θέλει να πει κάτι άλλο γι’ αυτό. Το κατανοώ. Αναγνωρίζω επίσης τις ματιές στα γύρω τραπεζάκια που γίνονται κάπως πιο επίμονες. Εκείνος δεν το παρατηρεί. Ή μπορεί και να το έχει συνηθίσει πια. Το μυαλό του παραμένει στην πόλη του, σε όσα θυμήθηκε στην αρχή της κουβέντας μας. Θέλει να μου μιλήσει ξανά για όλα αυτά, όχι για τη μόδα ή τους έρωτές του. Για το φάρο της Barra-Farol de barra, την κεντρική αγορά Mercado Modelo με τα δεκάδες σουβενίρ, την παραλία Praia do Forte, τη μουσική pagode, την capoeira και τα παιδάκια που χορεύουν κάθε μέρα σάμπα ξυπόλητα στους δρόμους…
Δημοσίευση στο "Πρώτο Θέμα" τον Ιανουάριο του 2015. Φωτογραφίες: Γιάννης Σβίγγος (COOLIGAN by Giannis Svigos). 
http://www.protothema.gr/Stories/article/438000/rodrigo-krouz-sados-apo-ti-vrazilia-me-agapi/