CALLIOPE: CHILDREN OF THE LIGHT

Η διεθνής φωτογράφος Calliope μιλάει για το νέο της project «Children Of The Light» στο οποίο συμμετέχουν γνωστοί και «άγνωστοι» νέοι άνθρωποι, που αποτυπώνει το φως μιας Ελλάδας που δεν «βλέπουμε» πια.

«Από μία παρόρμηση ξεκίνησα να δημιουργώ το “Children Of The Light”. Ήθελα να κάνω κάτι που να έχει σχέση με τη χώρα μου, με την Ελλάδα, την οποία αγαπώ πολύ και μου είχε λείψει όλα αυτά τα χρόνια που ζούσα στο εξωτερικό-από τα 17 μου μόλις χρόνια. Πιστεύω πως το μέλλον, ιδιαίτερα τώρα που ζούμε μέσα σε αυτή την κρίση, είναι τα παιδιά. Σε αυτά, λοιπόν, αφιέρωσα αυτό το project. Κι’ όπως αγαπώ τα παιδιά μου, αγαπώ όλα τα παιδιά. Αισθάνομαι μία σύνδεση μαζί τους. Επίσης, πιστεύω πολύ στο φως, στην καλοσύνη, στην αγάπη, σε όλα τα ωραία και ευγενικά ιδεώδη. Η Ελλάδα είναι φως. Εξ ου και το “light”».
«Δεν μου ήταν καθόλου δύσκολο να πείσω όλα αυτά τα νέα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτό το project να φωτογραφηθούν. Ίσως γιατί ξέρουν ότι θα κάνω κάτι ποιοτικό. Αυτό απέδειξα εξάλλου και με το πρώτο μου βιβλίο, τις “Παραδοσιακές φορεσιές”. Οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι εγώ θα κάνω πράγματα που έχουν αξία και θα μείνουν στο χρόνο. Εμείς θα έχουμε φύγει, αλλά αυτά θα υπάρχουν ως ντοκουμέντα. Και γράφουμε ιστορία όταν κάνουμε τέτοιου είδους projects». 

«Περισσότερα από τα μισά χρόνια της ζωής μου τα έχω ζήσει στο εξωτερικό. Και νομίζω πως οι Έλληνες του εξωτερικού αγαπάμε περισσότερο την Ελλάδα από όσους ζουν στη χώρα. Την ιδανικοποιούμε, είναι η βάση μας, το αίμα μας. Μπορεί να περνάμε φανταστικά σε μία άλλη χώρα, αλλά ξέρουμε πως τελικά ανήκουμε μόνο εκεί όπου είναι οι ρίζες μας».

«Ο πατέρας μου με ενέπνευσε να ασχοληθώ με τη φωτογραφία. Εκείνος ήταν ο πρώτος μου δάσκαλος. Πάντα, όμως, θυμάμαι να είμαι ένα δημιουργικό και καλλιτεχνικό παιδί, οπότε όλα έγιναν στην πορεία πολύ φυσικά, δεν έκανα ποτέ κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια».

«Η φωτογραφία δεν ήταν ποτέ δουλειά για μένα. Πάντα ήταν παιχνίδι. Λατρεύω τη φωτογραφία! Και την ώρα που δημιουργώ πετώ στα ουράνια. Είμαι μάλιστα τόσο συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνω εκείνη τη στιγμή, που δεν ακούω καν τι μου λένε οι δίπλα μου. Αυτό συμβαίνει με οτιδήποτε δημιουργικό κάνω κατά καιρούς: είτε ασχολούμαι με τα παιδιά μου, είτε μαγειρεύω, είτε ζωγραφίζω, είτε διαβάζω, είτε φυτεύω λουλούδια στον κήπο μου. Όλα τα κάνω με πάθος! Δεν μου αρέσει να κάθομαι, δεν προλαβαίνω άλλωστε».

«Έχει ενδιαφέρον που πολύς κόσμος γίνεται εν δυνάμει ένας μικρός φωτογράφος με τα έξυπνα κινητά. Είναι βολικά. Κι’ εμένα με βολεύει, κάποιες φορές, να βγάζω τα παιδιά μου μ’ αυτά. Αλλά είναι αλλιώς η μηχανή, η αίσθηση της, η ποιότητα και το αποτέλεσμα της. Δεν συγκρίνονται».

«Η διαφορά του καλού από τον κακό φωτογράφο είναι η εξής: ο καλός φωτογράφος δημιουργεί αβίαστα, βγαίνουν από μέσα του οράματα, εικόνες, χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια, ενώ ο κακός φωτογράφος είναι αυτός που δεν έχει ταλέντο και προσπαθεί να αντιγράψει πράγματα και ιδέες άλλων. Και η αντιγραφή δεν έχει ποτέ την ίδια χάρη, την ίδια μαγεία».

«Παίρνω ικανοποίηση την ώρα που δημιουργώ. Μόνο εκείνη η στιγμή μετράει. Δεν με νοιάζει να δω μετά τις φωτογραφίες. Εκείνη την ώρα όμως, είμαι σε άλλη διάσταση, με γεμίζει όλο αυτό, αισθάνομαι ευτυχία!».

«Είμαι, κατά κάποιο τρόπο, συγκεντρωτική όταν δουλεύω: θέλω να δημιουργώ η ίδια όλη την εικόνα, το πώς, το που, το τι θα φοράει το πρόσωπο που φωτογραφίζω, το που θα στηθεί, το πώς θα είναι τα μαλλιά του, το πώς θα φωτιστεί, τα πάντα! Δεν είμαι, λοιπόν, απλά φωτογράφος, είμαι δημιουργός. Δεν πατάω, δηλαδή, ένα κουμπί. Ακόμη και το εξώφυλλο του τωρινού μου βιβλίου, το έχω σχεδιάσει η ίδια. Δεν αφήνω τίποτα στην τύχη».

«Δεν μαζεύω φωτογραφίες. Ακόμη και στο σπίτι μου δεν θα δείτε να έχω παντού φωτογραφίες μου. Λίγα πράγματα κρατώ. Δεν χρειάζεται. Μόνο η στιγμή της δημιουργίας μετράει…».   

Δημοσίευση στο "Omikron" Κύπρου, τον Ιανουάριο του 2015.
http://like.philenews.com/el-gr/people-sunantisis/1478/40056/neoi-oraioi-kai-ellines-i-calliope-fotografizei-ti-nea-genia