Η Ρούλα δεν κλαίει. Όχι πια. Η ιστορία της με τον Αλβανό σύζυγό της Φραν που είχε απασχολήσει πριν από λίγους μήνες το πανελλήνιο- δεκάδες ώρες τηλεοπτικού χρόνου- οδεύει πλέον στην τελική της ευθεία. Προς το οριστικό της τέλος. Και είναι, για πρώτη φορά, απόλυτα αποφασισμένη γι αυτό.Για να μιλήσει κάποιος με τη Ρούλα στο κινητό της, θα πρέπει να μάθει προηγουμένως απέξω ένα τραγούδι της Θεοδωρίδου, αυτό που έχει βάλει σαν ring tone, σαν μουσική υπόκρουση στις κλήσεις: «Τελικά, δεν αξίζεις τίποτα κι έδωσα πάρα πολλά, σαν συνήθεια παλιά σε ξεπέρασα και τώρα είμαι καλά». Είναι αυτό που εκφράζει τον τελευταίο καιρό τον ψυχισμό της, τον τρόπο που σκέφτεται, τη συνειδητοποίηση στα λάθη του προηγούμενου χρόνου. Είναι όμως αυτά τα λάθη που, τελικά, την έκαναν αναγνωρίσιμη για το προσωπικό της θέμα- τον έρωτά της με τον Αλβανό Φραν- διάσημη, συμπαθή στον πολύ κόσμο, αλλά όχι ευτυχισμένη όπως θα ήθελε. Χάρη στην συχνή τηλεοπτική της παρουσία (με θεαματικότητες που ξεπερνούσαν, τις περισσότερες φορές, πολλά «θέματα επικαιρότητας»), στα κλάματά της, και στην λεπτομερή εξιστόρηση των γεγονότων, όλοι- μα, όλοι- στην παραλία της Γλυφάδας όπου συναντηθήκαμε, την αναγνωρίζουν. Ξέρουν, δηλαδή, ότι είναι «αυτή με τον Αλβανό». Οι περισσότεροι γελούν, αλλά αυτό δεν την ενοχλεί. Καθόλου. Ίσα ίσα που αυτοσαρκάζεται: «Θα δείτε βρε, άμα χάσω λίγα κιλά, τι θεά θα γίνω κι εγώ!». Πλησιάζει κάποιους, τους χαιρετάει, λένε δυο τρεις κουβέντες και επιστρέφει σ εμένα. Μου δείχνει φωτογραφίες του γιου της «που είναι πολύ σοβαρό παιδί, άριστος φοιτητής και ένας κούκλος» και- φυσικά- του Φραν. Απ το πορτοφόλι της. Τις γνωστές: Ως γαμπρό, μαζί της στην Αίγυπτο με φόντο τις πυραμίδες και ημίγυμνο σε πλαστική καρέκλα κρατώντας μία μπίρα στο χέρι. Αυτές που τον έκαναν διάσημο σε όλη την Ελλάδα. Και οι εκδηλώσεις συμπάθειας στο πρόσωπο της Ρούλας, συνεχίζονται: Ο σερβιτόρος την φωνάζει «κυρία Ρούλα μου» παρόλο που είναι η πρώτη φορά που τη συναντά, ο υπεύθυνος του μαγαζιού θέλει να της κεράσει την μακαρονάδα που παρήγγειλε «επειδή είστε εσείς που έχετε υποφέρει τόσα», κάποια νεαρά αγόρια την χαιρετούν από μακριά, της σηκώνουν το χέρι και της χαμογελούν λίγο πριν πέσουν για βουτιά στην πισίνα. «Τα λεφτά σου», της λέω, «αυτό κοιτάνε τα πιτσιρίκια! Έμαθαν κι αυτά ότι τα σκορπάς στους έρωτες». Γελάει. «Άσε με, αγόρι μου! Πάνε αυτά!».-Σε χάσαμε τον τελευταίο καιρό. Πως είσαι;
-Δεν είμαι πολύ καλά, αλλά ευτυχώς η αυλαία του δράματος έχει πέσει. Έχει παιχτεί η τελευταία πράξη. Κουράστηκα να κυνηγώ για 11 μήνες έναν άντρα, ο οποίος ερχόταν μαζί μου μόνο για τα λεφτά μου. Για τίποτ άλλο. Το απέδειξε περίτρανα με τις πράξεις του και με τη συμπεριφορά του. Σε όλη αυτήν την τραγωδία που ζούσα, βασικοί πρωταγωνιστές ήταν και ορισμένοι από τους συγγενείς του. Κάποιοι θείοι του στην Αλβανία και η μητέρα του που μου έλεγε «θα γυρίσει, υπάρχει ελπίδα». Ο άντρας μου όμως, συνευρίσκετο πάντοτε μαζί μου αποσπώντας χρήματα. Γυρνάει, και τι μου λέει μια μέρα; «Θα μου δίνεις χρήματα και θα σε βλέπω κρυφά, θα σου δίνω αυτό που θες». Εγώ του έλεγα «μα, άντρα μου, δεν θέλω το γεννητικό σου μόριο, εσένα θέλω. Δεν θέλω sex χωρίς να πάω σε ένα ωραίο restaurant να φάω μαζί σου, σε μια κρουαζιέρα».-Πόσα χρήματα του έδινες κάθε φορά;
-Την μέρα του Αγίου Βαλεντίνου του έδωσα πέντε χιλιάδες ευρώ, πριν από την ερωτική επαφή. Τα πήρε, τα μέτρησε, ήρθε στην πράξη επί δύο λεπτά και μετά μου είπε «δεν γίνεται αυτή η κατάσταση, δεν οδηγεί πουθενά». Εγώ τον λάτρευα. Τότε. Και πενήντα χιλιάδες να μου έλεγε να του δώσω, εγώ θα τα δινα. Τόσο πολύ τον αγαπούσα.
-Είναι εξωφρενικό αυτό που μου λες.
-Ακούγεται ως τέτοιο, αλλά το έκανα. Το αποτέλεσμα ήταν να πληγωθώ βαθύτατα και να φτάσω στο σημείο να λέω σήμερα «μέχρις εδώ και μη παρέκει».
-Αυτό το έχεις πει πολλές φορές.
-Πάντα υποχωρούσα διότι πίστευα μήπως υπάρχει κάποια ελπίδα, μήπως επέστρεφε. Χρησιμοποίησα λοιπόν και τον τελευταίο άσσο που είχα στο μανίκι μου: Πήρα το αυτοκίνητό μου, το γέμισα δώρα και πήγα στην Αλβανία να δω τι συμβαίνει, τι παίζεται. Εκεί, με μεγάλη μου έκπληξη, διαπίστωσα ότι ο κόσμος μ αγαπάει, στο Αργυρόκαστρο με ψήφισαν ως «γυναίκα της χρονιάς» διότι θυσιάστηκα για έναν έρωτα ενώ κάποιο περιοδικό θέλησε να με βραβεύσει για την αγάπη μου προς τον αλβανικό λαό, αλλά- απ την άλλη- είδα ότι δεν συνέβαινε το ίδιο με κάποια μέλη της οικογένειάς του συζύγου μου. Όταν έφτασα στην Αλβανία, είχα μαζί μου πολλά χρήματα και πάρα πολλά χρυσαφικά. Στο θείο του Φραν, εγώ είχα δώσει έξι χιλιάδες ευρώ τα Χριστούγεννα, άλλες δέκα στη συνέχεια και κάποια άλλα πιο μετά, σύνολο τριάντα χιλιάδες ευρώ. Κάθε φορά που πήγαινα εκεί, έδινα λεφτά. Αυτή τη φορά όμως, είπα να μην δώσω τίποτα. Για δοκιμή. Έδωσα μόνο 600 ευρώ στο θείο και ένα κινητό- καινούργιο μοντέλο- που το πήρα 550 ευρώ.
-Και τι έγινε;
-Την πλάκα μου την έπαθα όταν έφτασα στο σπίτι του Φραν και το αντίκρισα. Είδα ότι, με τα λεφτά μου, υπήρχε ένα τελειοποιημένο σπίτι εκεί, του οποίου έμειναν μόνο τα πλακάκια και τα αλουμίνια για να κατοικηθεί. Με τα δικά μου χρήματα! Και δεν έφτανε αυτό. Τον πήραν τηλέφωνο οι συγγενείς του το απόγευμα για να του πουν ότι πήγα και η απάντηση του ξέρεις ποια ήταν; «Να φύγει γρήγορα από εκεί!». Στις 5 το απόγευμα, πήρα τα πράγματά μου και έφυγα. Έπρεπε να μαζέψω την αξιοπρέπειά μου. Ο θείος του λοιπόν, με πάει στα Τίρανα και τι μου λέει; «Θα μου δώσεις τα χρυσαφικά;». Θύμωσα! Είχα σκοπό να του δώσω αυτά (ανοίγει την τσάντα της και μου δείχνει χρυσά ρολόγια και κοσμήματα), αλλά τελικά δεν του έδωσα τίποτα. Δεν ήθελα! Όλοι για τα λεφτά; Σηκώθηκε τότε αυτός και έφυγε, αφήνοντάς με μόνη στα βουνά να κλαίω. Γύρισε ο διακόπτης και γι αυτούς!-Το καταλαβαίνεις ότι είναι επικίνδυνο να κυκλοφορείς κουβαλώντας μαζί σου πράγματα μεγάλης αξίας; Δεν φοβάσαι;
-Τι να φοβηθώ; Όλοι με αγαπάνε! Δεν το βλέπεις και εδώ τι έχει γίνει; Παντού αυτά συμβαίνουν, όλοι με προσέχουν, όλοι με λατρεύουν. Δεν νομίζω να έρθει κάποιος και να μου πάρει την τσάντα.
-Είσαι αφελής;
-Με την ίδια λογική μπορεί να μπουν στο σπίτι μου και να το διαρρήξουν. Γιατί να μην τα κουβαλάω μαζί μου; Ήδη μπήκαν στο σπίτι μου πρόσφατα, το διέρρηξαν και πήραν 1400 ευρώ. Από τότε ο χώρος φυλάσσεται.
-Και, τελικά, ξέγραψες τον Φραν;
-Του έστειλα ένα μήνυμα, ότι όσο είσαι ο σύζυγός μου δεν θα επιτρέψω άλλος άντρας να με αγγίξει, θα κυκλοφορώ το ταλαίπωρο και γέρικο κορμί μου σ αυτή τη γη μέχρι να σε ξεχάσω- αλλά θα σε ξεχάσω! Του είπα «ανήκεις στο παρελθόν».-Αποφασισμένη!
-Δεν αξίζει, αγόρι μου. Είναι πλέον παρελθόν.
-Έχετε πάρει διαζύγιο;
-Όχι. Εκείνος έχει υποβάλει αίτηση διαζυγίου και εγώ προχωρώ σε αντιδικία. Πριν χωρίσουμε, είχε πάει στο δικηγόρο μου και του ζήτησε να του γράψω τον Πόρο, το τζιπ και την Κεφαλονιά αλλά, ευτυχώς, ο δικηγόρος μου αρνήθηκε να το πράξει, διότι εγώ ήμουνα έτοιμη να το κάνω. Ο δικηγόρος μου του είχε προτείνει μάλιστα να ανοίξουμε μαζί μία επιχείρηση ή ένα μαγαζί, μισό στο όνομά μου, μισό στο όνομα του γιου μου και αυτός να εργάζεται μαζί μου. Η εμμονή του αυτή να γραφτούν περιουσιακά μου στοιχεία στο όνομά του είχαν απώτερο σκοπό την υφαρπαγή της περιουσίας μου.
-Αυτό το ήξερες. Ο άνθρωπος δεν σου είχε πει καν ότι σ αγαπάει.
-Μου είπε ότι κοντά μου ήθελε μία καλύτερη ζωή, να βιώσει καλύτερες μέρες και, σε αντάλλαγμα, θα θυσίαζε τα νιάτα του. Πόσο τα θυσίασε όμως τα νιάτα του; Δέκα μήνες. Για να φας ψάρι, πρέπει να βρέξεις και το μαγιό, όχι να τα θέλεις όλα δικά σου.-Τι μέρος της περιουσίας σου έδωσες στον Φραν;
-Αρκετά υψηλό ποσό. Είναι μάλιστα τόσα πολλά που αυτός δεν χρειάζεται πλέον να γυρίσει πίσω, αυτό που ήθελε το πέτυχε. Είναι πάνω από 200 χιλιάδες. Δεν θα πάρει όμως άλλα χρήματα. Τέλος!
-Τι του ζητούσες εσύ;
-Να κάνουμε ένα παιδάκι με τη μέθοδο της εξωσωματικής πριν μπω σε κλιμακτήριο, διότι είμαι ήδη 57 ετών. Εκείνος το απέφευγε, μου έλεγε «δεν ήρθε ακόμη η ώρα», απέφευγε να εκτελέσει την ερωτική πράξη ολοκληρωμένη με σκοπό να επιτευχθεί η τεκνοποίηση. Ο πρώην σύζυγός μου ήθελε να πάρει την περιουσία και να φύγει, δεν ήθελε τη Ρούλα. Πέρσι το Καλοκαίρι δεν κάναμε μαζί ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα, φέτος είναι όλη μέρα στο Φάληρο και στον Άλιμο με τη μητέρα και τα ξαδέλφια του παίζοντας ρακέτες.
-Γιατί νομίζεις ο κόσμος ασχολείται τόσο πολύ με την περίπτωσή σου;
-Ο κόσμος με συμπονά. Δεν άρεσε στον κόσμο η κοροϊδία και ταυτιζόταν μαζί μου. Τόσα κλάματα και τόσα παρακαλετά για ένα τίποτα. Πήρε μία μεγάλη γυναίκα, της υποσχέθηκε λαγούς με πετραχήλια και, στο τέλος, την εγκατέλειψε. Τι ήταν; Νταβατζής με στεφάνι; Παντρευτήκαμε και θα σου παίρνουμε λεφτά για να εκτελέσουμε το συζυγικό μας καθήκον;
-Εσύ γιατί τον άφηνες;
-Εγώ και τη ζωή μου θα έδινα γι αυτόν. Την τιμή που του έχω κάνει να τον παντρευτώ, ούτε από δεκαπέντε πιτσιρίκες δεν θα την έχει. Αυτός, τώρα με μισεί. Δεν μπόρεσε να πετύχει το σκοπό του: Να αποσπάσει τα χρήματα και τα περιουσιακά στοιχεία που ήθελε να αποσπάσει. Επίσης, ανακάλυψα ότι είχε ερωμένη η οποία μάλιστα μπαινόβγαινε στο σπίτι μας, υπό τη δικαιολογία της «φίλης». Με στοιχεία.
-Ξέρεις ποιο είναι το θετικό όλης αυτής της αλλαγής; Δεν κλαις πια στις συνεντεύξεις σου!
-(χαμογελά) Δεν θα ξανακλάψω! Ποτέ! Και για κανέναν! Μόνο για το γιο μου, τον μονάκριβό μου. Δεν αξίζει κανείς το δάκρυ μου. Τι κατάλαβα που χτυπιόμουν κάτω σαν χταπόδι;-Η σχέση σου με τους δύο προηγούμενους συζύγους σου, πως είναι;
-Άριστη και με τους δύο. Ο δεύτερος σύζυγός μου περιμένει τώρα αγοράκι και έτσι ο γιος μου θα αποκτήσει ένα μικρό αδελφάκι. Η μεγαλύτερη αμαρτία σε αυτή τη γη είναι η αγνωμοσύνη. Πιο αχάριστό και πιο σκληρό άντρα από τον σύζυγό μου δεν έχω ξανασυναντήσει.
-Η ευγνωμοσύνη του συζύγου σου θα εκφραζόταν με το να είναι μαζί σου δίνοντάς του χρήματα; Πληρώνοντάς τον;
-Όχι. Αυτός ο άντρας, αν ήταν άντρας, δεν θα έπρεπε να πάρει καν χρήματα από εμένα και να μου πει απλά «δεν σε θέλω». Να μου πει «δεν θα πουλάω άλλο το κορμί μου»- για δέκα, δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ, όσα ζητούσε κάθε φορά- αλλά «θα μένω μαζί σου μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα».
-Εσύ γιατί έδινες τέτοια λεφτά;
-Πίστευα ότι τον βοηθώ- επειδή δεν είχε εργασία- και πως θα γυρνούσε, θα έλεγε «τόσα λεφτά μου δίνει, γυναίκα μου είναι».
-Συγνώμη, αλλά θα μπορούσες να πας και με ένα escort boy. Λιγότερα θα σου στοίχιζε, αν είναι έτσι όπως τα λες.
-Έχεις δίκαιο. Ακούγεται σκληρό, αλλά θα μπορούσα να πάω στον αγοραίο έρωτα. Με δέκα χιλιάδες, θα είχα δέκα διαφορετικούς. Εγώ όμως δεν έδινα τα λεφτά για να αγοράσω τον έρωτά του, ήθελα απλά την αγάπη του. Αυτό ζητούσα. Αγάπη! Δεν μπορώ να κάνω έρωτα αν δεν αγαπάω! Με τα χρήματα αγοράζουμε κρέας και εγώ τώρα το κατάλαβα. Προηγουμένως δεν το ήξερα.-Στην προηγούμενή μας συνέντευξη, πριν από επτά μήνες, μου έλεγες ότι ο γιος σου δεν σου μιλάει πια. Τώρα πως είναι οι σχέσεις σας;
-Έχουν αποκατασταθεί πλήρως. Με συγχώρεσε, έρχεται σπίτι και μιλάμε με πολλή αγάπη. Είναι άριστος φοιτητής, θα τελειώσει τη φιλοσοφική και μετά θα μπει στη νομική. Και είναι και πολύ όμορφος, όπως είδες στη φωτογραφία του. Έχει μεγάλη καρδιά και υψηλό ήθος που βρήκε το κουράγιο να με συγχωρέσει. Μου λέει «μάνα, κάπου αρέσκεσαι μ αυτό που γινόταν. Βαυκαλίζεσαι ότι δεν σου αρέσει, αλλά είσαι “βαράτε με κι ας κλαίω”. Σου αρέσει που σε συναντάνε οι νέοι για να σε τραβήξουν στο κινητό τους, να σε καλούν σε clubs και συγκεντρώσεις. Την έχεις καταβρεί».
-Δίκιο έχει.
-Ουδέν κακό αμιγές καλού. Όλη αυτή η αγάπη του κόσμου μου έχει γεμίσει τις μπαταρίες. Δεν ξανακλαίω. Γυρίζω σελίδα. Δεν ξαναδίνω λεφτά για άντρα. Όποιος με θέλει, θα με θέλει για την καρδιά μου και την προσωπικότητά μου.-Τι διαφορά ηλικίας είχες με τους πρώην συζύγους σου;
-Δεκαέξι χρόνια με τον πρώτο μου σύζυγο, και εικοσιένα με τον δεύτερο. Μου αρέσουν οι μικρότεροι γιατί θέλω να είμαι μαμά και σύζυγος μαζί. Τον άντρα τον βλέπω σαν μωρό. Μου βγάζουν το μητρικό ένστικτο που έχω μέσα μου. Αυτό προκύπτει από βιώματα που είχα με τον πατέρα μου, ο οποίος εγκατέλειψε τη μητέρα μου. Το πρότυπο του μεγάλου άντρα που θυμίζει τον πατέρα, δεν το ήθελα στη ζωή μου. Το απεχθάνομαι.
-Έχεις φίλους;
-Ναι. Απέκτησα. Συνέχεια με καλούν: Στη Ρόδο, στο Πόρτο Χέλι, στην Κέρκυρα, στη Μύκονο, στη Θάσο. Παλιά δεν είχα φίλες, τώρα απέκτησα. Εκεί που ήμουνα μόνη, ξαφνικά συγκεντρώθηκε κόσμος γύρω μου. Τώρα δεν βγαίνω πια στην τηλεόραση όπως παλιά, δεν έχω λόγο, έχω ανθρώπους στο πλάι μου και είμαι καλά. Τι να βγω στην τηλεόραση πάλι; Θα πάρω μία φίλη μου και θα της πω αυτά που έχω στην ψυχή μου.
-Αυτή είναι πολύ ωραία αλλαγή.
-The game is over. Με βοήθησε πολύ και η συνέντευξη που είχαμε κάνει τότε στο down town, εκεί κατάλαβα ότι τα αληθινά μου προβλήματα ήταν στη μοναξιά μου και στην παιδική μου ηλικία. Με έκανε να το συνειδητοποιήσω και να θελήσω να το αλλάξω. Υπάρχει κάτι που δεν σου είχα πει την προηγούμενη φορά γιατί ντρεπόμουνα: Ήμουνα παιδί και έψαχνα στα σκουπίδια για να φάω, εγώ και η μαμά μου. Από πέντε έως δέκα ετών έτρωγα μόνο από σκουπίδια, από αυτά που πετούσαν οι άλλοι. Μόνο! Σε μια παράγκα, στο κάτω Ελληνικό μέναμε, πλάι στο ρέμα. Και, όπως ξέρεις, ως καλή παίκτρια στο καζίνο, ξέρω πλέον και να χάνω. Διδάσκομαι και από την ήττα. Έπαιξα λοιπόν τώρα, και έχασα. Στο καζίνο πρέπει να έχω κερδίσει πάνω από δύο εκατομμύρια δολάρια και, πάρα πολλά, στο λόττο. Είμαι τυχερή στο χρήμα, ό,τι πιάνω γίνεται χρυσάφι. Τι να τα κάνεις όμως; Στον έρωτα είμαι ατυχής.
-Που έχεις επενδύσει τα χρήματά σου;
-Είναι όλα σε ακίνητα: Σε οικόπεδα και σε σπίτια. Στην Αθήνα και σε νησιά. Αλλά, ευτυχία δεν έχω βρει ακόμα. Ελπίζω ότι θα έρθει. Και μάλιστα ως σύζυγος, ως ο τέταρτος σύζυγος, ο πρώτος με πολιτικό γάμο. Οι προσφορές είναι πάρα πολλές, έχω ανοίξει και ιστοσελίδα στο internet και μιλάω με αρκετούς, από όλη τη γη. Όλων των ηλικιών.
-Πιστεύεις ότι τους αρέσεις;
-Όχι σαν εμφάνιση. Αρέσει η καρδιά μου, η ηθική μου και τα λεφτά μου. Με τα λεφτά μου πάμε πακέτο: Money talks and bullshits walks. Στις μέρες μας η κινητήριος δύναμη είναι το χρήμα.
-Αδιόρθωτη!
-Αφού επουλωθούν οι πληγές μου, είμαι ανοιχτή να ξαναερωτευτώ, να δημιουργήσω μία καινούργια σχέση η οποία, το καταλαβαίνω, θα έχει το χρήμα σαν βάση- μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας-, αλλά θα είναι αυτή που θα μου δώσει άλλον αέρα.
-Είσαι ευτυχισμένη τώρα;
-Είμαι πλέον ήρεμη. Και ευχαριστώ το Θεό που δεν είμαι πια όπως ήμουν στην πρώτη συνέντευξη μαζί σου.
-Αν σε πάρει τώρα τηλέφωνο ο Φραν, πως θα λειτουργήσεις;
-Πιστεύω πως δεν θα με ξαναπάρει ποτέ πια. Έχει τελειώσει η ιστορία.
-Την πλάκα μου την έπαθα όταν έφτασα στο σπίτι του Φραν και το αντίκρισα. Είδα ότι, με τα λεφτά μου, υπήρχε ένα τελειοποιημένο σπίτι εκεί, του οποίου έμειναν μόνο τα πλακάκια και τα αλουμίνια για να κατοικηθεί. Με τα δικά μου χρήματα! Και δεν έφτανε αυτό. Τον πήραν τηλέφωνο οι συγγενείς του το απόγευμα για να του πουν ότι πήγα και η απάντηση του ξέρεις ποια ήταν; «Να φύγει γρήγορα από εκεί!». Στις 5 το απόγευμα, πήρα τα πράγματά μου και έφυγα. Έπρεπε να μαζέψω την αξιοπρέπειά μου. Ο θείος του λοιπόν, με πάει στα Τίρανα και τι μου λέει; «Θα μου δώσεις τα χρυσαφικά;». Θύμωσα! Είχα σκοπό να του δώσω αυτά (ανοίγει την τσάντα της και μου δείχνει χρυσά ρολόγια και κοσμήματα), αλλά τελικά δεν του έδωσα τίποτα. Δεν ήθελα! Όλοι για τα λεφτά; Σηκώθηκε τότε αυτός και έφυγε, αφήνοντάς με μόνη στα βουνά να κλαίω. Γύρισε ο διακόπτης και γι αυτούς!-Το καταλαβαίνεις ότι είναι επικίνδυνο να κυκλοφορείς κουβαλώντας μαζί σου πράγματα μεγάλης αξίας; Δεν φοβάσαι;
-Τι να φοβηθώ; Όλοι με αγαπάνε! Δεν το βλέπεις και εδώ τι έχει γίνει; Παντού αυτά συμβαίνουν, όλοι με προσέχουν, όλοι με λατρεύουν. Δεν νομίζω να έρθει κάποιος και να μου πάρει την τσάντα.
-Είσαι αφελής;
-Με την ίδια λογική μπορεί να μπουν στο σπίτι μου και να το διαρρήξουν. Γιατί να μην τα κουβαλάω μαζί μου; Ήδη μπήκαν στο σπίτι μου πρόσφατα, το διέρρηξαν και πήραν 1400 ευρώ. Από τότε ο χώρος φυλάσσεται.
-Και, τελικά, ξέγραψες τον Φραν;
-Του έστειλα ένα μήνυμα, ότι όσο είσαι ο σύζυγός μου δεν θα επιτρέψω άλλος άντρας να με αγγίξει, θα κυκλοφορώ το ταλαίπωρο και γέρικο κορμί μου σ αυτή τη γη μέχρι να σε ξεχάσω- αλλά θα σε ξεχάσω! Του είπα «ανήκεις στο παρελθόν».-Αποφασισμένη!
-Δεν αξίζει, αγόρι μου. Είναι πλέον παρελθόν.
-Έχετε πάρει διαζύγιο;
-Όχι. Εκείνος έχει υποβάλει αίτηση διαζυγίου και εγώ προχωρώ σε αντιδικία. Πριν χωρίσουμε, είχε πάει στο δικηγόρο μου και του ζήτησε να του γράψω τον Πόρο, το τζιπ και την Κεφαλονιά αλλά, ευτυχώς, ο δικηγόρος μου αρνήθηκε να το πράξει, διότι εγώ ήμουνα έτοιμη να το κάνω. Ο δικηγόρος μου του είχε προτείνει μάλιστα να ανοίξουμε μαζί μία επιχείρηση ή ένα μαγαζί, μισό στο όνομά μου, μισό στο όνομα του γιου μου και αυτός να εργάζεται μαζί μου. Η εμμονή του αυτή να γραφτούν περιουσιακά μου στοιχεία στο όνομά του είχαν απώτερο σκοπό την υφαρπαγή της περιουσίας μου.
-Αυτό το ήξερες. Ο άνθρωπος δεν σου είχε πει καν ότι σ αγαπάει.
-Μου είπε ότι κοντά μου ήθελε μία καλύτερη ζωή, να βιώσει καλύτερες μέρες και, σε αντάλλαγμα, θα θυσίαζε τα νιάτα του. Πόσο τα θυσίασε όμως τα νιάτα του; Δέκα μήνες. Για να φας ψάρι, πρέπει να βρέξεις και το μαγιό, όχι να τα θέλεις όλα δικά σου.-Τι μέρος της περιουσίας σου έδωσες στον Φραν;
-Αρκετά υψηλό ποσό. Είναι μάλιστα τόσα πολλά που αυτός δεν χρειάζεται πλέον να γυρίσει πίσω, αυτό που ήθελε το πέτυχε. Είναι πάνω από 200 χιλιάδες. Δεν θα πάρει όμως άλλα χρήματα. Τέλος!
-Τι του ζητούσες εσύ;
-Να κάνουμε ένα παιδάκι με τη μέθοδο της εξωσωματικής πριν μπω σε κλιμακτήριο, διότι είμαι ήδη 57 ετών. Εκείνος το απέφευγε, μου έλεγε «δεν ήρθε ακόμη η ώρα», απέφευγε να εκτελέσει την ερωτική πράξη ολοκληρωμένη με σκοπό να επιτευχθεί η τεκνοποίηση. Ο πρώην σύζυγός μου ήθελε να πάρει την περιουσία και να φύγει, δεν ήθελε τη Ρούλα. Πέρσι το Καλοκαίρι δεν κάναμε μαζί ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα, φέτος είναι όλη μέρα στο Φάληρο και στον Άλιμο με τη μητέρα και τα ξαδέλφια του παίζοντας ρακέτες.
-Γιατί νομίζεις ο κόσμος ασχολείται τόσο πολύ με την περίπτωσή σου;
-Ο κόσμος με συμπονά. Δεν άρεσε στον κόσμο η κοροϊδία και ταυτιζόταν μαζί μου. Τόσα κλάματα και τόσα παρακαλετά για ένα τίποτα. Πήρε μία μεγάλη γυναίκα, της υποσχέθηκε λαγούς με πετραχήλια και, στο τέλος, την εγκατέλειψε. Τι ήταν; Νταβατζής με στεφάνι; Παντρευτήκαμε και θα σου παίρνουμε λεφτά για να εκτελέσουμε το συζυγικό μας καθήκον;
-Εσύ γιατί τον άφηνες;
-Εγώ και τη ζωή μου θα έδινα γι αυτόν. Την τιμή που του έχω κάνει να τον παντρευτώ, ούτε από δεκαπέντε πιτσιρίκες δεν θα την έχει. Αυτός, τώρα με μισεί. Δεν μπόρεσε να πετύχει το σκοπό του: Να αποσπάσει τα χρήματα και τα περιουσιακά στοιχεία που ήθελε να αποσπάσει. Επίσης, ανακάλυψα ότι είχε ερωμένη η οποία μάλιστα μπαινόβγαινε στο σπίτι μας, υπό τη δικαιολογία της «φίλης». Με στοιχεία.
-Ξέρεις ποιο είναι το θετικό όλης αυτής της αλλαγής; Δεν κλαις πια στις συνεντεύξεις σου!
-(χαμογελά) Δεν θα ξανακλάψω! Ποτέ! Και για κανέναν! Μόνο για το γιο μου, τον μονάκριβό μου. Δεν αξίζει κανείς το δάκρυ μου. Τι κατάλαβα που χτυπιόμουν κάτω σαν χταπόδι;-Η σχέση σου με τους δύο προηγούμενους συζύγους σου, πως είναι;
-Άριστη και με τους δύο. Ο δεύτερος σύζυγός μου περιμένει τώρα αγοράκι και έτσι ο γιος μου θα αποκτήσει ένα μικρό αδελφάκι. Η μεγαλύτερη αμαρτία σε αυτή τη γη είναι η αγνωμοσύνη. Πιο αχάριστό και πιο σκληρό άντρα από τον σύζυγό μου δεν έχω ξανασυναντήσει.
-Η ευγνωμοσύνη του συζύγου σου θα εκφραζόταν με το να είναι μαζί σου δίνοντάς του χρήματα; Πληρώνοντάς τον;
-Όχι. Αυτός ο άντρας, αν ήταν άντρας, δεν θα έπρεπε να πάρει καν χρήματα από εμένα και να μου πει απλά «δεν σε θέλω». Να μου πει «δεν θα πουλάω άλλο το κορμί μου»- για δέκα, δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ, όσα ζητούσε κάθε φορά- αλλά «θα μένω μαζί σου μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα».
-Εσύ γιατί έδινες τέτοια λεφτά;
-Πίστευα ότι τον βοηθώ- επειδή δεν είχε εργασία- και πως θα γυρνούσε, θα έλεγε «τόσα λεφτά μου δίνει, γυναίκα μου είναι».
-Συγνώμη, αλλά θα μπορούσες να πας και με ένα escort boy. Λιγότερα θα σου στοίχιζε, αν είναι έτσι όπως τα λες.
-Έχεις δίκαιο. Ακούγεται σκληρό, αλλά θα μπορούσα να πάω στον αγοραίο έρωτα. Με δέκα χιλιάδες, θα είχα δέκα διαφορετικούς. Εγώ όμως δεν έδινα τα λεφτά για να αγοράσω τον έρωτά του, ήθελα απλά την αγάπη του. Αυτό ζητούσα. Αγάπη! Δεν μπορώ να κάνω έρωτα αν δεν αγαπάω! Με τα χρήματα αγοράζουμε κρέας και εγώ τώρα το κατάλαβα. Προηγουμένως δεν το ήξερα.-Στην προηγούμενή μας συνέντευξη, πριν από επτά μήνες, μου έλεγες ότι ο γιος σου δεν σου μιλάει πια. Τώρα πως είναι οι σχέσεις σας;
-Έχουν αποκατασταθεί πλήρως. Με συγχώρεσε, έρχεται σπίτι και μιλάμε με πολλή αγάπη. Είναι άριστος φοιτητής, θα τελειώσει τη φιλοσοφική και μετά θα μπει στη νομική. Και είναι και πολύ όμορφος, όπως είδες στη φωτογραφία του. Έχει μεγάλη καρδιά και υψηλό ήθος που βρήκε το κουράγιο να με συγχωρέσει. Μου λέει «μάνα, κάπου αρέσκεσαι μ αυτό που γινόταν. Βαυκαλίζεσαι ότι δεν σου αρέσει, αλλά είσαι “βαράτε με κι ας κλαίω”. Σου αρέσει που σε συναντάνε οι νέοι για να σε τραβήξουν στο κινητό τους, να σε καλούν σε clubs και συγκεντρώσεις. Την έχεις καταβρεί».
-Δίκιο έχει.
-Ουδέν κακό αμιγές καλού. Όλη αυτή η αγάπη του κόσμου μου έχει γεμίσει τις μπαταρίες. Δεν ξανακλαίω. Γυρίζω σελίδα. Δεν ξαναδίνω λεφτά για άντρα. Όποιος με θέλει, θα με θέλει για την καρδιά μου και την προσωπικότητά μου.-Τι διαφορά ηλικίας είχες με τους πρώην συζύγους σου;
-Δεκαέξι χρόνια με τον πρώτο μου σύζυγο, και εικοσιένα με τον δεύτερο. Μου αρέσουν οι μικρότεροι γιατί θέλω να είμαι μαμά και σύζυγος μαζί. Τον άντρα τον βλέπω σαν μωρό. Μου βγάζουν το μητρικό ένστικτο που έχω μέσα μου. Αυτό προκύπτει από βιώματα που είχα με τον πατέρα μου, ο οποίος εγκατέλειψε τη μητέρα μου. Το πρότυπο του μεγάλου άντρα που θυμίζει τον πατέρα, δεν το ήθελα στη ζωή μου. Το απεχθάνομαι.
-Έχεις φίλους;
-Ναι. Απέκτησα. Συνέχεια με καλούν: Στη Ρόδο, στο Πόρτο Χέλι, στην Κέρκυρα, στη Μύκονο, στη Θάσο. Παλιά δεν είχα φίλες, τώρα απέκτησα. Εκεί που ήμουνα μόνη, ξαφνικά συγκεντρώθηκε κόσμος γύρω μου. Τώρα δεν βγαίνω πια στην τηλεόραση όπως παλιά, δεν έχω λόγο, έχω ανθρώπους στο πλάι μου και είμαι καλά. Τι να βγω στην τηλεόραση πάλι; Θα πάρω μία φίλη μου και θα της πω αυτά που έχω στην ψυχή μου.
-Αυτή είναι πολύ ωραία αλλαγή.
-The game is over. Με βοήθησε πολύ και η συνέντευξη που είχαμε κάνει τότε στο down town, εκεί κατάλαβα ότι τα αληθινά μου προβλήματα ήταν στη μοναξιά μου και στην παιδική μου ηλικία. Με έκανε να το συνειδητοποιήσω και να θελήσω να το αλλάξω. Υπάρχει κάτι που δεν σου είχα πει την προηγούμενη φορά γιατί ντρεπόμουνα: Ήμουνα παιδί και έψαχνα στα σκουπίδια για να φάω, εγώ και η μαμά μου. Από πέντε έως δέκα ετών έτρωγα μόνο από σκουπίδια, από αυτά που πετούσαν οι άλλοι. Μόνο! Σε μια παράγκα, στο κάτω Ελληνικό μέναμε, πλάι στο ρέμα. Και, όπως ξέρεις, ως καλή παίκτρια στο καζίνο, ξέρω πλέον και να χάνω. Διδάσκομαι και από την ήττα. Έπαιξα λοιπόν τώρα, και έχασα. Στο καζίνο πρέπει να έχω κερδίσει πάνω από δύο εκατομμύρια δολάρια και, πάρα πολλά, στο λόττο. Είμαι τυχερή στο χρήμα, ό,τι πιάνω γίνεται χρυσάφι. Τι να τα κάνεις όμως; Στον έρωτα είμαι ατυχής.
-Που έχεις επενδύσει τα χρήματά σου;
-Είναι όλα σε ακίνητα: Σε οικόπεδα και σε σπίτια. Στην Αθήνα και σε νησιά. Αλλά, ευτυχία δεν έχω βρει ακόμα. Ελπίζω ότι θα έρθει. Και μάλιστα ως σύζυγος, ως ο τέταρτος σύζυγος, ο πρώτος με πολιτικό γάμο. Οι προσφορές είναι πάρα πολλές, έχω ανοίξει και ιστοσελίδα στο internet και μιλάω με αρκετούς, από όλη τη γη. Όλων των ηλικιών.
-Πιστεύεις ότι τους αρέσεις;
-Όχι σαν εμφάνιση. Αρέσει η καρδιά μου, η ηθική μου και τα λεφτά μου. Με τα λεφτά μου πάμε πακέτο: Money talks and bullshits walks. Στις μέρες μας η κινητήριος δύναμη είναι το χρήμα.
-Αδιόρθωτη!
-Αφού επουλωθούν οι πληγές μου, είμαι ανοιχτή να ξαναερωτευτώ, να δημιουργήσω μία καινούργια σχέση η οποία, το καταλαβαίνω, θα έχει το χρήμα σαν βάση- μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας-, αλλά θα είναι αυτή που θα μου δώσει άλλον αέρα.
-Είσαι ευτυχισμένη τώρα;
-Είμαι πλέον ήρεμη. Και ευχαριστώ το Θεό που δεν είμαι πια όπως ήμουν στην πρώτη συνέντευξη μαζί σου.
-Αν σε πάρει τώρα τηλέφωνο ο Φραν, πως θα λειτουργήσεις;
-Πιστεύω πως δεν θα με ξαναπάρει ποτέ πια. Έχει τελειώσει η ιστορία.
Δημοσίευση στο περιοδικο "Down Town", τον Αύγουστο του 2008.
