Αν περιγράφαμε οι ίδιοι αυτό που θα συμβεί το Μάρτιο στην Κύπρο, θα μας ονόμαζαν υποκειμενικούς. Ας μιλήσει, λοιπόν, για το «κυπριακό success story» και την έξοδο από το Μνημόνιο, κάποιος «ξένος», ένας από τους πιο έγκριοτυς δημοσιογράφους της Ελλάδας.
Οκτώ χρόνια είχαν περάσει από
την τελευταία φορά που ο Τάσος Τέλλογλου είχε επισκεφθεί την Κύπρο – τότε στα
πλαίσια του ρεπορτάζ των «Νέων Φακέλων» για τα χρήματα του Μιλόσεβιτς στην
Μπεομπάνκα της Λευκωσίας και καταφέρνοντας να μιλήσει με τον Τάσσο Παπαδόπουλο,
σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις. Από τις 3-6 Φεβρουαρίου ο ελλαδίτης
δημοσιογράφος, γνωστός από το έγκυρο ρεπορτάζ του, τις αποκαλύψεις και την
επιτυχημένη δημοσιογραφική του δουλειά που χαρακτηρίζεται από ψυχραιμία και
αντικειμενικότητα απέναντι στα γεγονότα, βρέθηκε στο νησί προκειμένου να
ετοιμάσει την εκπομπή «πώς μία χώρα αποχαιρετά το μνημόνιο στα ελληνικά», που
θα προβληθεί την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου από το ελληνικό κανάλι Star.
«Κάποιος επιχειρηματίας από
την Ελλάδα, με σημαντική παρουσία στην Κύπρο, με προειδοποίησε να μην κάνω το
ρεπορτάζ – “είναι σαν να συγκρίνεις μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα με την πιο
καθυστερημένη”, μου είχε πει. Εμείς, όμως, θέλαμε να δούμε τι κάνατε οι Κύπριοι
διαφορετικά από εμάς. Νομίζω, λοιπόν, ότι αποφασίσατε να δουλέψετε με τους
θεσμούς, προστατεύοντας τα συγκριτικά σας πλεονεκτήματα στον διεθνή καταμερισμό
εργασίας -π.χ υπηρεσίες, χαμηλή σταθερή φορολογία-, να ανασυγκροτήσετε την -ούτως
ή άλλως καλύτερη από την ελληνική- δημόσια υπηρεσία σας, εισάγοντας σοβαρά
στοιχεία αξιολόγησης που έγιναν αποδεκτά από τους δανειστές σαν “βέλτιστη
πρακτική”. Τέλος, έγιναν σημαντικές αλλαγές στην εποπτεία του τραπεζικού τομέα
με ευρύτατη αντικατάσταση τραπεζικών στελεχών αλλά και την προσέγγιση ανθρώπων,
όπως ο Τζον Χoύρικαν στην Τράπεζα Κύπρου που, με τους συνεργάτες του, εισάγει
μια νέα κουλτούρα εταιρικής διοίκησης της μεγαλύτερης τράπεζας της Κύπρου. Την
ίδια ώρα υπερκαλύπτονται οι δημοσιονομικοί στόχοι ώστε να μην έχουν την
δυνατότητα οι διεθνείς δανειστές της Κυπριακής Δημοκρατίας να ζητούν την λήψη
πρόσθετων μέτρων. Με μια κουβέντα, όλα τα στοιχεία που συνέθεσαν την “τέλεια
καταιγίδα” του 2013 αντιμετωπίζονται – και μάλιστα σε όλες τις περιπτώσεις και
με -ευανάγνωστη-την κυπριακή σφραγίδα. Φυσικά υπάρχουν προβλήματα, όπως η
μεγάλη ανεργία των νέων, ο μεγάλος αριθμός μη εξυπηρετούμενων δανείων, η
αδυναμία νέων επιχειρήσεων να έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό και η
ανάγκη να κτιστεί ένα σύστημα υγείας για όσους δεν μπορούν να πληρώσουν, εξ’
αιτίας του περιορισμού των εισοδημάτων τους, μια ιδιωτική ασφάλεια υγείας. Αλλά
η χώρα μοιάζει πως αρχίζει να ξαναζεί!».
Δεν είναι πάντως αισιόδοξος ότι,
αντίστοιχα, η Ελλάδα θα εγκαταλείψει τόσο γρήγορα τα δικά της Μνημόνια. «Ασφαλώς
και είναι και θέμα νοοτροπίας. Κυρίως ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάθε χώρα την
επιχειρηματικότητα και την κοινωνική επιτυχία. Σημαντικό είναι ακόμα ότι στην
Κύπρο, αυτά τα τρία χρόνια, έγινε μόνο μία γενική απεργία!», μου εξηγεί.
Μου φέρνει ως παράδειγμα τους
ανθρώπους που δούλευαν σαββατιάτικα στο κτηματολόγιο, προκειμένου να τους
βοηθήσουν σε κάποια πλάνα -αν και δεν πληρώνονταν υπερωρία και ανήκουν στο
δημόσιο- επειδή, όπως ανέφεραν στον δημοσιογράφο και στην ομάδα του, το Λάζαρο
Μπέλτσιο και τον οπερατέρ Βασίλη Τζόκα, «η δουλειά είναι δουλειά και πρέπει να
βγει!». «Οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου μοιάζουν να συμφωνούν σε περισσότερα από ότι
σε εκείνα στα οποία διαφωνούν», μου αναφέρει.
Δημοσίευση στο ένθετο "ΦιλGood" της εφημερίδας "Ο Φιλελεύθερος" της Κύπρου, την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016.
