19.5.14

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ: "ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ, ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΤΙΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ 2500 ΑΤΟΜΑ!"




-Μέχρι τώρα έχεις επιλέξει να δώσεις ελάχιστες συνεντεύξεις. Για ποιο λόγο; -Ο λόγος είναι απλός. Θεωρώ ότι ένας τραγουδιστής πρέπει να αρκείται στο να τραγουδάει και να διασκεδάζει τον κόσμο. Από εκεί και πέρα υπάρχουν άλλοι τρόποι να επικοινωνήσεις ή να μάθει κάτι περισσότερο για σένα το κοινό σου, όπως το Facebook και το Youtube. Δεν πιστεύω ότι ένας καλλιτέχνης πρέπει να προβάλλεται ιδιαίτερα εκτός των στιγμών που τραγουδάει και γίνεται ένα με το κοινό του.
-Ξεκινάς εμφανίσεις με τον Γιάννη Πλούταρχο σε λίγες μέρες στο Teatro. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία.
-Είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί υπάρχει φοβερή ενέργεια ακόμη και στις πρόβες μας και γιατί είναι ένας σπουδαίος τραγουδιστής που έχει αφήσει ήδη ιστορία στο ελληνικό τραγούδι. Από εκεί και πέρα όλα τα σχήματα θεωρώ, ξεκινούν μέσα από ιδέες φίλων, θαυμαστών και ανθρώπων που θέλουν να ενώσουν καλλιτέχνες. Έτσι όταν άρχισα να καταλαβαίνω ότι στον κόσμο θα άρεσε μια τέτοια συνεργασία, θεώρησα ότι πρέπει να χτιστούν οι γέφυρες για να γίνει αυτό πραγματικότητα.
-Οι περισσότεροι σε θεωρούν τον πιο εμπορικό λαϊκό τραγουδιστή της νέας γενιάς μουσικών και τραγουδιστών. Όλο αυτό που συμβαίνει τελευταία με σένα, πόσο σου άλλαξε τη ζωή;
-Είναι τιμή μου που με ακούει τόσος κόσμος και είμαι τρεις φορές χαρούμενος που τα τραγούδια είναι βγαλμένα μέσα από την ψυχή μου. Δεν με άλλαξε καθόλου ως άνθρωπο και νομίζω αυτό είναι εμφανές. Παρόλα αυτά με έκανε να νιώθω μεγαλύτερη ευθύνη στις πλάτες μου, προσπαθώντας μέσα από τα τραγούδια μου να δουλεύει το μαγαζί που εμφανίζομαι όσες περισσότερες βραδιές γίνεται, ώστε να μπορεί και όλος αυτός ο κόσμος που εργάζεται μέσα σε ένα απίστευτο κλίμα συνεργασίας, να έχει δουλειά αυτές τις δύσκολες στιγμές για την Ελλάδα.
-Ο θεσμός της οικογένειας είναι σημαντικός για σένα;
-Φυσικά, έτσι κι αλλιώς είμαι μεγαλωμένος σε ένα πολύ όμορφο οικογενειακό κλίμα και το ίδιο κλίμα θα ήθελα να έχει και η δική μου οικογένεια. Προς το παρόν έχω δώσει προτεραιότητα στη δουλειά μου. Παρόλα αυτά η οικογένεια είναι στα μελλοντικά μου σχέδια. 

-Υπάρχουν στιγμές που θα επιθυμούσες να μην σε ήξερε κανείς;
-Φυσικά και όχι. Είναι πολύ όμορφο να σ’ αγαπάει ο κόσμος. Ποτέ δεν έχω έρθει σε δύσκολη θέση. Όλο αυτό το αντιλαμβάνομαι σαν ευλογία από τον Θεό. Ποτέ δεν κρύφτηκα λόγω της αναγνωρισημότητας από τους ανθρώπους, ζω ανάμεσά τους και χαίρομαι που μου μιλάνε και μου ανοίγουν τις ψυχές τους. Είναι το ωραιότερο μέρος αυτής τη δουλειάς. 
-Έχω την εντύπωση πως η πιο σημαντική απόφαση της ζωής σου ήταν όταν αποφάσισες να παραιτηθείς από το πολεμικό ναυτικό, για να ασχοληθείς αποκλειστικά με το τραγούδι. Ειδικά στην εποχή που ζούμε, της μεγάλης ανεργίας και οικονομικής ανασφάλειας, δεν σε είχαν αποτρέψει οι φίλοι σου από κάτι τέτοιο;
-Πιστεύω πως όποιος σ’ αγαπάει πραγματικά, θέλει να κάνεις αργά και σταθερά βήματα και να είσαι πραγματικά σίγουρος για κάθε σου απόφαση. Έτσι έκαναν η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Το συζητήσαμε άπειρες φορές, αλλά η αγάπη του κόσμου πραγματικά τα νίκησε όλα και με έκανε να πάρω αυτή την απόφαση. Το Πολεμικό Ναυτικό είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου-για δέκα χρόνια-και νομίζω πως με έκανε καλύτερο και πιο πειθαρχημένο άνθρωπο. Έτσι κι αλλιώς το να υπηρετείς τη χώρα σου από αυτό το πόστο σε κάνει ιδιαίτερα υπερήφανο. 
-Το όνειρό σου, όταν ήσουν παιδί, σε τι αφορούσε; Στο τραγούδι; Στο πολεμικό ναυτικό; Σε κάποια άλλη δουλειά;
-Από μικρό παιδί μου άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο και το τραγούδι.  Ασχολήθηκα μέχρι τα 18 μου με το ποδόσφαιρο, αλλά ένα πρόβλημα υγείας με έκανε να στραφώ στην άλλη μου αγάπη. Άλλωστε, λένε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει.
-Οι γονείς σου με τι ασχολούνταν;
-Έχουν ένα πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στη Νέα Ιωνία που γίνεται καθημερινά και σημείο συνάντησης με όλους τους φίλους μου για καφεδάκι και συζήτηση. 
-Θυμάσαι την πρώτη φορά που πήρες στα χέρια σου κάποιο μουσικό όργανο;
-Ναι. Πήγαινα έκτη Δημοτικού, είχα ζητήσει από τον πατέρα μου να μου αγοράσει μια κιθάρα και επειδή είχα πάρει καλούς βαθμούς, μου την είχε κάνει δώρο. Έτσι ξεκίνησα να τη γρατζουνάω και να ασχολούμαι με τη μουσική, προσπαθώντας να παίξω γνωστά τραγούδια και να δημιουργήσω σιγά-σιγά και τις δικές μου μελωδίες. 
-Ήταν τότε που αισθάνθηκες πρώτη φορά ότι η μουσική θα ήταν η μεγάλη σου αγάπη;
-Άρχισα να δένομαι με την κιθάρα μου ολοένα και περισσότερο, αρχίζοντας να τη θεωρώ μέρα με τη μέρα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου.
-Έχεις δοκιμάσει ποτέ να γράψεις κάποιο άλλο είδος μουσικής;
-Η μουσική είναι μια και δεν τη βάζω σε καλούπια, ούτε διαχωρίζω ιδιαίτερα τα είδη. Άλλωστε, πολλοί τραγουδιστές τους οποίους θεωρούν ότι ανήκουν στο ίδιο είδος μουσικής έχουν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα στα τραγούδια τους και αυτό οφείλεται στην εκάστοτε ενορχήστρωση, στίχο και στο πώς έχει πλάσει στο μυαλό του ο κόσμος τον κάθε τραγουδιστή.
-Κατά καιρούς έχεις πει πως οι στίχοι που γράφεις από τα τραγούδια σου προέρχονται από προσωπικά βιώματα. Άρα, να υποθέσω, ότι έχεις πονέσει πολύ περισσότερο στη ζωή σου από έρωτα, από όσο χάρηκες;
-Συνήθως η ανάγκη μου να γράψω τραγούδια έρχεται όταν είμαι στεναχωρημένος. Παρόλα αυτά σε κάποια τραγούδια μου συνθέτω χορευτικές μελωδίες, ώστε να μπορεί ο κόσμος να πονάει χορεύοντας.
-Λόγω αναγνωρισιμότητας, να υποθέσω ότι και οι γυναίκες σε φλερτάρουν περισσότερο τώρα,
-Υπάρχει μια απίστευτη ενέργεια ανάμεσα σε εμένα και το κοινό μου. Δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με φλερτ όσο με αμοιβαία αγάπη και καψούρα. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που δέχομαι την ίδια αγάπη και από τους άνδρες και από τις γυναίκες.
-Έχεις σκεφτεί μήπως τελειώσει ποτέ αυτό το «όνειρο που ζεις»;
-Δεν υπάρχει κανένας φόβος, αλλά η ευθύνη να μην απογοητεύσω ποτέ τον κόσμο που με αγάπησε και με έφτασε ως εδώ.
-Αν ξεκινούσες τώρα την πορεία σου, θα επέλεγες να διαγωνιζόσουν σε παιχνίδια όπως είναι το «The Voice», αντί να χρησιμοποιούσες τη μεγάλη απήχηση του Youtube;
-Ο καθένας επιλέγει το δικό του μέσο για να προβληθεί. Εγώ επέλεξα το Youtube γιατί υπάρχει αξιοκρατία και μόνο αν αρέσεις αξιοκρατικά σε κάποιον θα μπει να σε ακούσει. 
-Αναπολείς καθόλου την παλιά σου ζωή στη Νέα Ιωνία, που δεν σε ήξερε κανείς, και απλά έγραφες στο σπίτι, μόνος, τα κομμάτια που σήμερα σε έχουν φέρει στην κορυφή;
-Όπως προείπα δεν άλλαξε καθόλου η καθημερινότητα μου, οπότε δεν μου λείπει τίποτα από τον παλιό μου εαυτό. Νιώθω πολύ περήφανος που ξεκίνησα μόνος μου από ένα δωμάτιο και αυτή τη  στιγμή σιγοτραγουδούν κάθε βράδυ τις συνθέσεις μου 2500 και πλέον άτομα. 
Δημοσιεύθηκε στο "Down Town Κύπρου" τον Απρίλιο του 2014.