Ο 35χρονος λαϊκός τραγουδιστής που έχει εξελιχθεί σε «φαινόμενο» στη νυχτερινή διασκέδαση γεμίζοντας μαγαζιά και πουλώντας δίσκους όσο ελάχιστοι σήμερα, μιλάει για όσα έμαθε στην πορεία του, για την οικογενειακή του ζωή, για τους προβληματισμούς του.
Το Ποσειδώνιο είναι γεμάτο: Θαυμαστές, καινούργιοι θαμώνες, αμετανόητοι «πιστοί» του τραγουδιστή που κατάφερε να εξελίξει τόσο πολύ τον εαυτό του μέσα σε 7 μόνο χρόνια ώστε να γίνει σήμερα ένα από τα πρώτα ονόματα στη δισκογραφία του λαϊκού τραγουδιού, αλλά και στη– δύσκολη πια-, αθηναϊκή πίστα. «Με το που πατάω το πόδι μου στο μαγαζί, ξεχνάω τα πάντα και αφιερώνομαι μόνο στο τραγούδι που υπεραγαπώ», λέει από το καμαρίνι του, λίγο πριν ξεκινήσουν οι πρώτες νότες από τα «Από Δευτέρα» και το «Άντε να μην τρελαθώ», ελάχιστο πριν ακολουθήσουν τα «είσαι θεός», «μεγάλε!» και «πες τα Πάνο!»- τις καθημερινές πια σκηνές της αυθεντικής λαϊκής αποθέωσής του.
-Πως εξηγείς το γεγονός ότι, μέσα στην οικονομική κρίση, το Ποσειδώνιο είναι 4 βράδια τη βδομάδα γεμάτο;
-Ίσως αυτό να είναι και το αντίβαρο: Μέσα σε μία τόσο δύσκολη οικονομική κατάσταση, ο κόσμος έχει ανάγκη να διασκεδάσει. Το γεγονός, λοιπόν, ότι για κάποιους αποτελούμε την πρώτη επιλογή, εμένα με κάνει να νιώθω μεγάλη χαρά και πολύ μεγάλη τιμή. Πολλές φορές, ακόμη και εγώ ο ίδιος, όταν βλέπω όλα αυτά στις ειδήσεις, σκέφτομαι «πως θα δουλέψουμε απόψε;» αλλά, κάθε βράδυ, ο κόσμος είναι δίπλα μου. Το «ευχαριστώ» μου στον κόσμο μοιάζει μικρό και το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να καταθέτω την ψυχή μου και να δημιουργώ μία ειλικρινή σχέση που στηρίζεται στο ότι «ο κόσμος θα πάει στον Πάνο και ο Πάνος θα κάνει ό,τι μπορεί για να του γεμίσει τις μπαταρίες και να τον κάνει να ξεφύγει από όλα αυτά τα προβλήματα».
-Και όλα αυτά τα λεφτά που πηγαίνουν σε πανέρια από λουλούδια πού βρίσκονται;
-Η αλήθεια είναι ότι τα λουλούδια έχουν μειωθεί πολύ, το ίδιο και η κατανάλωση που γινόταν στο μαγαζί, σε ποσοστό 50%. Βλέπεις πολλούς που, ενώ έχει τελειώσει το μπουκάλι τους, μένουν στο μαγαζί και περνούν το υπόλοιπο της βραδιάς με κόκα κόλα και νερό. Τους αρέσει το πρόγραμμα, αλλά δεν έχουν απ την άλλη και τη δυνατότητα να πάρουν ένα δεύτερο μπουκάλι. Με στενοχωρεί όταν βλέπω ότι ο κόσμος θέλει να διασκεδάσει, αλλά δεν μπορεί στο βαθμό που θα ήθελε.
-Είναι αλήθεια ότι δυσκολεύτηκες πολύ μέχρι να φτάσεις σε αυτή την επιτυχία;
-Ο δρόμος ο δικός μου, ήταν πάρα πολύ δύσκολος. Ωστόσο, πιστεύω ότι κάθε πορεία είναι ανηφορική. Εγώ δεν είχα την τύχη να βγω από ένα τάλεντ σόου, να βρω έτοιμο ή στρωμένο το δρόμο κι έτσι, κάθε σκαλοπάτι που ανέβαινα, το ανέβαινα μετά από χρόνο και κόπο. Αυτό, όμως, εμένα μου έδωσε προσωπική ικανοποίηση γιατί, όταν παλεύεις για κάτι ο ίδιος, τότε αισθάνεσαι διπλά τη χαρά της επιτυχίας.
-Θυμάσαι μία απογοήτευση σου;
-Πολλές. Θυμάμαι, για παράδειγμα, σε ένα μαγαζί που δούλευα το 2003, που τραγουδούσα μπροστά σε 4-5 μόνο παρέες. Αυτή, όμως, η πίκρα με έκανε πιο δυνατό, μου βγήκε στην ερμηνεία, σε σκληρή δουλειά, με βοήθησε. Αποτυχημένος δεν ένιωθα, αλλά προσπαθούσα να καταλάβω τι φταίει. Ήμουν πικραμένος. Κι έτσι πείσμωσα.
-Θα μπορούσες να υπηρετήσεις και κάποιο άλλο είδος τραγουδιού;
-Τα τραγούδια που ερμηνεύω τώρα, μιλάνε στην καρδιά μου. Δεν θα μπορούσα, όμως, να αποκλείσω κάτι, γιατί είμαι σε μία ηλικία που σε δέκα χρόνια θα μπορούσαν να αλλάξουν και τα γούστα μου. Αυτή την περίοδο πάντως είμαι πολύ ικανοποιημένος και γεμάτος με αυτό που κάνω.
-Ο χαρακτηρισμός του «λαϊκού τραγουδιστή-διασκεδαστή» σου αρέσει;
-Δεν με ενοχλεί καθόλου. Δεν είμαι άνθρωπος που στέκομαι στις «ταμπέλες», γιατί αυτό που με ενδιαφέρει είναι, μέσα από τις δουλειές μου, να μπορώ να έχω τον κόσμο δίπλα μου. Όσο ο κόσμος είναι κοντά μου και με στηρίζει, εγώ θα νιώθω πολύ καλά. Αυτό είναι που με αφορά.
-Προσβάλλεσαι αν σου πουν ότι κάνεις «φτηνά σουξέ» ή «τραγούδια της μίας σεζόν που δεν αντέχουν στο χρόνο»;
-Το αν είναι «εύκολο» ή «φτηνό» ένα τραγούδι το κρίνει ο κόσμος και εμένα ο κόσμος είναι που με αφορά. Το κριτήριο του κόσμου είναι αλάθητο- και αυτό φαίνεται στην πορεία του χρόνου. Αν πεις κάτι φτηνό, ο κόσμος μπορεί να στο συγχωρέσει μία φορά, αλλά αν δεν κάνεις και κάτι που να είναι αντίβαρο και μείνεις μόνο σ αυτό, τότε ο κόσμος θα σε «ανταμείψει» ανάλογα. Είναι πολλά τα 7 χρόνια που δουλεύω, για να λέω μόνο «φτηνά» πράγματα.
-Αν σε καλούσε ο Μίκης Θεοδωράκης σε μία από τις συναυλίες του, θα τολμούσες να συμμετάσχεις;
-Από τη στιγμή που με καλούσε ο κύριος Θεοδωράκης, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Αρκεί να έλεγα κάτι που να με εκπροσωπούσε.
-Όταν σου έρθει ο φόρος ακινήτου, μέσω της ΔΕΗ, θα τον πληρώσεις;
-Θα τον πληρώσω, εφόσον εγώ προσωπικά έχω αυτή τη στιγμή αυτή τη δυνατότητα. Και δεν το κάνω για μένα, το κάνω μπας και καταφέρουμε να σώσουμε λίγο την κατάσταση. Γι αυτό και πλήρωσα έγκαιρα και το φόρο αλληλεγγύης.
-Τι θα ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές;
-Δεν ξέρω. Αλλά, να σου πω την αλήθεια, ο μοναδικός πολιτικός που θα ψήφιζα με μεγάλη χαρά, είναι η Λιάνα Κανέλλη, αν αναλάμβανε κάποια στιγμή πιο ηγετικό ρόλο. Με αυτό που λέω δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι καλοί πολιτικοί-γιατί σίγουρα υπάρχουν πολλοί άξιοι- απλά εγώ προσωπικά, όσες φορές έχω δει την Κανέλλη να μιλάει, πραγματικά με εκφράζει και πιστεύω ότι, αν ήταν στη ηγεσία ενός κόμματος, εγώ θα το ψήφιζα με μεγάλη χαρά, χωρίς να με ενδιαφέρει ποιο κόμμα θα ήταν. Με εκφράζει αυτός ο άνθρωπος, πιάνει το σφυγμό μου.
-Ο ερχομός και του τρίτου σου παιδιού, πριν από 40 μέρες, έχει αλλάξει πια τη σχέση σου με τη σύζυγο σου, Ζαχαρούλα;
-Όπως και να το κάνεις, όταν μέσα στο σπίτι υπάρχουν τρία παιδιά, προτεραιότητά και των δυο μας είναι τα παιδιά. Τα παιδιά μας- η κόρη μου, η Λιάνα, που είναι 3,5, χρόνων, ο γιος μου ο Βασίλης, που είναι 16 μηνών, και ο Κωνσταντίνος που είναι 40 ημερών- μας δίνουν πολύ μεγάλες χαρές και μόνο θετικά αντιμετωπίζουμε έτσι και τη σχέση μας.
-Ήταν διαφορετικό το συναίσθημα του να κρατάς το τρίτο σου παιδί στην αγκαλιά σου, από τότε που είχες κρατήσει τη Λιάνα;
-Τη Λιάνα δεν την κράτησα καν όταν γεννήθηκε, φοβόμουνα όταν είδα ένα τόσο δα πλασματάκι.(γελάει) Πάντως, ο ερχομός κάθε παιδιού είναι μία νέα εμπειρία, κάτι ξεχωριστό. Είναι ευτυχία. Όταν γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος, συγκινήθηκα πάρα πολύ. Τώρα προσπαθούμε να δούμε από πού έχει πάρει, ενώ με τα δύο προηγούμενα ήταν πιο ξεκάθαρη η κατάσταση (γελάει).
-Αλλάζεις πάνες στο μωρό; Το κοιμίζεις; Το ταΐζεις;
-Τα κάνω όλα. Είμαι ενεργός, γιατί θεωρώ ότι όλα αυτά είναι πολύ όμορφες στιγμές που πρέπει να τις ζει ο πατέρας. Το βρίσκω πολύ όμορφο και σημαντικό, για να δεθείς μαζί με το παιδί σου, το να είσαι κοντά του από τις πρώτες του μέρες και να μην θεωρείς ότι αυτά τα αναλαμβάνει μόνο η μαμά.
-Δεν φοβάσαι, έχοντας πια κάποια οικονομική άνεση, μήπως χαρίσεις τόσα πολλά στα παιδιά σου που τα κάνεις τελικά κακομαθημένα;
-Πάντα υπάρχει αυτός ο φόβος και γι αυτό θεωρώ πως το πιο σημαντικό που έχουμε να κάνουμε εμείς οι γονείς είναι να μεγαλώσουμε παιδιά με ηθικές αξίες. Για παράδειγμα, χθες η Λιάνα ήθελε να της πάρω κάτι συγκεκριμένο και της είπα «όχι, γιατί ο μπαμπάς δεν έχει λεφτά». Προσπαθώ να της περνάω το μήνυμα ότι ο μπαμπάς δουλεύει σκληρά και να μην απαιτεί να έχει οτιδήποτε ζητάει.
Δημοσίευση στο περιοδικό People, τον Νοέμβριο του 2011.
