Ο Χάρης Πλουσής είναι υδροχόος, έχει ύψος 1.85, είναι 76 κιλά, έχει συνεργαστεί με όλους τους έλληνες σχεδιαστές, με πολλούς απ τους διασημότερους ξένους οίκους και θεωρείται ένα από τα πιο hot ονόματα σήμερα, στο χώρο του modeling.
«Την πρώτη φορά που είδα τη Ναόμι- σε μία επίδειξη των Dolce Gabbana- δεν τη γνώρισα. Είχε έρθει μαζί με τον bodyguard της- άργησε και λίγο- περπάτησε στην πασαρέλα και έφυγε. Δεν μου άρεσε και πολύ για να σου πω την αλήθεια, έχω δει και πιο ωραίες κοπέλες. Οι πιο ωραίες γυναίκες είναι άγνωστες και κυκλοφορούν στο δρόμο, απλά δεν είναι μοντέλα, μπορεί να δουλεύουν ταμίες σε μία τράπεζα ή πωλήτριες σε ένα σούπερμαρκετ. Εμένα αυτές οι γυναίκες μ αρέσουν».Όταν σβήσουν τα φώτα και σταματήσουν τα φλας, θα πάρει ξανά στον ώμο τη τσάντα του, θα βάλει το I-pod στ αφτιά του με τα τραγούδια που κατέβασε απ το computer του το προηγούμενο βράδυ (αυτή είναι η τελευταία του μεγάλη μανία), και θα τρέξει για το επόμενο casting, να κυνηγήσει την επόμενη φωτογράφηση ή κάποια καλή μελλοντική συνεργασία. «Κυρίως τα χρήματα με ενδιαφέρουν από το χώρο του modeling. Είναι μία τυχοδιωκτική δουλειά, πρέπει να πάς σε μία άγνωστη αγορά, να κάνεις casting, να δεις πελάτες, χωρίς κατ ανάγκην να έχεις κλείσει κάτι προηγουμένως. Εγώ θα προτιμούσα να είμαι εδώ, με τους φίλους μου και με την οικογένειά μου, αλλά είναι τέτοια η φύση της δουλειάς μας που πρέπει να κινείσαι συνεχώς, να βρίσκεσαι σε εγρήγορση».
«Την πρώτη φορά που είδα τη Ναόμι- σε μία επίδειξη των Dolce Gabbana- δεν τη γνώρισα. Είχε έρθει μαζί με τον bodyguard της- άργησε και λίγο- περπάτησε στην πασαρέλα και έφυγε. Δεν μου άρεσε και πολύ για να σου πω την αλήθεια, έχω δει και πιο ωραίες κοπέλες. Οι πιο ωραίες γυναίκες είναι άγνωστες και κυκλοφορούν στο δρόμο, απλά δεν είναι μοντέλα, μπορεί να δουλεύουν ταμίες σε μία τράπεζα ή πωλήτριες σε ένα σούπερμαρκετ. Εμένα αυτές οι γυναίκες μ αρέσουν».Όταν σβήσουν τα φώτα και σταματήσουν τα φλας, θα πάρει ξανά στον ώμο τη τσάντα του, θα βάλει το I-pod στ αφτιά του με τα τραγούδια που κατέβασε απ το computer του το προηγούμενο βράδυ (αυτή είναι η τελευταία του μεγάλη μανία), και θα τρέξει για το επόμενο casting, να κυνηγήσει την επόμενη φωτογράφηση ή κάποια καλή μελλοντική συνεργασία. «Κυρίως τα χρήματα με ενδιαφέρουν από το χώρο του modeling. Είναι μία τυχοδιωκτική δουλειά, πρέπει να πάς σε μία άγνωστη αγορά, να κάνεις casting, να δεις πελάτες, χωρίς κατ ανάγκην να έχεις κλείσει κάτι προηγουμένως. Εγώ θα προτιμούσα να είμαι εδώ, με τους φίλους μου και με την οικογένειά μου, αλλά είναι τέτοια η φύση της δουλειάς μας που πρέπει να κινείσαι συνεχώς, να βρίσκεσαι σε εγρήγορση».
«Θυμάμαι μία φορά -απ τις πρώτες που περπατούσα στην πασαρέλα- είχε έρθει να με δει κάποιος κολλητός μου και με έπιασαν τα γέλια, κάτι τελείως αντιεπαγγελματικό, αλλά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Τα λίγα χρόνια που είμαι μοντέλο κατάλαβα ότι η ομορφιά δεν έχει άμεση σχέση με το modeling, τα περιοδικά δεν ψάχνουν πάντα τον πιο όμορφο: Περισσότερο μετράει αυτό που εκπέμπεις στο φακό. Έχω δει top models που δεν σου περνάει καν απ το μυαλό ότι είναι μοντέλα, ξέρουν όμως να στήνονται καλά μπροστά στη φωτογραφική μηχανή. Αυτό είναι που μετράει». Θέλει να τον πιστέψω όταν μου λέει ότι οι γυναίκες δεν του κάνουν κάποιο ιδιαίτερο κομπλιμέντο, ότι δεν τον έχει στριμώξει ποτέ κάποια στη γωνία, ότι είναι ένα παιδί σαν πολλά άλλα που κυκλοφορούν στο δρόμο και πως δεν διαφέρει σε τίποτα από πολλούς συμφοιτητές του στη σχολή τοπογραφίας του (εκτός απ το ότι κάνει μια ιδιαίτερη δουλειά με πολλά φώτα και προβολή). «Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο στυλ στη γυναίκα που θα μ αρέσει για να κάνω σχέση μαζί της, είναι το κλικ που θα μου κάνει εκείνη τη στιγμή. Αυτό που έχω διαπιστώσει στα 4 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά είναι πως δεν μου αρέσουν καθόλου οι γυναίκες μοντέλα. Συνήθως με τραβάνε οι γλυκές κοπέλες, τα γλυκά μουτράκια. Μπορεί να είμαι μισή ώρα στα παρασκήνια μίας επίδειξης με 30 γυναίκες μοντέλα που θα τρέλαιναν κάθε άντρα και εμένα να μην μου αρέσει καμία, ενώ μόλις δω μία κοπέλα που δουλεύει ως βοηθός κάποιου σχεδιαστή ή είναι μία απλή dresser να ενθουσιαστώ, να μου βγάλει αυτό το “baby” που μ αρέσει».
Απόσπασμα συνέντευξης στο περιοδικό Down Town, δημοσίευση Απρίλιος 2007.
