16.8.09

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ "ΟΧΙ"


Την πρώτη φορά που άκουσε το τραγούδι του «όχι» από το ραδιόφωνο, θυμάται ότι ήταν μποτιλιαρισμένος στα φανάρια της Κηφισίας. Είπε στον οδηγό του ταξί να σταματήσει, δυνάμωσε την ένταση και πήρε τηλέφωνο τη μητέρα του. Οι οδηγοί πίσω από το δικό του αυτοκίνητο κόρναραν αλλά δεν τον ένοιαζε αφού «ήταν μάλλον η πιο συγκινητική στιγμή από τη μέρα που ήρθα στην Αθήνα», μου λέει. «ήθελα να τη μοιραστώ με ανθρώπους που αγαπάω». Μετά, ακολούθησαν κι άλλα. Ένα ζευγάρι του έστειλε μήνυμα στο face book πριν από μία εβδομάδα και του έγραφε ότι χάρις στο «όχι» γλίτωσε το χωρισμό. «Είχε πάει αυτός κάτω από το σπίτι της μετά από ένα πολύ έντονο καβγά, της έβαλε στη διαπασών να ακούσει το τραγούδι μου από το cd player και αυτή τον έπαιρνε τηλέφωνο στο κινητό για να του πει να σταματήσει, ότι τον συγχώρεσε και να μην την κάνει άλλο ρεζίλι στη γειτονιά. Τώρα είναι παντρεμένοι». Ο Γιώργος πιστεύει πολύ στην οικογένεια, στη φιλία, στις μακροχρόνιες σχέσεις. Δεν χρειάζεται πολύ ώρα κουβέντας μαζί του για να το καταλάβεις και «όχι», μου λέει «δεν θέλω να το παίζω καλό παιδί, απλώς είμαι πολύ συναισθηματικός». Ο Γιώργος, από τη μέρα που γεννήθηκε, λέει πως θυμάται τον εαυτό του να τραγουδάει. «Ο παππούς μου, μου έλεγε ότι προτού ξεκινήσω να μιλάω, άκουγα τα λαϊκά τραγούδια που έβαζε στο κασετόφωνο και χτυπούσα παλαμάκια». Ύστερα ήρθαν οι σπουδές του στη μουσική, η συμμετοχή του σε όλες τις σχολικές χορωδίες, το συγκρότημα στο οποίο ήταν τραγουδιστής, οι πρώτοι του προσωπικοί δίσκοι, οι συναυλίες- όσο ήταν ακόμη μαθητής. Πολύ πόνο έχει όμως η φωνή σου, βρε Γιώργο, του λέω στο τέλος. Τι άλλο έχεις ζήσει; Είναι όλα τόσο αγγελικά πλασμένα στον κόσμο σου; «Έζησα κάποιες δυσκολίες στην οικογένειά μου, κάποιες απώλειες, αλλά δεν με φοβίζει να ζήσω κι άλλα. Όλα αυτά με ωρίμασαν κάπως απότομα. Οι φίλοι μου, μου λένε ότι με αισθάνονται 10 χρόνια μεγαλύτερό τους. Χαίρομαι γι αυτό, παρόλο που, πολλές φορές, θα θελα να κάνω όλες τις αλητείες που κάνουν όσοι είναι στην ηλικία μου, με γυναίκες, με ποτά, με ξενύχτια. Μερικές φορές νιώθω ότι είμαι μεγαλύτερος, όχι 23».
Δημοσίευση στον "Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής"- ένθετο "ET Weekly", τον Μάιο του 2009.