21.9.11

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΓΚΛΕΤΣΟΣ: "ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΟΥ"

Υπέροχα γοητευτικός, sex symbol, star, ηθοποιός, πρωταγωνιστής, ζεν πρεμιέ, sexy άντρας, το αρσενικό που δεν σταμάτησαν ποτέ οι γυναίκες- διάσημες και μη- να επιθυμούν. Ιδιότητες και «ρόλοι», από το παρελθόν και το παρόν, ενός από τους πιο διάσημους δήμαρχους της Ελλάδας.
Στο γραφείο του, στο δημαρχείο Στυλίδας, εκκρεμούν ραντεβού, κάποια συνάντησή του με τον προϊστάμενο στα οικονομικά θέματα του δήμου, μία συζήτηση με στενούς του συνεργάτες, κάποια βόλτα που θέλει να κάνει στην πόλη για να δει τους συμπολίτες του, ένα δύο επείγοντα τηλεφωνήματα στα οποία πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσει, όποτε κι αν γίνουν. «Φίλε, έχουμε πολύ λίγο χρόνο για να τα πούμε», μου λέει. «Βλέπεις τι γίνεται. Και αυτό, συμβαίνει κάθε μέρα!»
-Πριν από ένα μήνα, δήλωνες στο people ότι φοβάσαι πολύ για τη ζωή σου, αλλά και για τη ζωή της οικογένειάς σου, λόγω των απειλών που είχες δεχτεί από τη «συμμορία» που δρούσε στην περιοχή της Στυλίδας. Αυτό συνεχίζει να συμβαίνει;
-Όχι. Αυτό τέλειωσε. Τώρα πια δεν φοβάμαι για τη ζωή τη δική μου ή της οικογένειας μου. Τώρα φοβάμαι, για τη ζωή όλων των Ελλήνων. Έτσι όπως πάει το πράγμα, κάθε μέρα χάνουμε ζωτικό έδαφος, αφού όλα χαλάνε: Μειώνονται οι υπηρεσίες που αφορούν στην υγεία, πέφτει το επίπεδο της παιδείας, αλλάζει προς το χειρότερο η καθημερινότητα μας. Είναι εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα για όλους μας.
-Έχουν απειλήσει ξανά στο παρελθόν άνθρωποι τη ζωή σου;
-Ναι. Όταν ξεκίνησα εδώ πέρα, επειδή χαλάω τη σούπα, υπάρχουν πολλές απειλές. Μέσα στο πρόγραμμα, όμως, είναι κι αυτό. Αν πραγματοποιηθούν, κάποια στιγμή, ορισμένες από αυτές τις απειλές, τι να κάνουμε; Άνθρωποι είμαστε. Δεν είμαστε για πάντα εδώ.
-Σε είχαν απειλήσει ακόμη και με όπλο, ώστε να σε σκοτώσουν;
-Πέραν από αυτό που συνέβη, πριν από ένα περίπου μήνα, ποτέ ξανά. Τι να σου πω; Φοβάμαι όταν γίνονται τέτοια περιστατικά. Τι είμαι εγώ; Κανένας σούπερμαν; Ένας καθημερινός άνθρωπος είμαι κι εγώ, απλός, και βεβαίως και φοβάμαι. Μετά, όμως, από το φόβο, υπάρχει και η λογική, η οποία λέει «δεν θα ζήσουμε με το φόβο! Θα συνεχίσουμε τη δουλειά μας και τη ζωή μας».
-Όλοι ωστόσο θεωρούν ότι είσαι ατρόμητος και πολύ θαρραλέος.
-Φοβάμαι, όπως φοβάται κάθε άνθρωπος αλλά, σε τέτοιες περιπτώσεις, βάζω κάτω τη λογική και λέω ότι δεν θα με σταματήσει ο φόβος από το να ζω. Θα συνεχίσω, έτσι όπως πρέπει να συνεχίσω: Να αγωνίζομαι για το σωστό και το δίκιο. Υπάρχει ο φόβος, αλλά εμένα δεν με σταματάει.
-Οι κάτοικοι της Στυλίδας, λένε ότι είσαι «ο τσαμπουκάς δήμαρχος» και «ο δήμαρχος που πάντα θέλαμε». Πως τα αντιμετωπίζεις αυτά;
-Το «τσαμπουκάς» δεν μου λέει τίποτα, σαν λέξη δεν μου πάει, γιατί δεν υπάρχει «τσαμπουκάς», υπάρχει ένας άνθρωπος που κάνει τη δουλειά του. Και την κάνει με κάθε τίμημα. Δεν θα με σταματήσει τίποτα! Παρά μόνο αν πεθάνω. Κατά δεύτερον, όταν γράφουν όταν είμαι ο δήμαρχος που πάντα ήθελαν, εμένα αυτό μου δίνει φτερά, μου φτιάχνει την ψυχολογία μου και με κάνει ακόμη πιο δυνατό.
-Κι όλοι αυτοί που λένε ότι όλα αυτά τα κάνεις για λόγους δημοσιότητας- είτε δικής σου, είτε του δήμου;
-Έχουν πολύ μεγάλο δίκιο! Η δημοσιότητα είναι ένα ζητούμενο σήμερα, είναι ένα όπλο- και βεβαίως το χρησιμοποιώ. Δεν κατάλαβα! Όποιος μπορεί, ας το κάνει και εκείνος. Όποιος έχει τον τρόπο, ας το κάνει κι αυτός. Βεβαίως και χρησιμοποιώ αυτό το όπλο, βεβαίως και το αποζητώ, βεβαίως και είναι ένα από τα δυνατά μου χαρτιά.
-Πολιτικά, σε ενδιαφέρει κάτι άλλο, πέρα από το δημαρχείο;
-Αποκλειστικά και μόνο ο δήμος. Τίποτα παραπάνω.
-Όχι η βουλή;
-Όχι βέβαια!
-Αν σου κάνει, δηλαδή, πρόταση κάποιο κόμμα για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, θα την αρνηθείς;
-Φαντάζεσαι ότι δεν μου έκαναν πρόταση; Μου έκαναν ήδη 4 προτάσεις για τις βουλευτικές εκλογές, από 4 διαφορετικούς φορείς. Απάντησα σε όλους «όχι», είπα ότι δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Εγώ θέλω να είμαι δήμαρχος, τίποτε άλλο.
-Θα ήθελες να τελειώσεις την πολιτική σου πορεία, στο δημαρχείο Στυλίδας;
-Ναι. Θέλω να είμαι, για τα επόμενα 8 χρόνια, δήμαρχος και μετά ξανά ηθοποιός.
-Μα, είχες δηλώσει ότι θα σταματούσες την υποκριτική.
-Όπως και έκανα. Για τα επόμενα χρόνια, δεν θα είμαι ηθοποιός. Στη συνέχεια, όμως, όταν τελειώσω με το δήμο, θέλω να κάνω, όποτε θέλω και αν θέλω, θεατρικές δουλειές. Ίσως και μία σκηνοθεσία ή κάποια ταινία, κάποια στιγμή. Αυτό θα με ενδιέφερε πολύ. Θα με αφορούσαν παραστάσεις συνόλου, ομάδας και παραστάσεις κοινού, δηλαδή παραστάσεις που να αφορούν στον κόσμο. Όχι με τον κάθε πρωταγωνιστή, που θέλει να κάνει την ψωνάρα του, να ανεβάζει έργα για να δείχνει τάχα μου στον κόσμο πόσο καλός πρωταγωνιστής είναι, με αποτέλεσμα να βαριέται το κοινό από κάτω.
-Εσύ δεν ψωνίστηκες ποτέ, Αποστόλη; Δεν ένιωσες ποτέ star;
-Τι star μωρέ; Εγώ star; Τι θα πει star; Δεν νομίζω να ψωνίστηκα ποτέ στη ζωή μου!
-Ούτε όταν, από τα 20 σου χρόνια ήσουν ήδη εξώφυλλο σε όλα τα περιοδικά;
-Ποτέ! Ακόμη και κάποια στιγμή που εκνευριζόμουνα πολύ, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, δεν το έκανα από ψώνισμα, γινόταν επειδή έτσι είναι ο χαρακτήρας μου: Δεν θέλω να με πειράζουν! Άμα με πειράξεις μία δύο τρεις, μετά θα τ ακούσεις! Τελείωσε! Και, είτε ήμουνα ηθοποιός, είτε έσκαβα στους δρόμους, με τον ίδιο τρόπο θα λειτουργούσα.
-Παραμένεις νευρικός;
-Όχι. Με ηρέμησε ο θεσμικός ρόλος. Κατάλαβα ότι δεν γίνεται, ότι δεν πρέπει. Κάνω τεράστιες προσπάθειες, ακόμη και όταν με φέρνουν στο αμήν- γιατί με φέρνουν στο αμήν-, να παραμένω ήρεμος, όσο γίνεται. Σκέφτομαι ότι, εκείνη τη στιγμή, δεν είμαι ο Αποστόλης, ότι έχω ένα θεσμικό ρόλο και πως προσβάλλω έτσι το θεσμικό μου ρόλο. Και το βουλώνω.
-Η κόρη σου, η Βαλίσια, που είναι τώρα 10 χρόνων, δεν σε ηρεμεί;
-Η κόρη μου είναι άλλο κεφάλαιο. Είναι πολλά μαζί…
-Πως είναι η επαφή μεταξύ σας;
-Ο ένας ανεβαίνει λίγο και ο άλλος κατεβαίνει και έτσι ερχόμαστε πολύ κοντά, επικοινωνούμε πάρα πολύ ωραία.
-Έχεις αγωνία για την εφηβεία της;
-Περιέργεια έχω περισσότερο, παρά αγωνία.
-Αν σου πει ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, τι θα της πεις;
-Μου το έχει πει ήδη. Μια χαρά. Ό,τι θέλει να γίνει. Δεν θα πω εγώ στο παιδί τι να κάνει.
-Η καθημερινότητα σου τώρα πως είναι;
-Ξυπνάω κατά τις 7, γύρω στις 8 πάω στο γραφείο, δουλεύω μέσα εκεί, δουλεύω έξω, μιλάω με τους συμπολίτες μου συνέχεια, με Αθήνα, έχω στενή επαφή με τον κόσμο και με τους συνεργάτες μου, δεν κάθομαι λεπτό. Είναι κάτι, όμως, που μου αρέσει πάρα πολύ! Προτεραιότητα μου, είναι μόνο ο δήμος. Στο τέλος της μέρας, κοιμάμαι νωρίς γιατί κουράζομαι. Κατά τις 11, πέφτω για ύπνο.
-Αν σου δείξει κάποιος φωτογραφίες από εικόνες σου του παρελθόντος, από συνεντεύξεις σου, ακόμη και από διάσημους έρωτές σου, πώς πιστεύεις ότι θα αντιδράσεις;
-Θα χαμογελάσω. Δεν είναι τίποτα κακό. Όλα καλά, καλώς καμωμένα.
-Θα τα ξανάκανες;
-Αν ξαναγινόμουνα νέος, βεβαίως.
-Μετανιώνεις κάτι, από όλο αυτό που προηγήθηκε της σημερινής σου εικόνας;
-Ιδιαιτέρως, όχι.
-Παλιά μου έλεγες ότι στον έρωτα λειτουργείς σαν λύκος, που είναι μόνος του. Σήμερα υπάρχει χώρος για έναν έρωτα στη ζωή σου;
-Ναι, βεβαίως. Και μπορεί και να υπάρχει ένας έρωτας στη ζωή μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι ζούμε στο ίδιο σπίτι, από αλάργα όλα αυτά, από μακριά.
-Αυτό σε κάνει ευτυχισμένο; Σε ισορροπεί;
-Είναι ένα γεγονός. Δεν είναι, όμως, το κέντρο του κόσμου μου. Για μένα, αυτή τη στιγμή, το κέντρο του κόσμου μου είναι αυτό που κάνω στο δήμο μου.
-Υπήρξε κάποιος έρωτας στο παρελθόν, που να ήταν για σένα το κέντρο του κόσμου;
-Όχι. Ποτέ!
Δημοσίευση στο περιοδικό People, τον Σεπτέμβριο του 2011. Οι φωτογραφίες είναι από το περιοδικό "Out".