Η εικόνα του είναι εκείνη του «σκληρού άντρα», του «ανθρώπου
που θα παρατήσει εύκολα τις γυναίκες», που «δεν κλαίει», «δεν υποφέρει», που «ξεχνάει
και πάει εύκολα παρακάτω». «Καμία σχέση όλο αυτό με την πραγματικότητά μου»,
μου εξηγεί. «Είθισται εμάς τους ηθοποιούς να μας κατηγοριοποιούν ανάλογα με την
εικόνα μας. Όμως αυτό μπορεί να απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Και, στη
δική μου περίπτωση, αυτό συμβαίνει. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος ευαίσθητος,
συναισθηματικός, που συγκινούμαι με πολλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας-βάζοντας,
όμως, τα όριά μου. Μου αρέσει πολύ η συντροφικότητα και απολαμβάνω το να είμαι
σε σχέσεις-όταν αυτό προκύπτει και το θέλω κι εγώ ο ίδιος ή το έχω ανάγκη με
έναν συγκεκριμένο άνθρωπο που επιλέγω να είναι δίπλα μου. Απ την άλλη, οι
χωρισμοί, στους οποίους αναφέρεσαι, είναι και αυτό ένα κομμάτι που συμβαίνει,
υπάρχει ένα εύλογο διάστημα που θα στενοχωρηθείς, αλλά είναι και αυτό ένα μεγάλο
μάθημα ζωής. Συνήθως σε τέτοια θέματα αφήνω το χρόνο να λειτουργήσει. Μπορεί να
κλειστώ για λίγο στον εαυτό μου, μπορεί να κάνω εργασιοθεραπεία-ανάλογα με τη
διάθεση και την περίπτωση». Παραδέχεται πως έχει ερωτευτεί πολύ στη ζωή του,
πως δεν φοβάται να εκδηλώσει τα συναισθήματά του και να «πέσει στη φωτιά των
συναισθημάτων του» χωρίς όρια. Όχι, όμως, συχνά. «Υπάρχουν και στιγμές στην
καθημερινότητά μου που θέλω να μένω για λίγο μόνος μου, που μπορεί να νιώθω
κουρασμένος ή στεναχωρημένος και να θέλω να ηρεμήσω-χωρίς, όμως, αυτό να με
κάνει αντικοινωνικό, γιατί-και είμαι τυχερός σ αυτό-έχω πολλούς και αγαπημένους
φίλους». Τον στενοχωρεί, λέει, όταν οι άνθρωποι γύρω του δεν εκτιμούν, τα
ψέματα, οι μισές αλήθειες, ο εγωισμός. «Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος ανοιχτός
και ειλικρινής. Το ίδιο θέλω να είναι και οι άλλοι προς εμένα. Από μικρό παιδί
έτσι λειτουργούσα. Όταν μου συμβαίνει κάτι, το εκδηλώνω. Όπως και όταν
ερωτεύομαι εγώ το λέω, το εξωτερικεύω, δεν κρύβομαι, ούτε κάνω δεύτερες σκέψεις
στο να κάνω δηλώσεις και να πω στη σύντροφό μου “σ αγαπώ”. Και προτιμώ να είμαι
πάντα ο εαυτός μου και να είμαι αληθινός-κι ας πονέσω στο τέλος- παρά να είμαι
ένας άνθρωπος ουδέτερος, έξω από το στίβο της ζωής και απλός παρατηρητής, γιατί
τότε απλά δεν ζεις. Κι εγώ θέλω να ζω έντονα την καθημερινότητά μου, με όλη την
καλή μου διάθεση και με όλη μου τη θετική ενέργεια», καταλήγει.
Δημοσίευση στο "Omikron" Κύπρου, το Νοέμβριο του 2012.
