ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΝΑΚΗΣ: ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ

Περίπου δύο χρόνια ζητάμε- με όλους τους δυνατούς τρόπους- μία μεγάλη συνέντευξη με τον άνθρωπο που κατάφερε να αναδείξει μία καθημερινή αντρική παρέα σε ό,τι πιο περιζήτητο και ενδιαφέρον προβάλλεται τους τελευταίους μήνες στην βραδινή ζώνη της ελληνικής τηλεόρασης, μέσα από την τηλεόραση του ΑΝΤ1, και να ανατρέψει τις μέχρι τότε υπάρχουσες «τηλεοπτικές ισορροπίες». Δεν ήταν εύκολο. Κυρίως, λόγω των πολύ πιεσμένων χρόνων του Αντώνη. Ωστόσο, η δέσμευσή του ότι, αν και σπάνια δίνει πια συνεντεύξεις- ειδικά στα ελληνικά περιοδικά-, επειδή αυτή είναι κάτι που αφορά την Κύπρο και τους Κύπριους φίλους του, θα το κάνει μακροπρόθεσμα, ήταν η επιβεβαίωση αυτών που θα διαβάσετε πιο κάτω αφού, επίσης σπάνια, ο παρουσιαστής και εμπνευστής του «Ράδιο Αρβύλα» είναι- ταυτόχρονα- τόσο γλαφυρός, χειμαρρώδης, καυστικός, λεπτομερής, και με τόσο πηγαίο χιούμορ (εκεί όπου χρειαζόταν) στις απαντήσεις του που μας απέστειλε- και με την υποσημείωση: «Στέλνω τους θερμούς μου χαιρετισμούς». Αντώνη, από καρδιάς ευχαριστούμε.
-Στην εκπομπή, σε βλέπουμε να σατιρίζεις πρόσωπα που υπάρχουν γύρω μας και «απασχολούν», να έχεις αιχμηρό χιούμορ, κάποιες φορές να θυμώνεις, κάποιες άλλες να γελάς με όλα όσα συμβαίνουν. Αυτό είναι και η πραγματικότητά σου, έτσι δηλαδή λειτουργείς κι εσύ στην καθημερινότητά σου; Ή όλο αυτό συμβαίνει επειδή απλά είσαι ένας εξαιρετικά καλός επαγγελματίας;
-Νομίζω πως έτσι είμαι και στην ζωή μου και αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα. Όλοι στο Ράδιο Αρβύλα, είναι και στην καθημερινότητά τους όπως τους βλέπετε και στην τηλεόραση.
-Θα έλεγες πως κατά βάση είσαι μοναχικός άνθρωπος- ως προσωπικότητα και ως ιδιοσυγκρασία;
-Δε θα έλεγα ότι είμαι μοναχικός άνθρωπος. Αντιθέτως, θεωρώ τον εαυτό μου κοινωνικό και μου αρέσει η συντροφιά, απλά σίγουρα θα επιλέξω τη μοναξιά από τη λάθος συντροφιά και σίγουρα, κάποιες φορές θα αναζητήσω και την μοναχικότητά μου. 
-Είναι φανερό, μέσα από το Ράδιο Αρβύλα, ότι είσαι ένα έντονα πολιτικοποιημένο άτομο- με την ευρύτερη έννοια του όρου- και πως έχεις πολύ ισχυρή άποψη για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, στην Κύπρο, αλλά και σε όσα γίνονται σε παγκόσμιο επίπεδο και μας αφορούν. Θα ήθελα καταρχήν τη γνώμη σου ή το συναίσθημά σου για την «μεταβατική» πολιτικά περίοδο που περνά αυτή την περίοδο η Ελλάδα, κάτι που επηρεάζει- έστω και έμμεσα- και την Κύπρο…
-Αυτή η μεταβατική πολιτική περίοδος που περνάει η Ελλάδα, για την ώρα εμένα μου φαντάζει ιδιαίτερα διαδικαστική και όχι ουσιαστική. Θέλω να πω ότι το μόνο πράγμα που είναι μεταβατικό είναι προφανώς η διακυβέρνηση της χώρας σε διαδικαστικό επίπεδο. Η πολιτική αντίληψη και η πολιτική φιλοσοφία που φαίνεται να διέπει ακόμα τους εκπροσώπους του Δημοκρατικού μας Συστήματος, μάλλον παραμένει ίδια. Είναι πάντως πολύ απογοητευτικό όλο αυτό που γίνεται, το ότι δηλαδή και στην Ελλάδα και σε παγκόσμιο δυστυχώς επίπεδο δεν υπάρχουν ηγέτες με όλη τη σημασία της λέξης, με θάρρος, με τόλμη, με νέες ιδέες, με φαντασία. Ίσως ακούγεται ρομαντικό, αλλά θεωρώ ότι η φαντασία είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της πολιτικής και δυστυχώς απουσιάζει παγκοσμίως- ηγέτες οι οποίοι θα ανατρέψουν πολλά από τα πράγματα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα και είναι 100% λάθος και αυτά τα δεδομένα οδηγούν τους ανθρώπους, τους λαούς και τα κράτη στη δυστυχία και σε όλα αυτά τα απίστευτα προβλήματα, όπως για παράδειγμα το Νομισματικό Σύστημα και το Σύστημα Οικονομίας με όλα τα παρακλάδια του, Χρηματιστήρια κ.λπ. Πρέπει να εμφανιστούν επιτέλους πολιτικοί, οι οποίοι θα ανατρέψουν όλους αυτούς τους «καρκίνους» των κοινωνιών μας. Γιατί μόνο με πολιτική βούληση ανατρέπονται όλα αυτά. Όσο η πολιτική βρίσκεται ένα βήμα κάτω από τις λεγόμενες αγορές, δε θα δούμε κανένα χαΐρι σε κοινωνικό και ανθρώπινο επίπεδο γιατί αυτό που πάντα πρέπει να προηγείται είναι ο άνθρωπος κι η κοινωνία, αλλά δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Ειδικά τώρα, για τη συγκεκριμένη μεταβατική Κυβέρνηση που υπάρχει αυτή την περίοδο στην Ελλάδα, υπάρχει μια επιπλέον απογοήτευση. Τα δύο μεγάλα κόμματα προκειμένου να νομιμοποιήσουν την Κυβέρνηση αυτή ως Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, αγκάλιασαν ακροδεξιά στοιχεία από το κόμμα του Λ.Α.Ο.Σ και έτσι φτάσαμε να έχουμε αυτή τη στιγμή Υπουργούς οι οποίοι, στην καλύτερη περίπτωση, εκδήλωναν τις ακροδεξιές απόψεις τους εκφράζοντας απαξίωση για πολλά Δημοκρατικά κατορθώματα- όπως π.χ το Πολυτεχνείο- και στη χειρότερη περίπτωση ήταν ηγέτες της ΕΠΕΝ και κυκλοφορούσαν με λωστάρια στο κέντρο της Αθήνας, ξυλοκοπώντας ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σήμερα Υπουργοί μας, έστω και γι’ αυτό το μικρό μεταβατικό χρονικό διάστημα. Είναι τρομακτικά απογοητευτικό και ιδιαίτερα επικίνδυνο.
-Επειδή έχεις πολύ εμπεριστατωμένη γνώμη για τους Ελλαδίτες πολιτικούς, την οποία εκφράζεις- ακόμη και αιχμηρά κάποιες φορές, αλλά πολύ εύστοχα, μέσα από την τηλεόραση-με βάση την ενημέρωση που έχεις από τις εφημερίδες, από τις ειδήσεις και από το διαδίκτυο, θα ήθελα να μου πεις ποια είναι η δική σου γνώμη για τον Κύπριο πρόεδρο, Δημήτρη Χριστόφια, με βάση και τα τελευταία γεγονότα που έγιναν στο νησί, στη Ναυτική βάση στο Μαρί, αλλά και στη διερευνητική επιτροπή που ακολούθησε, ένα γεγονός που έγινε πρώτη είδηση και στην Ελλάδα…
-Θα ήθελα να αποφύγω να απαντήσω στην ερώτηση αυτή σχετικά με τον Κύπριο Πρόεδρο- πιστέψτε με, σπανίως αποφεύγω να απαντήσω σε ερωτήσεις πολιτικού περιεχομένου, δεν έχω κανένα λόγο, παρά μόνο το ότι θα ήταν επιπόλαια η απάντησή μου-, γιατί δεν τον ζω τον άνθρωπο αυτόν. Ό,τι και να διαβάζεις, όποια ενημέρωση και να έχεις, αν δε βιώνεις καθημερινά κι αν δεν παρακολουθείς από κοντά μια κατάσταση, δεν νομίζω ότι μπορείς να έχεις κάποια εμπεριστατωμένη άποψη. Και τα δεδομένα που έχω, δεν μου επιτρέπουν να εκφράσω μια άποψη για τον Κύπριο Πρόεδρο. Βέβαια, όσον αφορά στα γεγονότα που έγιναν στο νησί, στη Ναυτική Βάση, ό,τι και να πει κανείς δεν μπορεί να εκφράσει το μέγεθος της εγκληματικής μαλακίας (συγχωρήστε με αλλά δεν μπορώ να βρω μια πιο ευγενική έκφραση για το συγκεκριμένο περιστατικό). Εκείνη την εποχή θυμάμαι στο «Ράδιο Αρβύλα» είχαμε πει, με σατιρική βέβαια διάθεση, ότι αυτό το τραγικό γεγονός είναι η πιο ισχυρή απόδειξη του ότι η Κύπρος είναι Ελληνική, γιατί μόνο στην Ελλάδα μπορεί να γίνονται τέτοια απίστευτα γεγονότα. 
-Στις εκλογές του Φεβρουαρίου στην Ελλάδα- αν τελικά γίνουν τότε- εσύ τι προτίθεσαι να ψηφίσεις; Ή θα τηρήσεις αποχή;
-Θα ψηφίσω στις εκλογές του Φεβρουαρίου. Δε θα σας πω τι, αλλά θα ψηφίσω και σε καμία περίπτωση δε θα απέχω από τις εκλογές.
-Είσαι περισσότερο απογοητευμένος από την πολιτική και τους πολιτικούς ή γενικότερα από την κοινωνία, τους πολίτες και τις επιλογές που έχουν κάνει;
-Έχω πει αρκετές φορές και στο «Ράδιο Αρβύλα» και σε κάποιες άλλες συνεντεύξεις ότι από τους πολιτικούς κι από την πολιτική εννοείται ότι είμαι απίστευτα απογοητευμένος και εννοείται ότι οι πολιτικοί έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για όλα αυτά που ζούμε. Αλλά, από την άλλη, είμαι απογοητευμένος και από εμάς τους πολίτες -από όλους μας- και όπως είχα πει, θεωρώ πάρα πολύ χρήσιμο αν θέλουμε πραγματικά να πάμε μπροστά, όσο δυνατά αγανακτούμε με τους πολιτικούς μας, άλλο τόσο να αγανακτήσουμε και με τους εαυτούς μας, γιατί  νομίζω πως μόνο έτσι θα αλλάξουν τα πράγματα. Είμαι φανατικός υποστηρικτής του «αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο γύρω σου, πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου». 
-Εσύ έζησες ποτέ στη ζωή σου πολύ φτωχικά;
-Πολύ φτωχικά, όχι δεν έζησα ποτέ τη ζωή μου, ούτε πολύ πλούσια επίσης. Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που είχα πάντα όλα αυτά που είχα ανάγκη και μερικές φορές αυτά που ήθελα, και νομίζω ότι αυτή είναι μια πολύ ισορροπημένη συνθήκη για να μεγαλώσει ένα παιδί. 
-Δώσε μου μία πολύ έντονη εικόνα που σου έρχεται τώρα στο μυαλό από τα παιδικά σου χρόνια….Μπορεί να είναι κάτι ευχάριστο ή κάτι πολύ δυσάρεστο…
-Δε θα δώσω μια συγκεκριμένη εικόνα. Έχω μια γενική εικόνα από τα παιδικά μου χρόνια. Θυμάμαι, με όλες τις λεπτομέρειες, πολλές στιγμές από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά η γενικότερη εικόνα που έχω είναι μια εικόνα ευτυχίας και ανεμελιάς. Μια εικόνα, η οποία οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στις διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν τότε και στο μεγαλύτερο βαθμό βέβαια στους γονείς μου, τους οποίους και ευχαριστώ πολύ γι αυτό. 
-Λένε πως «πατρίδα μας είναι η παιδική μας ηλικία». Εσύ πως ήσουν ως παιδί; Κοινωνικό; Μοναχικό; «Επαναστάτης»; Υπάκουος; Ζωηρός;
-Ως παιδί ήμουν σίγουρα κοινωνικός. Υπερκοινωνικός θα έλεγα, σίγουρα ζωηρός, πολύ ζωηρός, πολύ δραστήριος. Επαναστάτης… δεν ξέρω ακριβώς πως το εννοείτε αλλά σίγουρα δεν ήμουν υπάκουος. Αλλά δεν αντιδρούσα μόνο και μόνο για να αντιδράσω, αντιδρούσα μόνο όταν πραγματικά διαφωνούσα με αυτό που προσπαθούσαν να μου επιβάλουν.  
-Έχεις κάνει πράγματα στη ζωή σου για τα οποία να ντρέπεσαι ή να μετανιώνεις;
-Όχι δεν έχω κάνει τίποτα τόσο σημαντικό για το οποίο να ντρέπομαι ή να μετανιώνω.
-Ζητάς εύκολα συγνώμη όταν διαπιστώνεις ότι έχεις κάνει λάθος; Η τελευταία φορά πότε ήταν;
-Αν διαπιστώσω ότι έχω κάνει λάθος, πιστεύω πως ναι ζητάω απευθείας συγνώμη. Η τελευταία φορά ήταν σε μία προσωπική μου φιλική σχέση. 
-Καταφέρνεις όλα αυτά τα χρόνια να κρατάς μία πολύ καλή ισορροπία σε σχέση με όλο αυτό που «απαιτεί» η δημοσιότητα από τους ανθρώπους που εκτίθενται στην τηλεόραση και με αυτό που εσύ πραγματικά θέλεις. Ωστόσο, πώς αντιδράς με εξώφυλλα περιοδικών που σε χαρακτηρίζουν ως «τον πιο sexy άντρα της Ελλάδας» (περιοδικό People- 2010) ή ως έναν «από τους πιο περιζήτητους εργένηδες στην Ελλάδα» με φωτογραφίες σου, για παράδειγμα, από τις καλοκαιρινές σου διακοπές παίζοντας ρακέτες;
-Μέσα σε όλο αυτό το παιχνίδι, πακέτο (δεν ξέρω κι εγώ πώς να το χαρακτηρίσω) της δουλειάς μου, υπάρχουν και πολλά πράγματα που γίνονται και αφορούν εμένα αλλά γίνονται χωρίς εμένα. Αυτά που περιγράφετε είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δεν μπορώ να πω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν κολακεύεται όταν του κάνουν και κάποια κομπλιμέντα ή κάτι παρόμοιο τέλος πάντων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ο στόχος μου αυτός, δεν είναι το ενδιαφέρον μου και με τις πράξεις μου αισθάνομαι ότι δε συμμετέχω και καθόλου σε όλο αυτό. Από ‘κει και πέρα δεν είμαι διατεθειμένος, το καλοκαίρι για παράδειγμα, να κρύβομαι και να μην το χαίρομαι όπως θέλω- δεν το έκανα ποτέ και δε νομίζω ότι έχω σκοπό να το κάνω ποτέ. Οπότε, όλο αυτό, δε με κάνει να αντιδρώ και ιδιαίτερα, ούτε θετικά ούτε αρνητικά θα έλεγα, απλά ξέρω ότι υπάρχει όλο αυτό και μέχρι εκεί. 
-Υπάρχουν στιγμές που να σε ενοχλεί τόσο πολύ η δημοσιότητα που θα προτιμούσες να μην σε ήξερε κανείς, ώστε να κάνεις αυτό που πραγματικά επιθυμείς χωρίς το φόβο ενός αδιάκριτου φωτογραφικού κλικ;
-Εμένα με βοηθάει πολύ το γεγονός ότι ζω στη Θεσσαλονίκη και δεν έχω μεταφέρει την προσωπική μου ζωή στην Αθήνα και έτσι αυτά τα φωτογραφικά «κλίκ» τα οποία περιγράφετε, εδώ είναι εκ των πραγμάτων πολύ λιγότερα. Αλλά νομίζω ότι όλα αυτά βολεύονται και ακόμα κυριότερα νομίζω ότι δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα να γκρινιάζεις για πράγματα τα οποία είναι συνέπειες των επιλογών σου.
-Όλο αυτό όμως δεν εγκλωβίζει και την προσωπική σου ζωή;
-Όχι, δε νιώθω ότι εγκλωβίζει ιδιαίτερα την προσωπική μου ζωή όλο αυτό. Όπως είπα και πριν, όλα είναι θέματα επιλογών. Μπορείς να τα διαχειριστείς, αν πραγματικά θέλεις να τα διαχειριστείς. Εξάλλου, μην τρελαθούμε κιόλας, στην Ελλάδα είμαστε. 
-Θα ήθελα να μου προσδιορίσεις τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου άντρα, έτσι όπως εσύ τον αντιλαμβάνεσαι…
-Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, ούτε νομίζω ότι μπορώ να απαντήσω με λεπτομέρεια στην ερώτηση αυτή. Αυτό που γενικά θα πω, είναι ότι τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου άντρα ή καλύτερα τα χαρακτηριστικά ενός άντρα, είναι πάντα διαχρονικά. Είναι διαχρονικές οι αξίες που χαρακτηρίζουν έναν άντρα, από όποια εποχή και αν προέρχεται.
-Με ποια πράγματα γελάς συνήθως;
-Σε αυτή την ερώτηση μου είναι πολύ δύσκολο να σας απαντήσω γιατί γελάω τόσο πολύ και τόσο συχνά, μην ξεχνάτε τι δουλειά κάνουμε, μην ξεχνάτε ποια είναι η παρέα μου, οι συνεργάτες μου, οπότε γελάμε πολύ, στις εκπομπές μας στον αέρα, στο ραδιόφωνο, μεταξύ μας. Δεν μπορώ να απαντήσω με κάτι συγκεκριμένο.
-Υπάρχουν βράδια που θα προτιμούσες να μην έχεις εκπομπή, αλλά να προτιμούσες, στις 11 το βράδυ, να ήσουν κάπου άλλού και να κάνεις κάτι άλλο που να σε ευχαριστούσε περισσότερο;
-Το «Ράδιο Αρβύλα» το λατρεύω, πραγματικά το λατρεύω, είναι μια πολύ αληθινή εκπομπή που με εκφράζει σε πολλά επίπεδα, αλλά αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό του που με ενοχλεί κάποιες φορές, είναι αυτό ακριβώς που αναφέρετε στην ερώτησή σας, ότι η εκπομπή βγαίνει στις 11 η ώρα το βράδυ και μάλιστα ζωντανά. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να είσαι στις επάλξεις μέχρι αργά το βράδυ και όχι μόνο αυτό, πρέπει να έχεις την περισσότερη ενέργεια και το περισσότερο κέφι σου από τις 23:00 μέχρι τις 00:30 περίπου. Αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα στην καθημερινότητά μας μερικές φορές και υπήρχαν όντως πολλά βράδια που θα προτιμούσα να πήγαινα σπίτι μου και να έβλεπα «Ράδιο Αρβύλα», παρά να πήγαινα στο στούντιο και να έκανα το «Ράδιο Αρβύλα».
-Αν το βράδυ της Δευτέρας δεν είχες εκπομπή, τι άλλο θα ήθελες να κάνεις εκείνη την ώρα;
-Αν δεν είχα εκπομπή ένα βράδυ, αυτό που θα ήθελα να κάνω, γιατί είναι και αυτό που μου λείπει περισσότερο, είναι να κάτσω σπίτι με φίλους για ωραία κουβέντα, ταινία…Κάτι τέτοιο, απλό.
-Να υποθέσω ότι, με τόσο έντονη επαγγελματική δραστηριότητα (τηλεόραση, ραδιόφωνο, επιχείρηση), έχεις καταφέρει να γίνεις και αρκετά πλούσιος οικονομικά;
-Τα τελευταία 20 περίπου χρόνια που εργάζομαι εντατικά στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και σε κάποιες επιχειρήσεις, ναι, είναι αλήθεια ότι έχω κάνει χρήματα. 
-Ποτέ δεν σε αφορούσαν «τα λεφτά», η «επαγγελματική καταξίωση», η «φήμη», όλα αυτά δηλαδή που θέτουν κάποιοι άντρες σε προτεραιότητα της ζωής τους για να αισθανθούν πραγματικά επιτυχημένοι και ευτυχισμένοι;
-Κοιτάξτε να δείτε, γνωρίζω εκ των προτέρων ότι πολλοί θα αντιμετωπίσουν καχύποπτα αυτήν την απάντηση μου, ίσως και δικαιολογημένα, αλλά δεν με πολυενδιαφέρει γιατί αυτή είναι η αλήθεια μου. Και η αλήθεια είναι ότι από τότε που ξεκίνησα αυτήν την υπόθεση και ήμουν πειρατής στο ραδιόφωνο έως και σήμερα, είχα και συνεχίζω να έχω, τόση μεγάλη αγάπη και πάθος για αυτά- κυρίως για το ραδιόφωνο αλλά και για την τηλεόραση στη συνέχεια-, τόσο μεγάλο πάθος λοιπόν που το χρήμα δεν ήταν ποτέ ο αυτοσκοπός μου, ήταν μια συνέπεια, ευχάριστη αν θέλετε, όλων αυτών που κάνω. Ο στόχος μου ήταν να κάνω τα πράγματα που αγαπάω, όσο καλύτερα γίνεται- κυρίως αυτό με ενδιέφερε. Εξάλλου, από ένα σημείο και μετά, υπήρχαν πολλοί τρόποι για εύκολο χρήμα τους οποίους ποτέ δεν ακολούθησα. Η επαγγελματική καταξίωση, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, είναι να νιώθω ότι κάνω καλά, έντιμα και με αξιοπρέπεια αυτό που κάνω, μια καταξίωση δηλαδή κυρίως προς τον εαυτό σου. Η φήμη που προκύπτει από τα πράγματα με τα οποία αποφάσισα να ασχοληθώ, θα ήμουν ψεύτης αν σας έλεγα ότι δε με ενδιέφερε καθόλου. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι με ενδιέφερε λιγότερο από το πάθος και την αγάπη μου για τα αντικείμενα αυτά και, ειδικά με την πορεία των χρόνων, η ένταση του ενδιαφέροντος αυτού μειώθηκε ακόμα περισσότερο.
-Τι είναι, λοιπόν, για σένα ευτυχία; Πως την προσδιορίζεις- είτε με λέξεις, είτε ως εικόνα; Τι σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο, Αντώνη;
-Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση… Τι είναι για μένα ευτυχία και τι με κάνει πραγματικά ευτυχισμένο… Θα αποπειραθώ να την απαντήσω με τον κίνδυνο να αναιρέσω την ίδια μου την απάντηση, είτε μετά από μερικά λεπτά, είτε μετά από χρόνια. Νομίζω ότι προσωπικά, ευτυχισμένο με κάνουν οι καλοί φίλοι, η καλή παρέα, η μουσική, η επαφή με την φύση, η ενασχόληση με τις τέχνες γενικότερα… Πάνω κάτω αυτά στην παρούσα φάση.
-Το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής σου είναι η οικογένειά σου, οι φίλοι σου, η σύντροφός σου;
-Αυτήν την περίοδο το πιο σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου είναι φυσικά η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. 
-Έχεις κάνει ποτέ κακό στον εαυτό σου;
-Όχι δεν έχω κάνει ποτέ κακό στον εαυτό μου- όσο μπορώ να θυμηθώ. Εκτός από το ότι επέτρεψα στο Στάθη Παναγιωτόπουλο να λέει τα ανέκδοτα του στο «Ράδιο Αρβύλα», κατά τ’ άλλα δεν έχω κάνει κάποιο άλλο κακό στον εαυτό μου.
-Κλαις εύκολα; Με τι;
-Θα μπορούσα να πω πως ναι. Και τα πράγματα που με συγκινούν είναι η μουσική, οι ανθρώπινες ιστορίες, ο ανθρώπινος πόνος, η μαγεία της φύσης, το ανθρώπινο θάρρος και οι τέχνες.
-Συγνώμη κιόλας, αλλά γιατί φλερτάρεις δημόσια τον Κωστάκη, μέσα από την εκπομπή; Γιατί δεν προστατεύεις την προσωπική σου ζωή;
-Θα σας εξηγήσω… Ενώ είμαι ένας άνθρωπος που γενικότερα σέβομαι την προσωπική μου ζωή, όταν το πάθος είναι τόσο έντονο, όταν ο πειρασμός- στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Κωστάκης-, είναι τόσο ισχυρός, ακόμα και άνθρωποι σαν εμένα, χάνουν όλες τους τις αντιστάσεις και πέφτουν στο επίπεδο να φλερτάρουν δημοσίως και τηλεοπτικά έναν άνθρωπο. Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μην μου μιλάτε όμως για αυτό το θέμα, γιατί με πλήγωσε πάρα πολύ και ακόμα μαζεύω τα κομμάτια μου από αυτόν τον χωρισμό.
-Να υποθέσω, αν κρίνω από τις γενικότερες απόψεις σου, ότι συμφωνείς με το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία παιδιών από gay ζευγάρια;
-Συμφωνώ σίγουρα με το σύμφωνο συμβίωσης, με το γάμο των ομοφυλοφίλων- όπως θέλετε πείτε το- και πιστεύω ότι πρέπει να έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους σε ότι αφορά το θέμα γάμος. Όσον αφορά την υιοθεσία παιδιών, εκεί είμαι πιο προβληματισμένος, αν και κλίνω περισσότερο προς το ναι, αλλά σίγουρα με μεγαλύτερο προβληματισμό και προϋποθέσεις.  
-Ποια είναι η άποψη σου για τη θρησκεία;
-Τις θρησκείες δεν τις χωνεύω και πολύ- ειδικά τις μεγάλες, κυρίαρχες θρησκείες. Θεωρώ ότι είναι η πιο χυδαία μορφή εξουσίας και αυτό γιατί εκμεταλλεύονται την ιερή ανάγκη του ανθρώπου για ένα πνευματικό και ψυχικό καταφύγιο. Τις θεωρώ υπαίτιες για πολλά δεινά που καταδυναστεύουν τους ανθρώπους και για ένα τεράστιο κομμάτι της καθημερινής δυστυχίας των κοινωνιών, ακόμα και ψυχολογικών προβλημάτων αν θέλετε, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι διαφωνώ με το βαθύτερο νόημα κάθε θρησκείας που είναι η αγάπη. Απλά πιστεύω ότι σχεδόν καμία- επαναλαμβάνω, από τις κυρίαρχες θρησκείες-, ουσιαστικά δεν εκπροσωπεί αυτό: δεν εκπροσωπεί, δηλαδή, την αγάπη.
-Δεν κάνεις ποτέ το σταυρό σου σε δύσκολες στιγμές;
-Εννοείται ότι κάνω τον σταυρό μου. Μην ξεχνάτε ότι η κοινωνική εκπαίδευση και ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μεγαλώσει, είναι μια από τις πιο ισχυρές δυνάμεις επάνω μας.
-Καπνίζεις καθόλου;
-Ελάχιστα.
-Πίνεις;
-Κανονικά.
-Πως θα ξεκουραστείς και θα αποσυμπιεστείς σήμερα το βράδυ, μετά από τόση δουλειά; 
-Το βράδυ μου σήμερα θα τελειώσει περίπου στη 1 η ώρα, όταν θα έχουμε φύγει από το στούντιο του «Ράδιο Αρβύλα» και θα πηγαίνω προς το σπίτι και αυτό που θα επιλέξω να κάνω είναι να δω μια ταινία- όσο καλύτερη γίνεται.

Δημοσίευση στο "Icon" Κύπρου, τον Δεκέμβριο του 2011.